Beskid Śląski / opis szlaku: Ustroń Polana – Orłowa – Świniorka – Trzy Kopce Wiślańskie – Przełęcz Salmopolska – Szczyrk / strona 1/3
Trasa:
Ustroń Polana dworzec PKP – siodło Nad Przełęczą Beskidek – węzeł szlaków pod Orłową – Orłowa 813 m n.p.m. – Świniorka 700 m n.p.m. – Zakrzosek – Trzy Kopce Wiślańskie 810 m n.p.m. – Prywatne Schronisko Telesforówka – Wierch Gościejów 818 m n.p.m. – rozstaje szlaków pod Smerekowcem – Jawierzny 799 m n.p.m. – Przełęcz Salmopolska 934 m n.p.m. – Szczyrk Solisko pętla BUS/PKS.
szlaki:
kraj: Polska
pasmo: Beskid Śląski
czasy przejść:
- Ustroń Polana dworzec PKP – Przełęcz Beskidek – węzeł szlaków pod Orłową: 1 godzina 30 minut / szlak:
- węzeł szlaków pod Orłową – Orłowa – Świniorka – Zakrzosek: 1 godzina 20 minut / szlak:
- Zakrzosek – Trzy Kopce Wiślańskie: 20 minut / szlak:
- Trzy Kopce Wiślańskie – Prywatne Schronisko Telesforówka – Wierch Gościejów: 30 minut / szlak:
- Wierch Gościejów – rozstaje szlaków pod Smerekowcem: 15 minut / szlak:
- rozstaje szlaków pod Smerekowcem – Jawierzny – Przełęcz Salmopolska: 1 godzina 15 minut / szlak:
- Przełęcz Salmopolska – Szczyrk Solisko pętla BUS/PKS: 45 minut / szlak:
.
łączny czas przejścia trasy:
- 5 godziny 55 minut
dystanse:
- Ustroń Polana dworzec PKP – Przełęcz Beskidek – węzeł szlaków pod Orłową: 4,0 km
- węzeł szlaków pod Orłową – Orłowa – Świniorka – Zakrzosek: 4,0 km
- Zakrzosek – Trzy Kopce Wiślańskie: 1,2 km
- Prywatne Schronisko Telesforówka – Wierch Gościejów: 1,9 km
- Wierch Gościejów – rozstaje szlaków pod Smerekowcem: 0,6 km
- rozstaje szlaków pod Smerekowcem – Jawierzny – Przełęcz Salmopolska: 3,2 km
- Przełęcz Salmopolska – Szczyrk Solisko pętla BUS/PKS: 2,8 km
.
- łączny dystans: 17,7 km
.
- Suma podejść: 1009 m
- Suma zejść: 735 m
- Najwyższy punkt: Przełęcz Salmopolska 944 m n.p.m.
- Punktów według regulaminu GOT PTTK: 22
start:
- Ustroń Polana dworzec PKP
meta:
- Szczyrk Solisko / pętla PKS/BUS
.
Tytułem wstępu…
Wśród mnóstwa beskidzkich szlaków wciąż można znaleźć jeszcze i takie które jako mniej popularne pozwalają cieszyć spokojem i ciszą, umożliwiając głębszy, bardziej intymny kontakt z przyrodą. Ich mniejsza popularność nie oznacza bynajmniej że są w czymś gorsze od tych mocno oblężonych szlaków, często bowiem wynika to z braku infrastruktury turystycznej, czy położenia. Sam bardzo lubię wynajdywać takie właśnie mniej oczywiste trasy, gdzie w niezakłócany sposób mogę cieszyć się pięknem gór. Z pewnością do takich właśnie tras należy ta której przyjrzymy się w niniejszym opisie, trasa piękna, z licznymi malowniczymi punktami widokowymi, prowadząca też przez piękne lasy liściaste z licznymi starodrzewiami – zapraszam do lektury…
Wśród mnóstwa beskidzkich szlaków wciąż można znaleźć jeszcze i takie które jako mniej popularne pozwalają cieszyć spokojem i ciszą, umożliwiając głębszy, bardziej intymny kontakt z przyrodą… z całą pewnością do takich właśnie szlaków należy ten prowadzący z Ustronia Polany przez Orłową i Świniorkę na Trzy Kopce Wiślański i dalej obok Telesforówki, przez Jawierzny, Przełęcz Salmopolską do Szczyrku Solisko. Tu po lewej malownicza polana kawałek za Świniorką z widokiem na Wielką Czantorię, po prawej w malownicznym lesie klonowo, bukowym w rejonie Świniorki.
