opis szlaku: Trójstyk – Skalité – Grúň – Zwardoń

Sebastian77

strona 4/4

Minąwszy siodło szlak zakręci w prawo, ponownie się wznosząc. Wkrótce wprowadzi w lasek, by chwilę potem poprowadzić jego krawędzią, równocześnie odbijając w lewo, cały czas prowadząc w górę. Wkrótce potem szlak złagodnieje, z miejsca tego dostrzeżemy wyrastającą po prawej stronie traktu, dorodną sosnę. Tuż za nią, również po prawej stronie, natrafimy na choinkę szlaków. Będzie to już szczyt Polana 808 m n.p.m. którego zdobycie było chyba najmniej forsowne na całej opisanej trasie. Z miejsca tego będzie już doskonale widoczna wspomniana „Beskidzka Ławeczka” na szczycie Kykuli. Oddzielać będzie nas od niej głęboko wcięte siodło oraz około 800 metrów szlaku.

Ruszając w dalszą drogę ze szczytu Grúň, kierujemy się w dół w stronę siodła, wkrótce po lewej mijając ambonę myśliwską. Minąwszy siodło szlak zakręci w prawo, ponownie się wznosząc. Wkrótce wprowadzi w lasek, by chwilę potem poprowadzić jego krawędzią, równocześnie odbijając w lewo, cały czas prowadząc w górę. Chwilę potem w oddali po prawej stronie traktu dostrzeżmy dorodną sosnę. Tuż za nią, również po prawej stronie, natrafimy na choinkę szlaków. Będzie to już szczyt Polana 808 m n.p.m., z miejsca tego kierujemy się w dół, w stronę siodła, również z tego miejsca dobrze widoczna będzie już ławeczka gigant na szczycie Kykuli.

Schodzimy za taktem i czerwonymi znakami w dół, wkrótce docierając do dna siodła, stając u stóp podejścia w kierunku Kykuli. Będą to już rozstaje szlaków Za Kykulou 801 m n.p.m., czerwony szlak, którym tu dotarliśmy odbija w prawo w kierunku krawędzi lasu, prowadząc do Skalité-Serafínov przez dawne przejście graniczne – Zwardoń-Myto, natomiast prosto w górę prowadzi na szczyt Kykuli. W miejscu tym musimy ocenić stan naszych sił, chęci oraz zapasu czasu jakim dysponujemy i zdecydować, czy odwiedzimy jeszcze rzeczowy szczyt i „Beskidzką Ławeczkę” czy też jednak od razu rozpoczynamy zejście.

Po lewej i prawej na górze – rozstaje szlaków Za Kykulou 801 m n.p.m., to tu musimy dokonać oceny sił i czasu jakim dysponujemy, podejmując decyzję czy rozpoczynamy krótkie acz intensywne podejście pod szczyt Kykuli gdzie znajduje się gigantyczna ławeczka (zdjęcie po lewej na dole), czy też pomijając ja rozpoczynamy zejście od razu w dół w kierunku Przełęczy Przysłop. W tym ostatnim przypadku na siodle zakręcamy w prawo, kierując się w stronę lasu i krawędzi drogi wykładanej betonowymi płytami.

Wariant I – Trojaki…

Wybierając podejście na szczyt Trojaków, idziemy za dobrze widoczną gruntową drogą w górę, kierując się wprost na ogromną ławkę. Z siodła powinniśmy dotrzeć tam w kilka minut. Z polany na szczycie rozpościera się piękna panorama, w kierunku Słowacji na dużą część trasy którą przebyliśmy, jak i zabudowania wsi Skalité. W kierunku przeciwnym, widok częściowo ogranicza las porastający szczyt Kykuli 845 m n.p.m., przez który przebiega granica państwowa. Zobaczymy jednak szczyt Skalanka 867 m n.p.m. którego zboczami poprowadzono kolejkę kanapową oraz wyciągi narciarskie.

