Stożek – Soszów – Czantoria

Beskid Śląski / Wisła Głębce – Stożek Wielki – Soszów Wielki – Czantoria Wielka – Ustroń Polana

Trasa:

Wisła Głębce stacja PKP – Przełęcz Łączecko 774m n.p.m – Kiczory 999m n.p.m – Kyrkawica (Krkavice) 973m n.p.m – Schronisko PTTK na Stożku – Stożek Wielki 978m n.p.m – Stożek Mały 843m n.p.m – Cieślar 918m n.p.m – Soszów Wielki (Velky Sośov) 886m n.p.m – Zagroda Lepiarzówka – Schronisko na Soszowie – Soszów Mały 763m n.p.m – Przełęcz Beskidek (Beskydek) 684m n.p.m – Czantoria Wielka (Velka Ćantoryje) 995m n.p.m – Górna stacja kolejki krzesełkowej – Ustroń Polana / dolna stacja kolejki krzesełkowej na Czantorię

Szlaki:

kraj: Polska 

pasmo: Beskid Śląski

Cel:

  • Stożek Wielki 978m n.p.m.
  • Czantoria Wilka 995m n.p.m.

Czasy przejść:

  • Wisła Głębce stacja PKP – Przełęcz Łączecko – Kiczory – Kyrkawica – Schronisko PTTK na Stożku – Stożek Wielki – 2 godziny 5 minut / szlak: /
  • Schronisko PTTK na Stożku – Stożek Wielki – Stożek Mały – Cieślar – Soszów Wielki – Zagroda Lepiarzówka – Schronisko na Soszowie – 1 godzina 15 minut / szlak:
  • Schronisko na Soszowie – Soszów Mały – Przełęcz Beskidek – Czantoria Wielka –  1 godzina 15 minut / szlak:
  • Czantoria Wielka – Górna stacja kolejki krzesełkowej: około 20 minut / szlak:
  • Górna stacja kolejki krzesełkowej – Ustroń Polana / dolna stacja kolejki krzesełkowej na Czantorię (przybliżony czas zjazdu kolejką): 15 / 20 minut

Łączny czas przejścia trasy:

  • 5 godzin

Start:

  • Wisła Głębce / stacja PKP

Meta:

  • Ustroń Polana / dolna stacja kolejki krzesełkowej na Czantorię

.

Opis i charakterystyka trasy:

Wycieczkę zaczynamy od dotarcia na stację PKP w Wiśle Głębce. Dla osób poruszającymi się publicznymi środkami transportu, może stanowić to pewien kłopot, szczególnie w dni wolne, ponieważ pociągi PKP tam kursujące jeżdżą stosunkowo rzadko, zazwyczaj konieczna jest przesiadka w Goleszowie, lub Skoczowie. Alternatywą są autobusy PKS, kursujące z Ustronia, Wisły, w kierunku przełęczy Kubalonka. Osoby zmotoryzowane powinny również skorzystać z tej ostatniej opcji, pozostawiając samochód na parkingu, przy dolnej stacji kolejki na Wielką Czantorię w Ustroniu Polanie, gdyż właśnie to miejsce będzie metą naszej wycieczki.

Po dotarciu w rejon budynku stacji PKP, tuż za nim natrafimy na choinkę szlaków. Wybieramy szlak niebieski prowadzący na Stożek Wielki. Tutaj mała uwaga, w miejscu tym zaczyna się również inny szlak na Stożek – zielony, może być łatwiejszą alternatywą dla chętnych, gdyż zasadniczą część podejścia pod Stożek można pokonać wówczas za pomocą kolejki krzesełkowej, jednak szlak ten jest znacznie mniej widokowy, oraz w dużej części prowadzący wąską zalesioną doliną, wzdłuż asfaltowej i szutrowej drogi, stąd też zachęcam jednak do wybrania szlaku niebieskiego, który pomimo że bardziej męczący, wynagradza nam nasz wysiłek niezwykłymi widokami i atrakcyjnością samego szlaku.

Podążając za niebieskimi znakami, szlak poprowadzi początkowo wzdłuż asfaltowej drogi dojazdowej do prywatnych posesji. Po kilku minutach marszu odbije on za nią w lewo, ostro wyrywając do góry. Przez następną godzinę czeka nas żmudne nabieranie wysokości. Podążając za drogą, będziemy kluczyć pomiędzy domami, aż po kilkunastu minutach wejdziemy wpierw na drogę szutrową, a po minięciu ostatniego z domostw, na leśną, gruntową drogę. Na odcinku tym zalecam wzmożoną czujność, gdyż znikające czasem znaki, mogą wprowadzać pewną dezorientację. Mijając ostatnie z domostw wejdziemy na niezwykle widokową i malowniczą polanę.