Trasę rozpoczynamy od dotarcia do Ustronia Polany, gdzie tuż obok przystanku PKS/BUS w stronę Wisły, znajdującego się obok parkingu dolnej stacji kolejki krzesełkowej na Wielką Czantorię przy ulicy 3 Maja, natrafimy na choinkę szlaków. To tu rozpoczyna się interesujący nas zielony szlak prowadzący na Orłową. Tu też od razu pozwolę sobie na praktyczną uwagę – na miejsce startu bez przeszkód można również dotrzeć koleją. Dworzec stacji Ustroń Polana znajduję się nieco dalej przy ulicy Katowickiej II. Oba punktu oddalone są jednak od siebie tylko o kilkadziesiąt metrów.
Ruszając za zielonymi znakami, z opisanego przystanku PKS/BUS kierujemy się na pasy przeprowadzająca nas na drugą stronę ulicy 3 Maja, a następnie podążając za trotuarem kierujemy się w stronę pieszego podziemnego przejścia pod ulicą Katowicka II. Tuż za nim szlak wyprowadzi na krawędzi płyty parkingowej przy wymienionym wyżej dworcu PKP. Oznacza to w praktyce że jeśli za środek transportu wybraliśmy właśnie kolej, nie ma absolutnie żadnej potrzeby aby cofać się aż do punktu startu zielonego szlaku, z powodzeniem możemy się włączyć w niego właśnie w rejonie dworca.
Wybierając jako środek transportu koleje, jeśli do Ustronia Polany zmierzamy z Bielska-Białej trzeba się niestety liczyć z koniecznością przesiadek, brak bowiem bezpośredniego połączenia z Bielska-Białej do Skoczowa przez który pociąg przejeżdża w kierunku Wisły. Wymaga to przesiadki w Goczałkowicach Zdrój (tu na obu zdjęciach powyżej), lub Czechowicach-Dziedzicach, skąd dopiero kursują pociągi bezpośrednie do punktu startu. Obecnie (stan na 20.02.2022 pociągi relacji Bielsko-Biała – Wisła ze względu na remont torowiska na odcinku Ustroń – Wisła obsługiwane są za pomocą autobusowego transportu zastępczego).
Zanim zagłębimy się w opisie dalszej części trasy, warto jeszcze dodać że ze względu na fakt iż szlak zaczynamy i kończymy w oddalonych od siebie o kilkanaście kilometrów miejscach, po dwóch stronach Beskidu Śląskiego, wskazane jest skorzystanie z środków transportu publicznego. Jak już wiecie na miejsce startu możemy dotrzeć zarówno koleją, jak i liniami autobusowymi. W przypadku kolei kursują tu kilka razy dziennie połączenia z miasta Skoczów, liczniejsze są natomiast połączenia autobusowe oferowane przez prywatnych przewoźników. Najliczniejsze z nich realizowane są przez firmę Wispol, dostępne są jednak i inne połączenia, choć trzeba zawsze sprawdzić, szczególnie w przypadku połączeń dalekobieżnych, czy aby na pewno dana z nich zatrzymuje się na interesującym nas przystanku w Ustroniu Polana. Część takich linii omija w ogóle ten przystanek, zatrzymując się wyłącznie na wcześniejszym w centrum Ustronia.
