Pieniny / Krościenko – Trzy Korony – Góra Zamkowa – Sokolica
Trasa:
Krościenko – Przełęcz Szopka (Chwała Bogu) 780m n.p.m – Trzy Korony 982m n.p.m (platforma widokowa na Okrąglicy 982m n.p.m.) – Przełęcz Niedźwiadki 899m n.p.m – Kosarzyska – Ostry Wierch 851m n.p.m. – Góra Zamkowa 799m n.p.m – Niżne Wymiarki – Wymiarki – Białe Skały 749m n.p.m – Ociemny 740m n.p.m – Czerteż 774m n.p.m – Czertezik 772m n.p.m – Przełęcz Sosnów 650m n.p.m – Sokolica 747m n.p.m – przeprawa flisacka nad Dunajcem – pawilon PPN (Pienińskiego Parku Narodowego) przy drodze Pienińskiej
Szlaki:
kraj: Polska
pasmo: Pieniny (Pieniny Właściwe)
Cel:
- Trzy Korony 982m n.p.m (Okrąglica)
- Góra Zamkowa 799m n.p.m
- Sokolica 747m n.p.m
Czasy przejść:
- Krościenko – przełęcz Szopka – czas przejścia: 1 godzina 20 minut – szlak:
- Przełęcz Szopka – Trzy Korony 982 m n.p.m. (platforma widokowa na Okrąglicy) – czas przejścia: 50 minut – szlaki:
- Trzy Korony – przełęcz Niedźwiadki – Kosarzyska – Ostry Wierch – Góra Zamkowa – czas przejścia: 35 minut – szlak:
- Góra Zamkowa – skrzyżowanie z żółtym szlakiem – czas przejścia: 30 minut – szlak:
- Niżne Wymiarki – Ociemny Wierch – czas przejścia: 50 minut – szlak:
- Ociemny – Czerteż – Czertezik – czas przejścia: 30 minut – szlak:
- Czertezik – przełęcz Sosnów – Sokolica – czas przejścia: 35 minut – szlak:
- Sokolica – przeprawa flisacka nad Dunajcem – czas przejścia: 45 minut – szlak:
Łączny czas przejścia trasy:
- 5 godziny 55 minut
Start:
- Krościenko nad Dunajcem – rynek
Meta:
- droga Pienińska, obok pawilonu wystawowego PPN nad Dunajcem
Opis i charakterystyka trasy:
Tatry mają swój Giewont, Beskid Żywiecki – Babią Górę, Sudety – Śnieżkę, każda z grup górskich ma swój charakterystyczny i natychmiast rozpoznawalny szczyt. Szczyt który zazwyczaj rośnie do rangi kultowego, mitycznego wręcz celu niekończących się potoków odwiedzających ich ludzi. Tak jest i z Pianinami. Sądzę że najbardziej oblężonym i takim charakterystycznym szczytem, który natychmiast jest identyfikowany z tym pasmem są Trzy Korony, oraz Sokolica. I tak jak Giewont w Tatrach, czy Śnieżkę w Sudetach, będąc tam trzeba i warto je po prostu odwiedzić.
Zarówno Trzy Korony, jak i Sokolica są to szczyty nie wybitne wysokością, przeważnie mocno oblegane przez ludzi, jednak pomimo tych wszystkich przywar zapewniam że są one warte naszego wysiłku, gdyż widok z nich się roztaczający wynagradza wszystkie ich niedoskonałości. Proponuję Państwu trasę podczas której zataczając pętle, za jednym razem odwiedzimy zarówno Trzy Korony, jak i Górę Zamkową, oraz Sokolice. Często turyści dzielą ten szlak na dwa etapy, osobno Trzy Korony, osobno Sokolicę, ja zachęcam do przejścia go w całości.
Szlak zaczynamy od dotarcia do Krościenka. W miasteczku kierujemy swoje kroki na rynek główny, gdzie na budynku kina, obok postoju taksówek, zobaczymy tabliczkę informacyjną, oraz początek naszego żółtego szlaku. Dalej za znakami opuszczamy rynek, idąc przez pierwsze 10 minut wzdłuż drogi przelotowej numer 969 (szosa na Nowy Targ). Po kilkudziesięciu metrach, szlak zakręci w pnąca się do góry brukowaną drogę. Po kolejnych kilkunastu metrach droga brukowana się kończy, przechodząc w gruntową. Tu też zobaczymy tablicę informacyjną dotyczącą Pienińskiego Parku Narodowego, oraz choinką szlaków.
W dalszej części nasz żółty szlak, będzie prowadził wraz ze szlakiem zielonym. Trasa będzie się pięła przez cały czas do góry, mijając po drodze krzyż i kapliczkę, oraz wyciąg narciarski. Przez większość czasu prowadząc nas przez rzadki las mieszany, lub jego krawędzią, by po 15 minutach podchodzenia dotrzeć w rejon zwany Toporzysko, gdzie przejdzie w otwarte hale. Wraz z mozolnym nabieraniem wysokości, otworzy się przed nami piękny widok na Krościenko, Dunajec, oraz Bereśnik i pasmo Radziejowej.