Szlak będzie nas wiódł wokół niej, tuż przy krawędzi lasu. Wkrótce potem nasz szlak połączy się ze szlakiem czerwonym. Będzie to główny szlak beskidzki im. K. Sosnowskiego. Będziemy nim podążać już do końca naszej wycieczki. Przez krótki odcinek szlak niebieski będzie prowadził równolegle do niego, by wkrótce po minięciu przełęczy Łączecko (774 m n.p.m.) ponownie się rozdzielić. W miejscu tym opuszczamy szlak niebieski, przechodząc na czerwony. Oba szlaki ponownie spotkają się tuż przed Stożkiem, jednak szlak niebieski pomija w swym przebiegu jedno z bardziej widokowy miejsc, halę tuż przed Stożkiem.

zdjęcia od lewej: widok na  Stożek Wielki 978m n.p.m i poniżej Schronisko PTTK pod Stożkiem / pasmo Stożka i Soszowa

Idąc za znakami czerwonymi, wchodzimy w świerkowy las. Szlak będzie teraz wiódł przez krótki fragment łagodnie w dół, by po chwili znów zacząć się wznosić. Będzie to podejście pod szczyt Kiczory 989 m n.p.m. Szczyt ten jest w pełni zalesiony, leży on na granicy państwowej. W miejscu tym natrafimy na niebieski – czeski szlak, który będzie już nam towarzyszył aż do Czantorii. Do naszego szlaku włączy się w tym miejscu również szlak żółty, prowadzący z Jaworzynki do Wisły Dziechcinka. Docierając do Kiczory, kończą się zasadnicze podejścia na odcinku Wisła Głębce – Schronisko PTTK na Stożku. Czeka nas teraz łagodne zejście, prowadzące wzdłuż początkowo zalesionego grzbietu górskiego, który równocześnie jest granicą państwową.

Po kilkuminutowym zejściu, dotrzemy na krawędź lasu. Przed nami otworzy się malownicza, dość duża hala, która jednak stopniowo zarasta młodnikami świerkowymi. Niedługo potem dotrzemy w rejon skalnego ostańca, przy którym natrafimy na drewnianą kolibę. Jest ona zorientowana w kierunku Ustronia i Wisły, oraz okalających pasm górskich, w pogodne dni panorama potrafi naprawdę urzekać. Koliba zapewni nam również dogodną osłonę przed wiatrem (dlatego z jednej strony jest ograniczona drewnianą ścianą). Po naszej lewej stronie (patrząc w kierunku Wisły) zobaczymy nasz najbliższy cel, wyłaniające się spośród świerków schronisko PTTK na Stożku, jak i szczyt samego Stożka.

Mijając halę ponownie wchodzimy w las mieszany, z przewagą świerków. Wkrótce potem szlak wznosi się, po 10 minutach do naszego, dołącza szlak niebieski, ten sam który opuściliśmy na Przełęczy Łączecka. Potem po prawej stronie, mijamy widoczną pomiędzy drzewami, górną stację, krótkiej kolejki krzesełkowej, o której wspominałem wcześniej. Kilkaset metrów dalej docieramy do schroniska PTTK na Stożku. Dotarcie tutaj, licząc od startu powinno nam zająć około 2 godzin 5 minut.

Budynek schroniska znajduję się w niewielkim oddaleniu od samego szczytu Wielkiego Stożka (978 m n.p.m.). Obiekt jest stosunkowo duży, oferuje 72 miejsc noclegowych w pokojach: 2, 3, 4, 5, 6 i 8 osobowych, w standardzie turystycznym. Obiekt ma bogatą, długoletnią historię, należy do jednego z najstarszych schronisk polskich. Oddane zostało do użytku w 1922 roku, co plasuje go na pierwszym miejscu w Beskidzie Śląskim, a po rozebraniu starego obiektu na Markowych Szczawinach, najstarszego w całych Beskidach po polskiej stronie granicy. Warto tu odpocząć przed dalszą drogą, choć trzeba się liczyć z tym że w okresach o wzmożonej aktywności turystycznej, w lecie, może być tu dość tłoczono.

zdjęcia od lewej: Schronisko PTTK na Stożku / szlak z Wielkiej Czantorii na Stożek przez Soszów

Wyruszając w dalszą drogę podążamy nadal za czerwonymi znakami w kierunku Wielkiej Czantorii. Tuż za schroniskiem, po lewej stronie miniemy szczyt Wielkiego Stożka, wraz z choinką szklaków. Początkowo wraz z naszym szlakiem podążać będzie szlak żółty, który niedługo potem odbije w prawo w kierunku Wisły. Ścieżka będzie wiodła równoległe ze słowackim niebieskim szlakiem, wzdłuż granicy. Czeka nas teraz zejście ze Stożka, na siodło pomiędzy Wielkim a Małym Stożkiem (843 m n.p.m.). Siodło podobnie jak i sam szczyt, słabo wyodrębnia się z linii grzbietowej. Szlak przeprowadza nas przez niego, w otoczeniu polan, rozległych połonin, oraz zagajników. Ta szachownica w wyglądzie otoczenia będzie nam towarzyszyć w większości dalszej drogi. Jest to właśnie jeden z czynników który sprawia że szlak ten jest tak malowniczy, zróżnicowany widokowo.

