Beskid Śląski / opis szlaku: Ustroń Polana – Orłowa – Świniorka – Trzy Kopce Wiślańskie – Przełęcz Salmopolska – Szczyrk Solisko / strona 2/3
Opuszczając siodło rozpoczynamy podejście pod masyw Orłowej. Przed nami niespełna kilometrowy odcinek intensywnie rwący w górę, prawie w całości prowadzący gęstym lasem liściastym. Do zdobycia mamy około 120 metrów deniwelacji pionowej. Po kilkunastu minutach mozolnego zdobywania szlak zakręci w prawo, przecinając się kilka razy z drogą dojazdową do znajdującego się wyżej gospodarstwa. Niedługo potem wyprowadzi nas dokładnie obok niego, wiodąc wzdłuż płotu w górę. Tu pewna uwaga użytkowa. W rzeczowym gospodarstwie dawniej znajdowało się prywatne schronisko Chata na Orłowej. Kilka lat temu gospodarstwo jednak zmieniło właściciela, a sama chata została zlikwidowana. W chwili obecnej jest to własność prywatna. Warto o tym pamiętać, gdyż na odcinku od Ustronia Polany, aż do Prywatnego schroniska Telesforówka za Trzema Kopcami Wiślańskimi nie ma żadnego obiektu gastronomicznego, brak też stałych cieków wodnych, należy to więc uwzględnić w zabranych ze sobą zapasach wody i posiłków.
„Nad Przełęczą Beskidek” – na górze widoki na masyw Wielkiej Czantorii, wraz z niewidoczną wcześniej kulminacją, oraz wieżą widokową na niej. Bardziej po lewej pasmo Małego i Wielkiego Soszowa, Cieślara, aż po Mały i Wielki Stożek. Zdjęcie po lewej na dole – widok wstecz na siodło, oraz pokonany wcześniej masyw Palenicy, po prawej na dole – podejście w kierunku Orłowej z przełęczy.
Pokonawszy ostatnie kilkanaście metrów intensywnego podejścia dotrzemy do węzła szlaków zlokalizowanego pomiędzy rozłożystymi, starymi bukami. Zważywszy na topografię, tudzież wypłaszczenie, wydawać by się mogło że dotarliśmy do samego szczytu Orłowej, faktycznie natomiast od tego dzieli nas jeszcze około 15 minut marszu. W miejscu tym rozpoczyna się szlak żółty, który będzie nam towarzyszył przez najbliższe kilkanaście minut. Ruszając dalej zakręcamy w lewo, zgodnie z drogowskazem, podążając szeroką polaną grzbietową otwartą na prawo. W pogodne dni z miejsca tego w dole dostrzeżemy zabudowania miasta Wisła, oraz ościennych jego przysiółków, nad nim masyw Wielkiego Stożka, Kiczery, a nieco głębiej szczyty Beskidu Śląsko-Morawskiego.
Na górze po lewej widok wstecz z podejścia pod Orłową na siodło „Nad Przełęczą Beskidek”. Na górze po prawej widok z tego samego podejścia w kierunku masywu masywu Beskidek. / zdjęcia na dole: ostatnie metry podejścia pod rozstaje szlaków pod Orłową (po prawej), po drodze mijamy (zdjęcie po lewej) dziś prywatny budynek, dawniej schroniska „Chata Pod Orłową”.
Chwilę potem trakt zakręcając łagodnie w prawo wprowadzi nas ponownie w mieszany las. Tu znów zacznie nieco intensywniej się wnosić, by po kilku minutach chwilowo złagodnieć, a następnie wyrwać w górę. Będzie to już właściwe podejście pod kulminację masywu. Pokonawszy go trakt złagodnieje, zakręcając wpierw w lewo, a następnie w prawo, doprowadzając nas po chwili na słabo wyodrębniony szczyt Orłowej 813 m n.p.m., dotarcie do tego miejsca od chwili startu z Ustronia Polany, powinno nam według map zająć około półtorej godziny. W praktyce jednak jak zawsze czas ten będzie ściśle uzależniony od naszej kondycji, tempa i warunków pogodowych, mi samemu niespiesznym tempem zajmuje to około dwóch godzin 15 minut.
