opis szlaku: Rajcza – Redykalny Wierch – Hala Lipowska – Rysianka – Romanka – Żabnica Skałka

Beskid Żywiecki / Rajcza – Redykalny Wierch – Hala Lipowska – Rysianka – Romanka – Słowianka – Żabnica Skałka / strona 3/3

Kiedy zdecydujemy się wyruszyć dalej, mijając schronisko zakręcamy za drogą dojazdową do obiektu w lewo wciąż podążając za żółtymi znakami. Początkowo towarzyszyć nam będą również znaki czerwone, oraz zielone. Te ostatnie wkrótce odbiją w lewo, trawersując masyw Rysianki, oraz Szyndzielny Groń, sprowadzając do Żabnicy Skałki. My podążamy za znakami prowadzącymi intensywnie opadającą ścieżką w dół w kierunku Przełęczy Pawlusie. Po drodze towarzyszyć nam będą piękne widoki na szybko zbliżający się masyw Romanki.

zdjęcia od góry od lewej: widok sprzed schroniska na Rysiance w kierunku Babiej Góry / ruszając w dalszą wędrówkę zakręcamy za drogą dojazdową do obiektu w lewo wciąż podążając za żółtymi znakami. Wkrótce przed naszymi oczami (zdjęcia po lewej i prawej na dole) ukaże się piękna panorama na nasz kolejny cel – Romankę

Po kilku minutach wytracania wysokości dotrzemy do krawędzi rozległej hali szczytowej noszącej taką samą nazwę jak przełęcz, tudzież Hala Pawlusie, podążając grzbietem niedługo potem dotrzemy do Przełęczy Pawlusie 1176 m n.p.m.. Z miejsca tego na lewo otworzą się przed nami nie dostępne wcześniej malownicze panoramy na Kotlinę Żywiecką, oraz znajdujące się po jej drugiej stronie szczyty Beskidu Śląskiego, w tym z dobrze tu widoczną Baranią Górą, oraz Skrzycznem. Niedługo po minięciu przełęczy rozpoczniemy mozolne podejście pod masyw Romanki, początkowo łagodne, z czasem ostro wyrywające w górę. Po drodze opuści nas również odbijając w lewo szlak czerwony, który trawersuje masyw prowadzi mijając kulminację Romanki wprost na Suchy Groń, gdzie ponownie się z nim spotkamy.

Po kilku minutach wytracania wysokości dotrzemy do krawędzi rozległej hali szczytowej noszącej taką samą nazwę jak przełęcz, tudzież Hala Pawlusie, podążając grzbietem niedługo potem dotrzemy do Przełęczy Pawlusie 1176 m n.p.m..

Tuż po tym jak opuści nas szlak czerwony dotrzemy do krawędzi kolejnej malowniczej Polany Łyśniowskiej. Szlak nieco lawirując zakręci wpierw w lewo, następnie w prawo, aż zacznie intensywnie piąć się w górę. Przed nami podejście pod wypiętrzenie grani w masywie Romanki noszące nazwę Martoszka 1187 m n.p.m. Tuż po jej minięciu dotrzemy do krawędzi Rezerwatu Przyrody Romanka. Chwilę potem rozpoczniemy bardzo chwilami intensywne podejście pod właściwą kulminację szczytu Romanki.

Przełęczy Pawlusie 1176 m n.p.m.. widok w kierunku Martoszki i Romanki, w połowie widocznego podejścia w lewo odbije towarzyszący nam tu szlak czerwony sprowadzający w dół do Stacji Górskiej Słowianka z pominięciem kulminacji Romanki, spotkamy się z nim potem raz jeszcze właśnie nieopodal wymienionego schroniska…

Po lewej widoki podczas podejścia pod Matroszkę, w środku i po prawej śmigłowiec Wojska Polskiego Mi-17 który tamtego dnia towarzyszył mi przez wiele godzin wędrówki latając nisko pomiędzy Romanką, Przełęczą Koniakowską, Baranią Górą, a wsią Lipową gdzie odbywały się marnawy wojskowe.