Po minięciu Małego Stożka, na jego północnych zboczach natrafimy na szereg zabudowań, należących do Osiedla Stożek, przynależącego administracyjnie do gminy Wisła.  Czeka nas teraz podejście pod Cieślar (920 m n.p.m.). Jego kulminacja, jest niezalesiona, otwierająca przed nami malownicze widoki na między innymi: Beskid Śląski i południową część Beskidu Śląsko-Morawskiego.

W dalszym przebiegu szlak sprowadzając nas w dół,  prowadzi wzdłuż otwartych polan, grzbietem gór, w kierunku widocznego masywu (Soszowa Wielkiego 885 m n.p.m.). Po kilku minutach opuścimy tymczasowo, otwarte polany i wejdziemy w las mieszany. Niedługo później dotrzemy na kolejne słabo wyodrębnione siodło, skąd zaczniemy podejście pod szczyt. Jego kulminacja jest częściowo zalesiona, szlak prowadzi wzdłuż krawędzi lasu, niewielkimi polanami. Mijając Soszów Wielki, schodzimy na znów na przełęcz, gdzie znajduje   się Schronisko górskie pod Soszowem (792 m n.p.m.). Warto tutaj odpocząć przed dalszą wędrówką, tym bardziej że wkrótce czeka nas dość intensywne podejście pod szczyt Soszowa Małego i Czantorii. Dotarcie tutaj z schroniska PTTK na Stożku, powinno nam zająć około 1 godziny 15 minut.

Schronisko na Soszowie 792m n.p.m.

Po opuszczeniu schroniska pod Soszowem, wkrótce wchodzimy w las mieszany, z  przewagą świerków. Szlak w przeważającej części od tego miejsca będzie prowadził niewielkimi polanami, krawędzią, lub samym lasem, lub wzdłuż zarastającej przecinki granicznej, poprzez borowiny. Ze schroniska wyruszamy, nadal wędrując za czerwonymi znakami. Czeka nas teraz 2 km odcinek szlaku, który  wyprowadzi nas na mało wybitny szczyt, w znacznej mierze zalesiony – Soszów Mały (762 m n.p.m.). Mijając go, szlak ponownie się obniża sprowadzając nas na częściowo zalesioną, słabo wyodrębnioną przełęcz górską – Przełęcz Beskidek (684 m n.p.m.).

Przełęcz Beskidek (Beskydske Sedlo) 680m n.p.m / …tuż Przełęczą Beskidek

Tuż za nią szlak ponownie i po raz ostatni wyprowadzi nas na krawędź sporej hali, której widok będzie nam towarzyszyć przez najbliższe kilkanaście minut. Po prawej miniemy budynek prywatnego schroniska Światowid. Szlak zacznie teraz ponownie się wznosić, czeka nas teraz stopniowe nabieranie wysokości i ostatni 3,2 km odcinek szlaku, który wyprowadzi nas na jego metę – Wielką Czantorię.

Po minięciu hali, szlak prowadząc w większości wzdłuż przecinki granicznej zacznie intensywniej się wznosić. Samo ostateczne podejście pod kulminację szczytu Czantorii jest stosunkowo krótkie, jednak przewyższenie wynosi blisko 250 metrów, w związku z czym jest ono dość męczące. Podchodząc pod szczyt, zobaczymy znajdująca się na nim konstrukcję wieży widokowej. Dotarcie do niej, licząc czas od momentu opuszczenia schroniska pod Soszowem powinno nam zając około 1 godziny i 15 minut, a 2 godziny 30 minut od opuszczenia schroniska na Stożku.