Po lewej widok na siodło, znajdujący się tam węzeł szlaków Za Kykulou 801 m n.p.m., a w górze Kykuę (Trojaki) widoczną również po stronie prawej.

Pora tu też wspomnieć o pewnym zamieszaniu wokół nazwy tego miejsca. Zdarza się że stosuje się wymiennie nazwę Trojaki, jednak właściwy szczyt Trojaków znajduję około 400 metrów dalej w kierunku zachodnim, za szczytem Kykuli. Pora powiedzieć kilka słów o samej gigantycznej ławce, stanowiącej niewątpliwie ważną atrakcję tego miejsca, ma ona długość 5,30 metrów i wysokość 3 metrów. Pełna nazwa ławki to Lavička lásky a rodiny (tłumaczenie na polski: Ławka miłości i rodziny). Słowackie media używają także określenia Lavička Zaľúbených (tłumaczenie na polski: Ławka zakochanych). Na ławce jest wyryty napis Pravá láska trvá večne (tłumaczenie na polski: Prawdziwa miłość trwa wiecznie).

(na podstawie Wikipedii)

Prócz ławki, na szczycie znajdziemy również miejsce na ognisko oraz wiatę z drewnianymi ławami i stołami – wszystko to po stronie naszych Słowackich sąsiadów. Jeśli natomiast chcielibyśmy podejść na sam szczyt Kykuli wystarczy, że skierujemy się w kierunku betonowego słupka wytyczającego przebieg granicy państwowej, właśnie na nim znajdziemy tabliczkę szczytową.

Kykula 801 m n.p.m. oraz charakterystyczna gigantyczna drewniana ławka, nosząca Słowacką nazwę – Lavička lásky a rodiny (tłumaczenie na polski: Ławka miłości i rodziny). Słowackie media używają także określenia Lavička Zaľúbených (tłumaczenie na polski: Ławka zakochanych). Na ławce jest wyryty napis Pravá láska trvá večne (tłumaczenie na polski: Prawdziwa miłość trwa wiecznie). Z miejsca tego roztaczając się piękna, rozległe panoramy, szczególnie imponująco prezentujące się o zachodzie słońca…

Nacieszywszy się pięknymi panoramami, jak i gigantyczną ławeczką, stojąc zwróceni w kierunku siodła Za Kykulou 801 m n.p.m. z którego przybiliśmy, zakręcamy w lewo, podążając wzdłuż krawędzi lasu, trzymając się grzbietu masywu, schodząc w stronę Zwardonia. Idąc ponownie zakręcamy łagodnie w lewo, po około 200 metrach dobrze tu widoczna ścieżka zacznie opadać w dół. Po prawej otworzą się przed nami piękne, rozległe panoramy, w tym na wspomnianą Skalankę, dalej po lewej zabudowania wsi Skalité-Serafínov, jeszcze dalej w lewo pierwsze zabudowania Zwardonia.

Tuż przy krawędzi lasu, nieopodal wiaty z ławami, na linii granicy państwowej znajduję się właściwa tabliczka szczytowa Kykula 845 m n.p.m., warto tu wspomnieć że zakręcając w lewo, mijając słupek graniczny III/189, podążając za zielono znakowaną ścieżką dotrzemy do kulminacji Trojaków 820 m n.p.m., a z niej można łatwo dotrzeć tuż za kulminację szczytu Sołowy Wierch.

Rozpoczynając zejście w kierunku Przełęczy Przysłop mijamy wiatę z ławami na szczycie Kykuli, zakręcając w prawo. Podążamy wzdłuż grzbietu masywu schodząc w dół, po około 200 metrach dobrze tu widoczna ścieżka zacznie opadać w dół. Po prawej otworzą się przed nami piękne, rozległe panoramy, w tym na wspomnianą Skalankę, dalej po lewej zabudowania wsi Skalité-Serafínov, jeszcze dalej w lewo pierwsze zabudowania Zwardonia.