Początkowo wędrować będziemy ścieżką zamkniętą po lewej świerkowym lasem, oferującą jednak piękne widoki na prawo w kierunku grupy Trzech Kopców i Pilska, a oglądając się wstecz na Przełęcz Pawlusie, oraz Schronisko PTTK na Rysiance. Wraz z nabieraniem wysokości ścieżka wprowadzi nas w niski świerkowy las. Wciąż pnąc się w górę, choć już nie tak intensywnie jak na otwartym odcinku, po około 50 minutach od chwili startu sprzed schroniska na Rysiance złagodnieje, następnie zakręcając w lewo, a potem łagodnie w prawo wyprowadzi nas na w pełni zalesiony szczyt Romanki 1366 m n.p.m, tak po zdobyciu 190 m deniwelacji (licząc od Przełęczy Pawlusie) i około godzinie od startu w Rysianki powinniśmy dotrzeć do kolejnego celu naszej trasy.

Na górze po lewej wspomniany wcześniej śmigłowiec WP Mi-17 na tle Małej Fatry, po prawej widok w stronę Trzech Kopców i Palenicy widziane z podejścia pod Martoszkę (po lewej na dole) / w środku na dole oglądając się wstecz w kierunku Rysianki / po zdobyciu słabo wyodrębnionego szczytu Matroszki rozpoczniemy właściwe podejście pod masyw Romanki

Na szycie Romanki kończy się szlak żółty, towarzyszący nam od samego startu z Rajczy, a my włączamy się w szlak niebieski. Tu uwaga! Szlak ten przecina szczyt, prowadząc w prawo w dół do Sopotni Małej, a lewo w interesującym nas kierunku – tudzież Stacji Górskiej Słowianka. Zakręcając więc w lewo rozpoczynamy zejście. Przed nami około 45 minut marszu intensywnie opadającą w dół ścieżką, przez większość czasu prowadzącej lasem. W przesiekach pomiędzy drzewami będziemy mogli jednak dostrzec malownicze widoki na odleglejszego szczyty Beskidu Śląskiego, w dole zaś bliższe Beskidu Żywieckiego.

Podejście pod szczyt Romanki będzie prowadzić głównie lasem, również jej szczyt (na dole po prawej) jest w pełni zalesiony…

Również tu pozwolę sobie na pewną uwagę, szlak prowadząc intensywnie opadającymi zboczami w wielu miejscach został podmyty, w innych tarasują go powalone drzewa. Warto tu zachować wzmożoną uwagę, szczególnie gdy ścieżkę pokrywa warstwa błota. Szlak w tym rejonie może też być bardzo trudny do pokonania w okresie zalegania pokrywy śnieżnej, o jego intensywności niech zaświadczy fakt że na tak krótkim dystansie wytraca on aż 498 m deniwelacji pionowej (licząc od szczytu Romanki do Suchego Gronia).

Romanka 1366 m n.p.m. / po wielu latach mojej tam nieobecności udało mi się tam znów powrócić…

Po niecałej godzinie dość męczącego marszu w dół, dotrzemy do słabo wyodrębnionego szczytu Suchego Gronia 868 m n.p.m., zbliżając się do niego ponad linią drzew otworzą się przed nami wspaniałe i rozległe panoramy na pobliskie szczyty, w tym po lewej Halę Boraczą i Prusów, na wprost Abrahamów oraz Magurę, po prawej Łachowe Młaki, Juszczynkę i Przybór, zaś ponad nimi odleglejsze szczyty Beskidu Śląskiego z dobrze widocznym nadajnikiem na szczycie Skrzycznego. Całość pięknego pejzażu dopełniają rozrzucone po stokach i lasach prywatne gospodarstwa.