Mijając szczyt, obierając kierunek na Trzy Kopce Wiślańskie, podążamy nadal za niebieskimi znakami łagodnie opadającym traktem, wciąż prowadzącym lasem, tu wśród pięknych, często bardzo starych, buków. Kilka chwil potem dotrzemy do rozwidlania szlaków. W miejscu tym towarzyszący nam, wspomniany wcześniej żółty szlak, odbija w lewo, prowadząc przez Brenną Leśnica Szkoła, na Madziówkę (osiedle nieopodal szczytu Starego Gronia – szlak z Brennej na Stary Groń opisano «tutaj»). Jeśli zaszłaby konieczność wcześniejszego ukończenia wycieczki, to właśnie tu możemy zdecydować się na zejście do Brennej skąd kursują regularne połączenia do Skoczowa.
Pokonawszy podeście z rozstai szlaków nieopodal dawnej „Chaty Pod Orłową” trakt złagodnieje, zakręcając wpierw w lewo, a następnie w prawo, doprowadzając nas po chwili na słabo wyodrębniony szczyt Orłowej 813 m n.p.m.. Tuż za szczytem odbija w lewo, przez chwilę towarzyszący nam żółty szlak, który prowadzi przez Brenną Leśnica na Madziówkę – osiedle pod szczytem Starego Gronia. Szlak ten prowadzi również w pobliżu innej ścieżki edukacyjnej „Szlakiem II Wojny Światowej – śladem bunkrów i spadochroniarzy”.
Zakładam jednak że kontynuujemy nasz wypad. Przed nami znacznie łatwiejszy, bez większych podejść, w przeważającej większości prowadzący pięknymi lasami odcinek. Nie oznacza to oczywiście że odcinek ten pozbawiony będzie całkowicie widoków, bynajmniej, będą się one regularnie przeplatać z odcinkami leśnymi. W tym miejscu warto też wspomnieć o pewnej ciekawostce ukrytej około 100 metrów od nierozwidlania szlaków. Po jego lewej stronie, około 25 metrów od linii szlaku, w chwili obecnej mocno zarośnięty, znajduje się dawny słupek graniczny.
Ścieżka lekko opadając nieznacznie będzie się wiła wśród drzew, kilka minut później doprowadzając nas do pierwszej z kilku polan. Ta średniej wielkości, otwarta na prawo zaoferuje nam nieco tu ograniczone drzewami znane już widoki na pasmo Soszowa. Szlak wijąc się delikatnie zacznie opadać w dół. Po przejściu około 800 metrów, dotrzemy do śródleśnego skrzyżowania dróg gospodarczych, gdzie my podążamy wciąż na wprost, w dół. Chwilę potem znajdziemy się na krawędź rozległej, częściowo zagospodarowanej, polany otwartej na lewą stronę. Tu po raz pierwszy będziemy mogli napawać się pięknymi widokami z tej strony grzbietu. Będą one obejmować na pierwszym palnie pasmo Horzelicy i Starego Gronia, za nim częstawo widoczną Halę Jaworową, a bardziej po prawej Kotarz, za nim Hala Skrzyczeńska, Małe Skrzyczne, Kopę Skrzyczeńską, Malinowską Skałę, aż po Zielony Kopiec.
…szlak wijąc się zacznie opadać w dół. Po przejściu około 800 metrów, dotrzemy do śródleśnego skrzyżowania dróg gospodarczych, gdzie my podążamy wciąż na wprost, w dół. Chwilę potem znajdziemy się na krawędź rozległej, częściowo zagospodarowanej, polany otwartej na lewą stronę. Tu po raz pierwszy będziemy mogli napawać się pięknymi widokami z tej strony grzbietu. Będą one obejmować na pierwszym palnie pasmo Horzelicy i Starego Gronia, za nim częstawo widoczną Halę Jaworową, a bardziej po prawej Kotarz, za nim Hala Skrzyczeńska, Małe Skrzyczne, Kopę Skrzyczeńską, Malinowską Skałę, aż po Zielony Kopiec.