Punkt startu – dworzec kolejowy w Ustroniu Polana w tle masyw Wielkiej Czantorii
Powróćmy już jednak na dworzec, skąd ruszamy dalej na szlak. Jeśli skorzystaliśmy z kolei, aby się w niego włączyć podążamy wzdłuż peronu (w kierunku Wisły), na jego końcu zakręcamy w lewo, włączając się na chwilę w ulicę Papiernia, przekraczając tory, które pokonawszy opuszczamy wymienioną ulicą zakręcając w prawo, w chodnik. Pokonawszy kilka stopni podążamy wzdłuż niewielkiego stawu hodowlanego, po prawej cały czas mając tory. Po przejściu kilkudziesięciu metrów, oraz minięciu stawu, chodnik i prowadzący nim zielony szlak doprowadzą nad do niewielkiego skrzyżowania. Tu opuszczamy trotuar, podążając nadal w górę za wijącą się wśród domów wąską asfaltową szosą.
Chwilę potem po prawej stronie dostrzeżmy charakterystyczny budynek remizy strażackiej OSP Ustroń Polana, a obok niego kolejne skrzyżowanie. W miejscu tym zakręcamy w lewo włączając się w chodnik prowadzący wzdłuż ulicy Wczasowej. Kierujemy się w stronę oddalonego o około 250 m mostu na rzece Wiśle. Tuż przed nim natrafiamy na przejście dla pieszych. W tym miejscu przekraczamy szosę przechodząc na jej prawą stronę, po czym wkraczamy na most. Szosa za nim się rozwidla. W lewo prowadzi ulica którą tu dotarliśmy, tudzież Wczasowa, a którą tu właśnie opuszczamy, zakręcając w prawo i włączając się w ulicę Polańską.
Na górze – idąc z dworca za wijącą się wśród domów asfaltową drogą, wkrótce dotrzemy do kolejnego skrzyżowania, tu po prawej dostrzeżemy budynek OSP w Ustroniu Polana, ta m zakręcamy w lewo i podążamy w kierunku mostu z którego roztaczają się piękne widoki na rzekę Wisłę, oraz gorącej pona nią na prawym brzegu masywy Orłowej i Równicy (zdjęcia na dole) / fotografia OSP Ustroń Polana po prawej na górze została pobrana z zasobów Wikipedii – autor: D T G
Tuż za skrzyżowaniem, a chwilę po włączeniu się w ulicę Polańską, korzystając z przejścia dla pieszych przekraczamy szosę przechodząc na jej lewą stronę. Przed nami około 450 m odcinek prowadzący wzdłuż rzeczowej ulicy. Początkowo lasem, by po chwili wyprowadzić na częściowo otwartą przestrzeń. Tuż za krawędzią lasu chodnik przetnie się z krzyżówką ulic Polańskiej, oraz odbijającej w lewo w kierunku prywatnych budynków ulicy Chabrów, my oczywiście wciąż trzymamy się tej pierwszej i podążamy prosto. Z tego miejsca po prawej ponad linią drzew rosnących nad korytem Wisły, powinniśmy zobaczyć piękny, o charakterystycznym wyglądzie masyw Wielkiej Czantorii. Widok ten w zróżnicowanym zakresie będzie nam towarzyszył przez sporą część, trasy aż do Trzech Kopców Wiślańskich.
Na górze po lewej – uwielbiam odwiedzać te tereny jesienią gdy natura korzysta z wszystkich barw w swej bogatej palecie, malując piękne dzieła w każdym formacie, od barwnych liści, złotych traw, po ozłocone stoki gór – tu pole z niewielkim ciekiem wodnym nieopodal mostu drogowego na rzece Wiśle widocznej na zdjęciu po prawej na górze / na dole po lewej: tuż za mostem odbijamy w prawo w ulicę Polańską, następnie przekraczamy szosę i podążamy za trotuarem jej lewą stronę przez 450 m, początkowo lasem, a następnie otwartym na prawo ternem, skąd widać będzie masyw Wielkiej Czantorii (patrz zdjęcie po lewej poniżej), po lewej miniemy natomiast Szkoły Podstawowej numer 3 z Oddziałami Przedszkolnymi.