Na szycie Romanki kończy się nasz żółty szlak, a my włączamy się w szlak niebieski. Tu uwaga! Szlak ten przecina szczyt, prowadząc w prawo w dół do Sopotni Małej, a lewo w interesującym nas kierunku – tudzież Stacji Górskiej Słowianka. Zakręcając więc w lewo rozpoczynamy zejście. Przed nami około 45 minut marszu intensywnie opadającą w dół ścieżką, przez większość czasu prowadzącej lasem.

W miejscu tym dołączy do nas ponownie szlak czerwony, z którym rozstaliśmy się tuż za Przełęczą Pawlusie. Dalej będziemy podążać razem aż do Stacji Turystycznej Słowianka. Przed nami według mapy 15 minutowy odcinek, jednak według mnie bliżej mu do 30 minut spokojnego marszu, który prowadząc otwartymi polanami sprowadzi nas do tej ostatniej. Jest to równocześnie jedno z piękniejszych miejsc podczas zejścia z Romanki, z pewnością warto tu częściej oglądać się za siebie, na masyw Romanki, szczególnie pięknie prezentujący się o zachodzie słońca. Zbliżając się do krawędzi polany, po lewej miniemy charakterystyczne porzucone, niszczejące od lat gospodarstwo. Jest w tym obrazie coś niezwykłego, zarówno pięknego jak i smutnego, z pewnością jednak stało się ono również przez lata symbolem tego miejsca.

Szlak prowadzący wąską ścieżką w wielu miejscach został podmyty, lub tarasują go powalone drzewa, warto tu zachować wzmożoną ostrożność. Po niecałej godzinie marszu w dół, dotrzemy do słabo wyodrębnionego szczytu Suchego Gronia 868 m n.p.m., zbliżając się do niego ponad linią drzew otworzą się przed nami wspaniałe i rozległe panoramy na pobliskie szczyty, oraz odleglejsze szczyty Beskidu Śląskiego z dobrze widocznym nadajnikiem na szczycie Skrzycznego. Całość pięknego pejzażu dopełniają rozrzucone po stokach i lasach prywatne gospodarstwa.

Mijając drewniane zabudowania szlak zakręci w prawo opadając w kierunku lasu mieszanego, wciąż z przewagą świerków. Chwilę potem po krótkim zejściu i minięciu leśnego siodła ścieżka ponownie wyrwie w górę zakręcając w prawo, tu pomiędzy drzewami dostrzeżemy już bliski budynek prywatnego schroniska Stacji Turystycznej Słowianka. Dotarłszy do niego, opuszczamy nasz niebieski i towarzyszący mu czerwony szlak, włączając się w rozpoczynający się tu szlak czarny, prowadzący w kierunku naszej mety – Żabnicy Skałki. Dotarcie do tego miejsca powinno nam zajść od chwili startu ze szczytu Romanki około godziny dwudziestu minut.

Po strawersowaniu Suchego Gronia szlak wprowadzi nas na piękną i rozległą halę ciągnącą się prawie aż do Stacji Turystycznej Słowianka. Roztaczają się stamtąd piękne widoki na pobliskie szczyty, odleglejsze Beskidu Śląskiego, oraz spoglądając wstecz na żegnający nas masyw Romanki, zaś bardziej po prawej Rysianki. Wkrótce potem (zdjęcie na dole po lewej) dotrzemy do skrzyżowania szlaków gdzie dołączy do nas znany nam już szlak czerwony z którym się rozstaliśmy na Przełęczy Pawlusie.

Mijając obiekt, szlak wprowadza nas w niski las świerkowy, od razu zaczynając intensywnie opadać. Po kilkunastu minutach szlak przetnie się z prowadzącą poprzecznie do jego kierunku leśną drogą gospodarczą. My nadal podążając w dół po przejściu około 900 m dotrzemy do śródleśnej polany z szutrowym parkingiem i drewnianą wiatą. Wędrując dalej za czarnymi znakami miniemy szlaban wchodząc na szutrową drogę. Będziemy nią podążać przez piękną dolinę zamkniętą z dwóch stron ostro opadającymi ku jej dnie stokami porośniętymi wysokimi świerkami.

