poezja 2023 / strona 1/10 aktualizacja: 20.12.2023
.
myśl na początek…
.
„Fikcja naukowa to nie kłamstwo, lecz wizja przyszłości, która jeszcze się nie wydarzyła.”
sebastian nikiel
* * *
„
Tragedią Polski są jej sąsiedzi, którzy na przestrzeni wieków, to jedni, to drudzy, to wspólnie,
grabili, palili i wyniszczali tą ziemię, a ponieważ nie sposób zmienić sąsiadów,
przyszłość Polski ściśle uzależniona jest od siły państwa i zdolności obronnych jej armii.
Tylko silna gospodarka, niezależne, nowoczesne i liczne siły zbrojne, mogą zniechęcić
sąsiadów do próby ponownego nas zniewolenia, oraz zachęcić innych do współpracy z nami
na zasadach równorzędnego partnerstwa.
Polska nigdy nie powinna polegać w kwestii bezpieczeństwa na traktatach międzynarodowych, musi sama być jego gwarantem. Historia wiele razy udowadniała i udowadnia że w obliczu realnego zagrożenia nikomu nie spieszno do wywiązania się z umów.
”
sebastian nikiel
.
.
Gdy świat na zewnątrz
znów tak odległy
gdy choroba z furią atakuje
narzucając swe warunki
.
Zamykam umysł
chowając się wśród tych wspomnień
które czynią mnie szczęśliwym
.
Znów mam niespełna osiemnaście lat
jest styczeń, w pożyczonej od Taty
za dużej i słabo grzejącej kurtce
w dżinsach i skórzanych rękawiczkach
brnę w puszystym śniegu po pas
.
Podążam przez białe przestrzenie
w górę ku turniom – s a m
wokół rozświetlone słońcem
podążającym granatowym niebem
skrzą się miliony ukrytych w śniegu gwiazd
.
Za towarzysza mam jedynie wiatr
porywający w szalony taniec
białe baletnice – lekkie płatki śniegu
unosi je i ciska we mnie
pędząc niczym małe pociski
tną bezlitośnie lica zmarznięte
.
Nic to, na nic twe próby
zziajany, uśmiecham się szeroko
uparcie krok za krokiem podążając w górę
mijam pojedyncze zielone czubki świerków
ukryły się w białej pierzynie
czekając na powrót wiosny
.
Wreszcie widzę kołyskę
Przełęczy Kondrackiej
krew wściekle tętni w skroniach
w górę, wciąż w górę!
jestem zmęczony jak nigdy
jednak i tak samo szczęśliwy
.
Potem staje na szczycie
pod strzelistym
najbardziej ze znanych
tatrzańskich krzyżów
– na Giewoncie –
.
Ciało tak ciężkie i utrudzone
lecz dusza lekka jak piórko
przepełniona wdzięcznością i szczęściem
.
Wówczas jeszcze nie wiedziałem
że po latach te właśnie chwile
będą karma dla utrudzonego
walką z chorobą duszy i serca
.
Dziś uwięziony…
dziękuję ci panie
że ofiarowałeś mi miejsce
gdzie mogę schronić się przed burzą
czekając aż za chmur
znów wyjdzie słońce
.
– zwracając mi wolność –
.
.
.
sebastian nikiel
.
.
.
Wyrzekłem się słów
wyrzekłem obrazów
wyrzekłem kolorów
zapisanych w duszy…
.
Myślałem
że będzie prościej
że będzie lżej
nie musieć dźwigać
tego całego balastu
.
Cofnąć się do płytkiej
egzystencjalnej kałuży
.
Zamiast tego
jestem pustym
martwym naczyniem
odbija się w nim echem
żal po tym wszystkim…
.
– czego przecież się wyrzekłem –
.
.
.
sebastian nikiel
.
.
.
Umarłem
złożyli moje ciało
w ciemnym grobie
.
Jak to, a gdzie niebo?
.
Czemu zamiast niego
me rozpadające się truchło
oblepia ciężka od żali ziemia
po niespełnionych,
obietnicach i marzeniach?
.
.
.
sebastian nikiel
.
.
.
Poprzez szpary
zmęczonych powiek
wtulając się w objęcia nadchodzącego snu
spoglądam na to miejsce wyjątkowe
gdzie przebiega granica
jawy i Morfeusza królestwa
.
Gdzie umysł wciąż jeszcze świadomy
ale wolny od świadomości ograniczeń
.
Tam odkrywam na nowo wszystkie te myśli
zniewolone rozsądkiem
ograniczone konwenansami
lub brakiem w ich sens wiary
.
Tam tuż obok wątłego mostu
przerzuconego nad oceanem jaźni i snu
mieszkają te wszystkie marzenia
na potem i te których się wyrzekłem
.
Tam mieszkają też wyrzut i żal
spoglądam zawstydzony w ich stronę
a one cichutko szepcą…
.
Czemu pomiędzy światami nas porzuciłeś
czemu nie piszesz – nieważne
czy o rzeczach wielkich czy tylko tych małych
.
– czemu siebie zdradziłeś? –
.
.
.
sebastian nikiel
.
autor: Sebastian Nikiel
poezja 2023 / strona 1/8 aktualizacja: 20.12.2023
Prawa autorskie – utwory można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org