Szlak prowadząc wciąż krawędzią polany zacznie teraz intensywnie opadać, sprowadzając nas na śródleśne siodło, po czym ponownie złagodnieje, prowadząc delikatnie pod górę, potem w dół, lawirując wśród pięknych starych liściastych drzew, by znów wyprowadzić nas na krawędź, tym razem znacznie większej hali szczytowej, otwartej jak wcześniej na lewo, ciągnącej się od grzbietu, zboczami daleko w dół masywu. Nieco po prawej dostrzeżemy kulminację masywu, z charakterystyczną górną stacją niewielkiego wyciągu narciarskiego. Będzie to już szczyt Świniorki 700 m n.p.m..
…szlak lawirując wśród pięknych starych liściastych drzew, wyprowadzi nas wkrótce na krawędź, tym razem znacznie większej hali szczytowej, otwartej jak wcześniej na lewo, ciągnącej się od grzbietu, zboczami daleko w dół masywu. Nieco po prawej dostrzeżemy kulminację masywu, z charakterystyczną górną stacją niewielkiego wyciągu narciarskiego. Będzie to już szczyt Świniorki 700 m n.p.m..
Przyznam że widoki na tym właśnie odcinku należą do moich ulubionych, obejmuje one wymienione powyżej szczyty, poszerzone o Klimczok, Błatnią, a w dole zabudowania wsi Brenna wspinające się po zboczach szczytów otaczających dolinę. Szlak zakręcając w prawo rozpocznie niezbyt długie i intensywne podejście pod szczyt Świniorki, którego kulminację omija jednak z prawej strony. Niedługo potem zacznie opadać, ponownie wprowadzając nas w las, by po kilku minutach i minięciu słabo wyodrębnionego siodła przeprowadzić nas na prawą stronę masywu. Kilka minut później, prowadząc wzdłuż drewnianego ogrodzenia po lewej, wyprowadzi nas na krawędź następnej rozległej, wybitnie malowniczej polany, tym razem otwartej na stronę prawą. Widok z tego miejsca znów zaprezentują nam na drugim planie pasmo Wielkiej Czantorii, Soszowa Małego i Wielkiego, Cieślara, Stożka Małego i Wielkiego, na pierwszym natomiast okoliczne szczyty, w tym po prawej bliski Jastrzębie i Tokarnię, na wprost Bukową, po lewej Cyrhle i Kamienny.
Świniorka 700 m n.p.m. – hala szczytowa, na górze kulminacja szczytu z widoczną górną stacją niewielkiego wyciągu narciarskiego, zdjęcie po prawej w środkowej części widok z rzeczowej polany w kierunku Brennej, na dole po lewej oglądając się wstecz na kulminację Orłowej, dalej zejście z Świniorki w kierunku zalesionego siodła…
Ruszając w dalszą drogę trakt zakręci wpierw w lewo, potem w prawo, ponownie prowadząc lasem. Jednak już po kilkudziesięciu metrach wyprowadzi nas u stóp rozległej, częściowo zbudowanej, polany. Tu rozpoczniemy dość długie i mozolne podejście. Wpierw drogą gruntową, by pokonawszy pierwsze 300 metrów podejścia włączyć się w asfaltową drogę dojazdową do zlokalizowanych wzdłuż niej posesji. Będzie to osiedle Zakrzosek. W miejsc tym natrafimy również na kolejny węzeł szlaków. W prawo od naszego niebieskiego, odbija zaczynający się tu czarny szlak. Sprowadza on w niespełna pół godziny do Wisły Dobka. Jest to więc kolejny punkt gdzie jeśli zaszłaby taka konieczność możemy zakończyć wypad. Mam jednak nadzieję że powędrujemy dalej. Ruszamy więc w górę, mozolnie zdobywając kolejne metry wysokości.
Kilka minut później, prowadząc wzdłuż drewnianego ogrodzenia po lewej, wyprowadzi nas na krawędź następnej rozległej, wybitnie malowniczej polany, tym razem otwartej na stronę prawą. Widok z tego miejsca znów zaprezentują nam na drugim planie pasmo Wielkiej Czantorii, Soszowa Małego i Wielkiego, Cieślara, Stożka Małego i Wielkiego, na pierwszym natomiast okoliczne szczyty, w tym po prawej bliski Jastrzębie i Tokarnię, na wprost Bukową, po lewej Cyrhle i Kamienny.