Na górze po lewej widok w kierunku Romanki, po prawej Rysianki, na dole porzucone wiele lat temu stare górskie gospodarstwo, które na przestrzeni minionych lat stałego się jednym z symboli tego miejsca…

Polana pomiędzy Suchym Groniem a Słowiankę – na dole po prawej las tuż za polaną, podążając w kierunku Słowianki…

Po około 40 minutach dotrzemy do jej wlotu, gdzie włączamy się w asfaltową szosę prowadzącą w kierunku pobliskich już zabudowań. Tu kolejna uwaga! Nie podążamy za asfaltową szosą w dół, lecz tuż po opuszczeniu doliny odbijamy w lewo, podchodząc w kierunku ogrodzenia pobliskiego domu. Następnie wzdłuż niego, krawędzią niewielkiej łąki, podążamy w dół aż do krzyżówki szosy ks. Karola Śmiecha, z ulicą Boraczą w Żabnice Skałce – gdzie kończy się nasz szlak.

Po opuszczeniu polany miniemy leśnego siodło, za którym szlak lekko zacznie się wznosić, wkrótce potem dostrzeżemy już bliski budynek prywatnego schroniska Stacji Turystycznej Słowianka, tam opuszczamy szlak żółty, włączając w rozpoczynający się obok budynku krótki czarny szlak. Ścieżka mijając budynek wprowadzi nas w niski las by chwilę potem zacząć intensywnie opadać. Przed nami ostatni około godzinny odcinek szlaku przez większość czasu prowadząc ostro w dół i przez cały czas lasem, dopiero jego ostatni odcinek wypłaszaczy się wprowadzając nas do wysokiej malowniczej doliny. Tuż za jej wylotem dotrzemy do szutrowego parkingu z wiatą, a niedługo potem do pierwszych zabudowań w Żabnicy Skałce, tu zakręcając w lewo mijamy łąką prywatne gospodarstwo by dotrzeć do skrzyżowania dróg ks. Karola Śmiecha, z ulicą Boraczą w Żabnicy Skałce gdzie kończy się nasz szlak…

.

Dostępność trasy / ostrzeżenia:

Trasa dostępna przez cały rok, przy czym ze względu na swą długość, oraz liczne i intensywne podejścia wymagająca odpowiedniego przygotowania fizycznego. W przypadku osób o słabszej kondycji wskazane jest jej podzielenie na kilka części. W okresie zalegania pokrywy śnieżnej należy liczyć się z niebezpieczeństwem że trasa na wielu odcinkach może być słabo, lub wcale nie przetarta.

Ze względu na liczne otwarte hale należy zachować wzmożoną uwagę podczas zamglenia, podczas opadów (i okresie zimowym) wskazane jest rozważenie pominięcie szlaku na Romankę i zejścia z niej szlakiem niebieskim ze względu na ryzyko pośliźnięcia i upadku. Biorąc pod uwagę powyższe fakty trasa wskazana dla osób posiadających stosowane doświadczenie i kondycję fizyczną. Charakterystyka trasy sprawia że nie jest ona wskazana dla turystyki rodzinnej z małymi dziećmi.

.

Przydatne linki:

.

Ważne telefony / e-mail:

  • GOPR numer alarmowy – 985 lub 601 100 300
  • międzynarodowy numer ratunkowy – 112
  • Schronisko PTTK na Hali Lipowskiej – 602 605 969 / rezerwacje grupowe: hala@lipowska.com.pl
  • Schronisko PTTK na Rysiance – 33 861 23 49 / rysianka@onet.pl
  • Górska Stacja Turystyczna na Słowiance – 606-320-217 / 660-339-551 / WhatsApp 692-013-171 / gstslowianka@wp.pl

.

Wykorzystane źródła / Wikipedia:

.


opis trasy: Rajcza – Redykalny Wierch – Hala Lipowska – Rysianka – Romanka – Słowianka – Żabnica Skałka / strona 3/3

publikacja: 15.08.2020 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org