Po 300 metrach zakręcamy za ścieżką w prawo w dół, rozpoczynając intensywne zejście. W dole zobaczymy biegnącą poprzecznie, wykładaną betonowymi płytami wąską drogę. Pokonawszy zejście po przebyciu łącznie około 600 metrów, dotrzemy do jej krawędzi, będą to rozstaje Pod Kykulou 771 m n.p.m., tu też ponownie włączamy się w opuszczony szlak czerwony. Dalej podążając za nim idąc wspomnianą wykładaną płytami drogą w dół w kierunku szosy.

Wariant II – wprost na Przysłop…

Jeśli jednak z braku czasu lub po prostu chęci, zdecydowaliśmy się ominąć przejście przez szczyt Kykuli, na siodle Za Kykulou 801 m n.p.m., gdzie znajdują się rozstaje szlaków, zakręcamy za czerwonymi znakami w prawo, wchodząc po kilkudziesięciu metrach w las. W miejscu tym gruntowa droga przechodzi w trakt wykładany betonowymi płytami.

Droga zakręcając w prawo, zacznie opadać w dół, by po kilku minutach wyprowadzić na krawędź lasu. Tu zakręcamy w lewo rozpoczynając krótkie podejście. Przed nami ostatni tak widokowy odcinek, szczególnie efektownie wyglądający o zachodzie słońca. W dole dostrzeżemy już linię drogi transgranicznej D3 po stronie Słowackiej i S1 po Polskiej.

Droga wznosząc się poprowadzi trawersem otwartymi zboczami Kikuli. Po około 300 metrach dotrzemy do węzła szlaków, będą to już znane nam rozstaje Pod Kykulou 771 m n.p.m., te same, gdzie włączamy się z powrotem w czerwony szlak, jeśli wybraliśmy, opisane powyżej, przejście przez Kykulę. Zakręcamy w prawo, podążając w dół w kierunku dobrze już widocznego wiaduktu z kładką dla pieszych nad drogą D3.

Po lewej widok na Skalankę 867 m n.p.m., po prawej widoczny trakt którym podążać będziemy w dół aż do Przełęczy Zwardońskiej, widać również kładkę dla pieszych nad drogą ekspresową D3.

Chwilkę potem po lewej, za linią rzadkich liściastych drzew, już po stronie polskiej granicy, dostrzeżemy kapliczkę i drewniany krzyż. Tu pewna uwaga – po stronie polskiej prowadzi tamtędy gruntowy trakt, prowadzący również w kierunku Kykuli i dalej na Trojaki, skąd można dotrzeć odbijając w prawo na Sołowy Wierch. Zważywszy jednak na stan polskiej ścieżki oraz że podążamy w kierunku Przełęczy Przysłop, wygodniej będzie nam skorzystać z traktu słowackiego.

Po lewej rozstaje Pod Kykulou 771 m n.p.m. gdzie łączą się oba opisany warianty zejścia, żółta strzałka wskazuje kierunek zejścia z Kykuli, zielona kierunek z którego dotrzemy w to miejsce wybierając wariant zejścia z pominięciem Kykuli, dalej podążamy za traktem w dół w stronę Przełęczy Przysłop, a dalej Zwardonia. Zdjęcie w środku – w krótce po minięciu rozstajów, po lewej – polskiej stronie granicy miniemy drewniany krzyż i niewielką kapliczkę za nim, po prawej – przez cały czas, podczas schodzenia, żegnać nas będą piękne widoki…