Chwilę potem po prawej miniemy duży budynek Szkoły Podstawowej numer 3 z Oddziałami Przedszkolnymi. Mijając go dotrzemy do kolejnego rozwidlenia, gdzie tym razem opuszczamy główną szosę (ul. Polańską) zakręcając w lewo w drogę dojazdową do prywatnych gospodarstw, o czym poinformuje nas stosowna strzałka na słupie latarni. Ulica ta nie ma odrębnej nazwy, przyporządkowano jej wyłącznie kolejne numery powiązane z ul. Polańską. Droga wijąc się wśród domów poprowadzi nas wprost na… podwórko jednego z nich. W istocie będąc w tym miejscu po raz pierwszy takie można właśnie odnieść wrażenie. Faktycznie natomiast gdy dotrzemy do podwórza dostrzeżemy że szlak zakręca tu w prawo prowadząc jego krawędzią w stronę wznoszącej się ukośnie w górę, gruntowej drogi gospodarczej.
Minąwszy budynek Szkoły Podstawowej numer 3 z Oddziałami Przedszkolnymi, dotrzemy do krzyżówki, gdzie opuszczamy ulicę Polańską, zakręcają w lewo, w wąską asfaltową drogę dojazdową do prywatnych posesji. Droga wijąc się wśród domów poprowadzi nas wprost na… podwórko jednego z nich. Faktycznie, pomimo że takie można odnieść wrażenie, szlak poprowadzi tuż obok podwórza lewą stroną.
Tu zasadniczo opuszczamy betonowe trotuary. Szlak prowadzący rzeczową drogą, początkowo biegnącej wzdłuż linii gospodarstwa, zacznie się intensywnie wznosić w górę. Po prawej w dole dostrzeżemy piękny zabytkowy, do dziś zamieszkany, drewniany dom. Po lewej zaś dostrzeżemy krawędź rozległego pastwiska zajmującego sporą część zbocza masywu Palenicy. Szlak odbije w tym miejscu w lewo, prowadząc krawędzią polany, oddzielonej wąskim pasem młodników od drogi gospodarczej z którą chwilę wcześniej się rozstaliśmy. Dotarłszy do szczytu polany, warto się zatrzymać i wejść na krawędź pastwiska. Roztacza się stamtąd imponująca panorama na masyw Wielkiej Czantorii, z dobrze widocznym przebiegiem kolejki krzesełkowej i jej górnej stacji pod szczytem. Ruszając w dalszą drogę, wciąż mozolnie zdobywając kolejne metry wysokości, dotrzemy do miejsca gdzie ścieżka odbije w prawo, by przecinając młodnik ponownie doprowadzić nas do leśnego traktu.
…tu zasadniczo opuszczamy betonowe trotuary. Szlak prowadzący rzeczową drogą, początkowo biegnącej wzdłuż linii gospodarstwa, zacznie się intensywnie wznosić w górę. Po prawej w dole dostrzeżemy piękny zabytkowy, do dziś zamieszkany, drewniany dom. Po lewej zaś dostrzeżemy krawędź rozległego pastwiska zajmującego sporą część zbocza masywu Palenicy.
Wciąż jeszcze podążając pod górę, wędrować będziemy pięknym liściastym, z bogatą, zasiedloną przez wiele gatunków roślin, ściółką. Częstym widokiem będą tu wysokie, rozłożyste paprocie, borowiny, maliniaki, oraz trawy. Są to tereny gdzie jesienią mogą występować spore ilości jadalnych grzybów. Wciąż prowadząc w górę, wśród niskich chwilami koron drzew trakt będzie powoli zakręcał w prawo. Przez chwilę może nam się tu wydawać że w górze widać już bliski koniec podejścia, będzie to jednak wrażenie mylne, dotarłszy tam szlak tylko chwilowo złagodniej by zaraz potem ponownie zacząć intensywniej się wspinać. Charakterystyka taka utrzyma się przez najbliższe kilkanaście minut.
Polana na zboczach masywu Palenicy oferuje piękne widoki na charakterystyczny masyw Wielkiej Czantorii, opuszczając polanę, wciąż podążając w górę, ścieżka poprowadzi jej krawędzią, aż do miejsca gdzie ponownie wkroczmy na leśny trakt.