…ostatnie podejście pod szczyt Wielkiej Czantorii 995m n.p.m., z widoczną na prawym zdjęciu charakterystyczną wieżą widokową

Szczyt Wielkiej Czantorii (995 m n.p.m.) jest ze wszystkich stron otoczony lasem, właśnie dlatego aby umożliwić nam oglądanie wyjątkowo dalekosiężnej i pięknej panoramy, wybudowano w tym miejscu 29 metrową, wspomnianą wyżej, wieżę widokową. Wejście na wieżę jest odpłatne, oraz czynne w określonych godzinach, które uzależnione są od pory roku. Dobrze jest zawsze sprawdzić przed planowaną wycieczką czy w danym terminie o interesującej nas poprzez wieża będzie czynna (patrz linki poniżej). Pomimo że wstęp jest odpłatny, zachęcam do jej odwiedzenia, widok jaki nam zapewnia jest wart tych kilku złotych wydanych na bilet wstępu.

Wieża widokowa na szczycie Wielkiej Czantorii 995m n.p.m., oraz autor i jego mały towarzysz…

Z szczytu Czantorii schodzimy w prawo, nadal za czerwonymi znakami, w kierunku kolejki krzesełkowej. Zejście trwa kilkanaście minut, odcinek do przejścia wynosi około 1 km. Tuż obok górnej stacji kolejki znajdują się punkty z pamiątkami i małą gastronomią. Chętni mogą oczywiście zamiast zjeżdżać w dół kolejką, pokonać ten odcinek pieszo. W takim wariancie zejście za czerwonymi znakami  zajmie około 1 godziny 15 minut, natomiast Ci którzy zdecydują się na zjazd kolejka, co sądzę może być ciekawym zakończeniem naszej wycieczki, szczególnie dla młodszych jej uczestników, po kilku / kilkunastu minutach dotrą do dolnej stacji kolejki w Ustroniu Polanie, niedaleko od parkingu wymienionego na wstępie, oraz od głównej drogi prowadzącej z Ustronia do Wisły. Również niedaleko znajduje się stacja PKP – Ustroń Polana.

Panorama z rejonu górnej kolejki krzesełkowej pod szczytem Wielkiej Czantorii, oraz sama kolejka

Dostępność trasy:

Szlak dostępny przez cały rok, w każdych warunkach pogodowych, jedynie zimą należy liczyć się z trudniejszymi warunkami, szczególnie na polanach i halach. Szlak zalecany dla szeroko pojętej turystyki rodzinnej, oraz rekreacyjnej, niezbyt długi, choć w kilku miejscach dość wymagający ze względu na ostre podejścia. W przeważającej jednak części łatwy. Jego zdecydowaną zaletą jest zróżnicowanie otoczenia jakim się poruszamy, oraz duża malowniczość. Przed startem warto skoordynować nasze plany z godzinami pracy wieży widokowej na szczycie Czantorii, oraz kolejki krzesełkowej na Czantorię.

Ostrzeżenia:

Jedynym ostrzeżeniem dla tego szlaku jest zachowanie ostrożności podczas pokonywania go zimą, w warunkach zalegania znacznej ilości śniegu. W rejonach otwartych mogą powstawać sporę zaspy, znacznie utrudniające jego pokonanie, szlak może wówczas być nieprzetarty. Zalecane jest wówczas używanie rakiet śnieżnych, lub nart biegowych, dla których szlak ten znakomicie się nadaje. W kilku miejscach, szczególnie na początku, szlak ma słabe oznakowanie co może dezorientować, należy zachować wzmożoną czujność. Wybierając się na szlak należy liczyć się z dwoma znacznymi podejściami, początkowym pod Kiczorę, oraz w ostatniej części szlaku pod Czantorię.

Autor przed budynkiem dolnej stacji kolejki krzesełkowej na Wielką Czantorię, w Ustroniu Polana, po prawej Ustroń Polana (Zdrój)…

 

Przydatne linki:

.

Ważne telefony:

  • Schronisko PTTK na Stożku Wielkim: +48 33 855 27 10 / +48 606 11 82 02
  • Schronisko na Soszowie: 33 855 85 16 / 33 855 30 46
  • GOPR numer alarmowy: 985 lub 601 100 300

.


opis trasy:  Wisła Głębce – Stożek Wielki – Soszów Wielki – Czantoria Wielka – Ustroń Polana

ilość stron: 1  /  aktualizacja: 29.05.2017 / opracowanie: Sebastian Nikiel

W artykule wykorzystano fotografię pochodzące z zasobów Wikipedii. Udostępniane w ramach publicznej licencji o prawach autorskich GNU Free Documentation License wersja 1.2, lub nowsza. Dziękuję autorom za ich udostępnienie. Niniejszych zdjęcia, oraz zawarte w artykule materiały wolno rozpowszechniać, kopiować, oraz tworzyć dzieła pochodne, z wyłączeniem zastosowań komercyjnych, oraz zachowaniem informacji o autorze i ich pochodzeniu. Autorzy zdjęć: Micio, Pudelek, (User:Piotrus) , Darwinek , ToSter, Sebastian Nikiel.

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org