Po około 700 metrach docieramy do krawędzi szosy, tu odbijamy w lewo powracając na terytorium Polski. W miejscu tym znajdowało się dawniej, przed wybudowaniem transgranicznej drogi ekspresowej, przejście graniczne. Tu też opuszczamy słowacki szlak czerwony. Ruszamy w dół, podążając wzdłuż ulicy trotuarem. Po prawej miniemy wpierw miejsca parkingowe, potem zniszczony nieczynny kantor, po lewej mijać będziemy domy i zabudowania gospodarcze. Szosa opadając w dół, prowadząc wśród zabudowań po łuku, sprowadzi nas do miejsca, gdzie spotkamy niebieskie znaki, które będą nam już towarzyszyć aż do mety w Zwardoniu. Podążamy wciąż wzdłuż szosy w dół, aż do zlokalizowanego po prawej stronie, tuż przy skrzyżowaniu sklepu spożywczego. Tu przekraczamy szosę i odbijamy w prawo. Szosa ostro opadając poprowadzi obok Domu Wczasowego Granit. Chwilkę potem zakręcamy za ostro wnoszącą się w górę drogą w prawo, wchodząc na most nad drogą S1. Z mostu, w dole, po lewej, dostrzeżemy budynek straży granicznej i punkt odpraw celnych.

Kilka minut po minięciu po lewej stronie traktu krzyża i kapliczki, dotrzemy do parkingu tuż przy granicy państwowej – będzie to już Przełęcz Przysłop. Zakręcamy w lewo, powracając na terytorium Polski. Idąc wzdłuż opadającej w dół szosy mijamy wspomniany parking, następnie nieczynny kantor.

Wciąż podążamy w górę, wzdłuż szosy która zataczając łuk doprowadzi nas do kulminacji wzniesienia. Tuż za nim zacznie ona opadać, przed nami około 1100 metrowy odcinek prowadzący wśród pól i domów. Stopniowo szosa ponownie zacznie się wznosić przeprowadzając nas na drugą stronę grzbietu. W miejscu tym miniemy stary drewniany dom wzniesiony przy krawędzi szosy, tuż za nim zakręci ona ostro w prawo. W górze, po prawej dostrzeżemy charakterystyczny budynek parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, w dole natomiast w zagłębieniu Przełęczy Zwardońskiej, tory i infrastrukturę zlokalizowanego nieco po lewej budynku dworca kolejowego w Zwardoniu – naszego ostatniego celu.

Szosa wciąż opadając w dół, prowadząc wśród zabudowań po łuku, aż nas do miejsca gdzie na zakręcie spotkamy niebieskie znaki, które będą nam już towarzyszyć aż do mety w Zwardoniu (zdjęcie po lewej na dole). Już za niebieskimi znakami podążam w dół, za szosą w kierunku skrzyżowania przy sklepie spożywczym.

Po przejściu około 120 metrów zakręcamy w lewo wchodząc na most drogowy. Przekraczamy go ponownie zakręcając w lewo, kierując się na widziany wcześniej budynek dworca w Zwardoniu, do którego powinniśmy dotrzeć w ciągu kilku minut. Tak oto po pięciu godzinach trzydziestu minutach, kończy się nasza kolejna wyprawa, która mam nadzieję sprawiła wam, jak mi podczas jej przemierzenia, mnóstwo frajdy.

…dotarłszy do skrzyżowania, przekraczamy szosę, odbijając w prawo – w dół. Droga ostro opadając poprowadzi obok Domu Wczasowego Granit (zdjęcie po lewej na górze). Chwilkę potem zakręcamy za ostro wnoszącą się w górę drogą w prawo, wchodząc na most nad drogą S1. Za mostem czeka nas jeszcze kilkadziesiąt metrów podejścia. Po pokonaniu grzbietu wzniesienia schodzimy w dół, podążając za wijącą się wśród zabudowań szosą. Po prawej miniemy piękny, acz niszczejący, stary dom (zdjęcie po lewej na dole).

Dostępność trasy:

Trasa dostępna przez cały rok, możliwa do pokonania w każdych warunkach pogodowych. Należy jednak wziąć pod uwagę czynniki zwiększające stopień trudności jak: zalegająca pokrywa śnieżna czy silne ograniczenie widoczności. W obu przypadkach wzrasta ryzyko pobłądzenia, wynikające z faktu, że szlak wiedzie terenami stosunkowo słabo uczęszczanymi co może oznaczać, że będzie on nieprzetarty oraz częściowo ternami nieznakowanymi. Pomimo że szlak, z wyłączeniem odcinka nieoznakowanego, został właściwie i dobrze oznakowany, w niektórych miejscach, szczególnie w partiach szczytowych, podczas przemierzania go w opisanych warunkach nawigacja może być na nim utrudniona.