Wreszcie po pokonaniu około kilometrowego odcinka trasy ścieżka złagodnieje, zakręcając w lewo, by wyprowadzić nas na krawędzi częściowo zabudowanej polany, zajmującej dużą część widocznej na wprost kulminacji masywu. Szlak doprowadzi nas tu do gruntowej drogi dojazdowej którą podążmy dalej w górę, w kierunku wspomnianego szczytu, oraz budynku zlokalizowanego tuż pod nim. Ten ostatni droga omija z prawej strony, wkrótce potem trawersując ostro opadające na prawo, częściowo tu otwarte, zbocza masywu. Z miejsca tego roztaczają się malownicze i rozległe panoramy.
W dole na ostro opadającym zboczu dostrzeżemy sad, poletka uprawne, dom i budynki gospodarcze. Po przeciwnej stronie, wyrastając z głęboko wciętej dolinki ostro w górę piąć będzie się zbocze masywu Orłowej – naszego pierwszego celu. Bardziej na prawo będziemy mogli podziwiać kolejne szczyty w tym Tokarni, Obłaźca i Bukowej. Po stronie przeciwnej doliny wznosić się będzie pasmo Soszowa Małego i Wielkiego, aż po Cieślar, Stożek Mały i Wielki.
…po pokonaniu około kilometrowego odcinka trasy ścieżka złagodnieje, zakręcając w lewo, by wyprowadzić nas na krawędzi częściowo zabudowanej polany, zajmującej dużą część widocznej na wprost kulminacji masywu. Szlak doprowadzi nas tu do gruntowej drogi dojazdowej którą podążmy dalej w górę, w kierunku wspomnianego szczytu, oraz budynku zlokalizowanego tuż pod nim. Ten ostatni droga omija z prawej strony, wkrótce potem trawersując ostro opadające na prawo, częściowo tu otwarte, zbocza masywu. Z miejsca tego roztaczają się malownicze i rozległe panoramy.
Nasyciwszy oczy pięknem, ruszając w dalszą wędrówkę, podążając za lekko wznosząca się w górę drogą wejdziemy w niski młodnik, którego gałęzie tworzą tu zieloną kopułę zamkniętą nad naszymi głowami. Niedługo potem ścieżka złagodnieje, korony drzew się rozstąpią ustępując starszym, wyższym okazom, doprowadzając nas rozwidlenia dróg gospodarczych. Tu zakręcamy w prawo, mijając kulminację wzniesienia. Tuż za zakrętem dotrzemy do krawędzi otwartego na prawo, dość rozległego siodła „Nad Przełęczą Beskidek”, oddzielającego masyw Orłowej przed nami, oraz Palenicy który właśnie minęliśmy. Po lewej tuż przy krawędzi drogi dostrzeżemy kolejne budynki gospodarcze. Zmierzając do centrum siodła znów będzie nam dane rozkoszować się pięknymi panorami w zakresie opisanym powyżej, ale i poszerzone o dobrze tu widoczny masyw Wielkiej Czantorii, wraz z niewidoczną wcześniej kulminacją, oraz wieżą widokową na niej.
…ruszając w dalszą drogę szlak wciąż się wznosząc poprowadzi prze niski, zamknięty zieloną kopułą nad drogą młodnik, by chwilę potem nieco łagodniejąc doprowadzić do miejsca gdzie wędrować będziemy przez las już nieco starszy i wyższy. Niedługo potem szlak zakręci w prawo wyprowadzając nas na krawędzi rozległo, malowniczego siodła „Nad Przełęczą Beskidek”.
.
opis szlaku: Beskid Śląski / Ustroń Polana – Orłowa – Świniorka – Trzy Kopce Wiślańskie – Przełęcz Salmopolska – Szczyrk / strona 1/3
publikacja: 25.02.2022 / opracowanie i zdjęcia / z wyłączeniem zdjęcia strażnicy OSP Ustroń Polana: Sebastian Nikiel
Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.
Informacje prawne: zdjęcia, cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.
Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org