poezja 2018 / strona 2/2 aktualizacja: 07.10.2018
myśl na początek…
„Gdyby Bóg słuchał wszystkich życzeń nasz los byłby tragiczny.”
Sebastian Nikiel
* * *
„Modne jest to co podoba się Tobie i w czym dobrze się czujesz, reszta to chwilowy trend.”
Sebastian Nikiel
* * *
„Kiedy jest za późno? Kiedy twoje serce staje, w każdym innym przypadku wciąż masz czas na zmiany.”
Sebastian Nikiel
* * *
„Najbardziej niebezpieczny z ludzi to nie ten który jest silny fizycznie, biegły w sztukach walki, bogaty i wpływowy, ale człowiek zdesperowany, nie mający już nic do stracenia.”
Sebastian Nikiel
.
„Wszechświaty doskonałe”
.
Nieważne
ogrodowe, leśne czy polne
co rano witają, wieczór żegnają dzień
wznosząc swe aksamitne płatki ku słońcu
formą, barwą i słodyczą karmiąc zmysły
Kwiaty
apoteoza piękna
zamknięte wszechświaty doskonałe
Tak kruche i tak silne jednocześnie
niczym życie – tak łatwo je przerwać
i niczym ono wieczne przetrwania wolą…
.
.
.
Sebastian Nikiel
04.05.2018
.
.
„Bo warto…”
.
Tylko nie mów
że nie warto mieć nadziei
znosić goryczy rozczarowań
Życie bez niej
przypomina los skazańca
puste trwanie – sztuka dla sztuki
bez koloru, emocji i piękna
Tak czasem boli
tak czasem aż serce pęka
tak wszyscy rodząc się pędzimy ku śmierci
Lecz wyłącznie od nas zależy
jak czas tej podróży wypełnimy
martwą pustką – biernym trwaniem
czy pięknem i barwnymi wspomnieniami
Więc nie mów proszę że nie warto…
z pewnością bowiem nie warto
walkowerem oddawać swego czasu
rezygnować – wybierając śmierć za życia.
.
.
.
Sebastian Nikiel
28.07.2018
.
.
„Pośpiech…”
.
Dokąd tak pędzisz
czy zmęczony już jesteś kolorem
czy niemiłe są ci już letnie poranki
złociste promienie głaszczące subtelnie
o zachodzie słońca traw kobierce
Dokąd tak pędzisz
po co, dla kogóż…
– zwolnij proszę –
usiądź na chwilę wśród wonnego kwiecia
zaczerpnij z modrego górskiego strumienia
dotknij rozgrzanej letnim słońcem ziemi
– zwolnij proszę –
Wszak ja jeszcze jestem tak głodny tego piękna
pozwól mi nim się nacieszyć, zanim popędzisz dalej
zmieniając zieleń w żółć, potem w złoto i czerwień
aż znów znikną letnie, potem też jesieni barwy
a świat wypełni zimy biała cisza…
.
.
.
Sebastian Nikiel
28.07.2018
.
.
.
Szanujmy artystów
ich los nie jest łatwy
tam gdzie zwykły człowiek
widzi jedną prostą ścieżkę
on tysiące alternatyw
To co dla Was oczywiste
dla nich jedną tylko z możliwości
gdzie biel i czerń dla nich
wachlarzem tysięcy odcieni szarości
Szanujmy artystów
to oni błądząc po światach nieznanych
otwierają ich nowe wymiary przed nami
to oni wzbogacają w kolor szarą rzeczywistość
kroczą odważnie tam gdzie inni nie dotarli
Szanujmy artystów
bez nich świat byłby tylko
ponurą pełną rutyny
codzienności pustynią.
.
.
.
Sebastian Nikiel
18.08.2018
.
.
„Dziękuję”
.
To już 9 lat
odkąd przed Boga obliczem
u stóp z granitu polskiego nieba filarów
u stóp Tatr – rzekliśmy sobie „Tak”
To już 19 lat
odkąd obrączką
ze złota wykutego w sercach gwiazd
przypieczętowaliśmy naszą miłość
To już tyle lat…
odkąd w jedno złączyliśmy nasz los
oddzielne życia ścieżki w jedną
wspólnie podążając przez życie zakręty
razem doświadczając smutków i radości
To już tyle lat…
Dziękuję za każde z nich
za każdy dzień, godzinę i minutę
za każdy uśmiech i łzę.
Dziękuję…
za oparcie i bezpieczną przystań
gdzie gdy wody życia wzburzone
zawsze mogę odpocząć
odnaleźć miłość i spokój
– dziękuję że jesteś Kochanie –
.
.
.
Sebastian Nikiel
dla mojej Żony
22.08.2018
.
.
Poezja 2018 / strona 2/2 CC – Attribution Non-Commercialm Share Alike by Sebastian Nikiel
Wszystkie wiersze mojego autorstwa, jak i udostępnione sentencje można pobierać i rozpowszechniać bez żadnych opłat, w formie nieprzetworzonej i z zastrzeżeniem autorstwa.