…stopniowo szosa ponownie zacznie się wznosić przeprowadzając nas na drugą stronę grzbietu. W miejscu tym miniemy stary drewniany dom (zdjęcie po lewej na górze) wzniesiony przy krawędzi szosy, tuż za nim zakręci ona ostro w prawo. W górze, po prawej dostrzeżemy charakterystyczny budynek parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (zdjęcie na górze po prawej), w dole natomiast w zagłębieniu Przełęczy Zwardońskiej, tory i infrastrukturę zlokalizowanego nieco po lewej budynku dworca kolejowego w Zwardoniu – naszego ostatniego celu. Po przejściu około 120 metrów zakręcamy w lewo wchodząc na most drogowy (zdjęcie na dole po lewej – po prawej widok z mostu na stację PKP w Zwardoniu).

Trasa piękna i pomimo swej długości umiarkowanie łatwa, z wyłączeniem podejścia ze Skalité na Grúň. Możliwa również do pokonania przez osoby słabiej przygotowane kondycyjnie, w takim jednak przypadku należy pamiętać o dodaniu do czasów mapowych dodatkowego jego zapasu dopasowanego do indywidualnego tempa.

…po przejściu mostu nad torami, zakręcamy w lewo, kierując się na widziany wcześniej budynek dworca w Zwardoniu (zdjęcie po prawej na górze), do którego powinniśmy dotrzeć w ciągu kilku minut. Tak oto kończy się nasza kolejna wyprawa, która mam nadzieję sprawiła wam, jak mi podczas przemierzenia tej trasy, mnóstwo frajdy.

.

Informacje dodatkowe:

Autor dołożył wszelkich starań, aby przedstawiony opis był możliwie szczegółowy i poprawny, nie ponosi jednak odpowiedzialności za błędy nawigacyjne osób, które zdecydują się na pokonanie rzeczowej trasy. Autor nie ponosi również odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające ze złego przygotowania do przebycia rzeczowej trasy, złych warunków pogodowych oraz zmian w przebiegu szlaków i ścieżek, w tym ich dostępności, jak i ewentualnych szkód powstałych podczas ich pokonywania. Decyzja o przejściu opisanej trasy jest decyzją indywidualną, która powinna być oparta o analizę własnych umiejętności i kondycji fizycznej.

.

MAPA POGLĄDOWA OPISANEJ TRASY:

.

Przydatne linki:

.

Aplikacje do obsługi map turystycznych:

.

Ważne telefony / e-mail:

  • GOPR numer alarmowy – 985 lub 601 100 300
  • międzynarodowy numer ratunkowy – 112
  • Horská Záchranná Služba – 18 300 lub 622

.

Wykorzystane źródła:

.

Powiązane / opisane na stronie trasy:

.

POBIERZ OPIS (PDF)

opis szlaku: Jaworzynka Trzycatek – Trójstyk granic – Čierne na-Valach – Malé Šance – Skalité – Grúň – Polana – Za Kykulou – Pod Kykulou – Zwardoń / strona 4/4

publikacja: 20.09.2024 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dołożył wszelkich starań aby przedstawiony opis był możliwie szczegółowy i poprawny, nie ponosi jednak odpowiedzialności za błędy nawigacyjne osób które zdecydują się na pokonanie rzeczowej trasy. Autor nie ponosi również odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające ze złego przygotowania do przebycia rzeczowej trasy, złych warunków pogodowych, oraz zmian w przebiegu ścieżek i szlaków czy ich dostępności, jak i ewentualnych szkód powstałych podczas jej pokonywania. Decyzja o przejściu opisanej trasy jest decyzją indywidualną, która powinna być oparta o analizę własnych umiejętności i kondycji fizycznej.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org

.

Strony: 1 2 3 4