motto na początek…
„Żyjemy w cywilizacji huku, który tak dalece zintegrował się z nami
że przestaliśmy go zauważać. Niewielu z nas pamięta już czym jest
a jeszcze mniej potrafi w ciszy wsłuchać się i odnaleźć siebie.”
Sebastian Nikiel
„Tatrom”
I gdybym
to dziś miał stanąć
przed tobą Panie
To błagam
uczyń mnie
Tatrzańską turnia olbrzymią
lub choć jej kamieniem małym
By stać dumny
nieulękniony
wiatru czy burzy
być nieba
wieczystym filarem
Lub uczyń mnie
orłem silnym
szybującym wysoko
pośród jej skał
skrzydłem zawadzając
o błękit przestworzy marzeń
Lub Limbą Asnyka
Uczyń mnie Panie
Ciszą
Dumą
Szmerem strumyków
Pieśnią wiatru
Uczyń mnie Panie
wspomnieniem
myślą
Uczyń
tym wszystkim co kochałem…
Sebastian Nikiel
29.09.2006
„Empiryzmowi”
Zamknięci
w czarnej bańce
naszego wszechświata
Biegamy
za swoim
ogonem
Nie umiejąc
wznieść się
poza granice
empirycznego poznania
Sebastian Nikiel
11.01.2006
Otoczony
marzeniem
które jawą się stało
Wzlatuję
wysoko sercem
ku Tobie Panie
Wdzięczny za Twe dary
za nogi silne
które mnie tu wyniosły
za oczy bystre
dzięki którym mogę
podziwiać te hale kwieciste
za skórę wrażliwą
o której lico wsparł się wiatr
szeptem niosący wieści
Zasłyszane pośród pienińskich skał
Sebastian Nikiel
Wspomnienia z Palenicy
18.05.2006
„Jesienne marzenie”
I coraz krótsze są dni
coraz ciemniejsze poranki
I coraz częściej
ponure deszczem niebo
wylewa swą skargę na mój parapet
Świat otulony białą mgłą
wstrzymał oddech przywdziewając
szare Listopadowe barwy
Już czas
by letnie odeszły marzenia
by zapadły w spokojny sen
Powrócą gdy nadejdzie wiosna
a wraz z nią
nowe plany i marzenia
Sebastian Nikiel
02.09.2006
„Tym którzy nie powrócili…”
Gdzieś w marzeniu
zamknięta myśl
Wspomnienie
tamtej chwili
Gdy w katedrze kamiennych
gotyku strzelistych baszt
Skruszony
surowym majestatem
wieczną architekturą
idealnie sprawiedliwego serca
Ukląkłem
i zapłakałem
a oni byli tam wszyscy
ci którzy kochali góry za życia
i którzy złączyli się z nimi
ślubami wiecznymi śmierci
Sebastian Nikiel
19.10.2006
I znowu cisza
I znowu pustka
marzenia zamknięte
w kapsule minionej chwili
wystrzelono poza granicę pamięci
Już zaczęto odliczanie
już nie wróci to co pogrzebane
Sebastian Nikiel
08.08.2006
CC – Attribution Non-Commercialm Share Alike by Sebastian Nikiel
Wszystkie wiersze mojego autorstwa, jak i udostępnione sentencje można pobierać i rozpowszechniać bez żadnych opłat, w formie nieprzetworzonej i z zastrzeżeniem autorstwa.