Dotarłszy do granicy polany, mijając ostatni z domów po lewej stronie, opuszczamy asfalt, powracając na drogę gruntową. Ta wciąż jeszcze się wznosząc, wprowadzi nas w niski lasek, zakręcając w prawo. Chwilę potem dotrzemy do przesieki, a następnie polany otwartej na wprost na masyw Trzech Kopców Wiślańskich. W tym miejscu, po lewej stronie grzbietu zobaczymy nasz kolejny cel – prywatne schronisko Telesforówka. Słusznie możecie założyć że czeka nas ciąg dalszy podejścia… szlak zakręcając wciąż w prawo, minie stary góralski drewniany dom po lewej, by tuż za nim zacząć zakręcić w lewo.
…tu rozpoczniemy dość długie i mozolne podejście. Wpierw drogą gruntową, by pokonawszy pierwsze 300 metrów podejścia włączyć się w asfaltową drogę dojazdową do zlokalizowanych wzdłuż niej posesji. Będzie to osiedle Zakrzosek. W miejsc tym natrafimy również na kolejny węzeł szlaków. W prawo od naszego niebieskiego, odbija zaczynający się tu czarny szlak. Sprowadza on w niespełna pół godziny do Wisły Dobka.
Po pokonaniu około 500 metrów podejścia dotrzemy na niewielką polanę, będzie to już kulminacja Trzech Kopców Wiślańskich 810 m n.p.m. o czym poinformuje tabliczka na choince szlaków. W miejscu tym kończy się nasz niebieski szlak, a my włączamy się w szlak żółty. Tu uwaga! Warto zwrócić uwagę na obrany kierunek, szlak ten w prawo sprowadza bowiem przez szczyt Kamiennego do Wisły Centrum (szlak ten został opisany «tutaj»), my natomiast zakręcamy w lewo, obierając kierunek na Przedecz Salmopolską. Wpierw jednak przed nami, widoczne już dobrze schronisko Telesforówka. Dotarcie do Trzech Kopców Wiślańskich od chwili startu z Orłowej powinno nam zająć według mapy około 1 godziny 40 minut, a od startu z Ustronia Polany 3 godziny 10 minut. Raz jeszcze pozwólcie przypomnę że czasy takie zawsze należy traktować jako szacunkowy.
…mijając ostatni z domów po lewej stronie, opuszczamy asfalt, powracając na drogę gruntową. Ta wciąż jeszcze się wznosząc, wprowadzi nas w niski lasek, zakręcając w prawo. Chwilę potem dotrzemy do przesieki, a następnie polany otwartej na wprost na masyw Trzech Kopców Wiślańskich. W tym miejscu, po lewej stronie grzbietu zobaczymy w górze ponad drzewami nasz kolejny cel – prywatne schronisko Telesforówka. Ruszając w dalszą drogę, wciąż zdobywając kolejne metry wysokości, szlak zakręci w prawo, mijając po lewej stary drewniany dom, na którego wysokości zakręci w lewo wyprowadzając nas ostatecznie na szczyt Trzech Kopców Wiślańskich.
Dalsza część szlaku, prowadząca obok Telesforówki, przez Gościejów, Jawierzny, na Przełęcz Salmopolską i dalej do mety w Szczyrku Solisko jest powtórzeniem opisu przejścia, właśnie z Wisły przez Kamienny na Trzy Kopce Wiślańskie, z tego względu jeśli już mieliście okazję się z nim zapoznać, będzie on dla was znany, wszystkich innych zapraszam do dalszej lektury.
Trzy Kopce Wiślańskie 810 m n.p.m. – tu kończy się nasz niebieski szlak, a my włączamy się w szlak żółty, obierając kierunek na Przełęcz Salmopolską, po drodze wkrótce mijając Prywatne Schronisko Telesforówka…
.
opis szlaku: Beskid Śląski / Ustroń Polana – Orłowa – Świniorka – Trzy Kopce Wiślańskie – Przełęcz Salmopolska – Szczyrk / strona 2/3
publikacja: 25.02.2022 / opracowanie i zdjęcia / z wyłączeniem zdjęcia strażnicy OSP Ustroń Polana: Sebastian Nikiel
Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.
Informacje prawne: zdjęcia, cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.
Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org