Niedługo potem dotrzemy do polany z ławkami i kolejną choinką szlaków, gdzie znajduje się tablica informująca nas o wkroczeniu na teren Pienińskiego Parku Narodowego. Tu też opuści nas szlak zielony, my nadal podążamy za szlakiem żółtym. Szlak wciąż będzie prowadził do góry. Po przejściu niewielkiego lasku, wyprowadzi nas na krótkie wypłaszczenie i jakże charakterystyczne dla Pienin hale. W kilka minut później szlak znów zacznie się wspinać, przez najbliższe 45 minut prowadząc nas na przemian jego krawędzią, lub rzadkim lasem mieszanym, z przewagą drzew liściastych, to znów polanami lub halami. W ten sposób po około godzinie i 10 minutach od startu dotrzemy pod częściowo zalesiony szczyt – Bajków Groń 689m n.p.m. który szlak trawersuje nieco z prawej.
Chwile potem, po krótkim poziomym odcinku, czeka nas kolejne podejście, które po około 30 minutach wyprowadzi nas przełęcz Szopka (Chwała Bogu) 780 m n.p.m. W podejściu tym przez pewien czas będzie nam towarzyszył niebieski szlak, wskazując miejsce w którym zejdziemy w drodze powrotnej z Trzech Koron z powrotem na żółty szlak. Na przełęczy warto na chwilę usiąść i odpocząć. Znajdują się tam drewniane ławki, oraz stoły. W pogodne dni można tu dostrzec piękną panoramę Tatr, będzie to przedsmak widoków jakie czekają na nas na Trzech Koronach. Po odpoczynku ruszamy opuszczając żółty szlak – przechodząc na szlak niebieski. Szlak szybko wprowadza nas w las ostro pnąc się do góry. Czeka nas teraz 30 minutowe, ostatnie podejście na niewielkie, zalesione siodło, przed wejściem na platformę widokową na Trzech Koronach.
Przełęcz Szopka (Chwała Bogu) 780m n.p.m i widok na Tatry z przełęczy, autorzy zdjęć – po lewej: Selso / Kamil Gwóźdź
Na siodełku, znajdują się drewniane ławki i stoły, oraz bramka z kasą biletową, umożliwiająca wejście na szczyt platformy widokowej na Trzech Koronach. Zazwyczaj w sezonie letnim możemy spodziewać się zastania tutaj sporej grupy ludzi, z których większość oczekuję na wejście na szczyt. Ruchem tym zawiadują strażnicy Pienińskiego Parku Narodowego, którzy dbają o to aby na samej platformie widokowej nie powstał zbyt duży tłok (na platformie mieści się około 30 osób).
Po załatwieniu formalności kasowych i odczekaniu swojego czasu na wejście, wchodzimy, na krótki, acz najatrakcyjniejszy odcinek szlaku. Tu mała uwaga, szlak prowadzi na tym kilku minutowym odcinku, w pełni ubezpieczona ścieżką, po metalowych kratownicach, wzdłuż których znajdują się barierki, jednak osoby o dużej wrażliwości na ekspozycję mogą poczuć się nieswojo. Początkowo ścieżka prowadzi zawieszoną nad urwiskiem kratownicą, by wprowadzić nas na wapienną grań, najwyższej z turni tworzącej masyw Trzech Koron – Okrąglice 982 m n.p.m. Po krótkim podejściu wchodzimy na stalową platformę widokową. Otwiera się przed nami niezwykła, wręcz zjawiskowa panorama o 360 stopniowym zakresie widoczności. Platforma opada 500 metrowym urwiskiem na Rówień koło Dunajca, przed nami otwiera widok na przełom Dunajca, pełną panoramę Tatry, Podhala i Spisz, pobliskie masywy Pienińskiego Parku Narodowego, w odleglejszy planie na Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Żywiecki i Magurę Spiską.
zdjęcia od lewej: schody prowadzące na Okrąglice – najwyższy szczyt Trzech Koron, gdzie znajduje się platforma widokowa – autor zdjęcia: Jerzy Opioła / widok z Okrąglicy na przełom Dunajca / …dawno, dawno temu 😉 autor w drodze na Trzy Korony od strony Sromowców
Nacieszywszy się widokiem, schodzimy z platformy w ten sam sposób jak się tam dostaliśmy, z tą różnicą że poruszamy się ścieżką, wyznaczoną dla danego kierunku ruchu, co ma przeciwdziałać tworzeniu się niebezpiecznych korków. Gdy dotrzemy ponownie na siodełko idziemy w kierunku przeciwnym z którego na niego przyszliśmy, kierując się na przełęcz Niedźwiadki (899 m n.p.m.). Szlak tutaj będzie prowadził lasem liściastym z przewagą Buków, początkowo łagodnie, później nieco ostrzej prowadząc do góry.
Po około trzydziestu minutach od wyjścia z siodełka pod Trzema Koronami, szlak zacznie trawersując szczyt Ostrego Wierchu (851 m n.p.m.) sprowadzać nas w kierunku Zamkowej Góry (779 m n.p.m.). Bezpośrednio pod jej szczytem, zobaczymy kapliczkę z figurką św. Kingi, umieszczoną w niewielkiej niszy skalnej (sztucznej grocie). Szlak będzie nas tu prowadził wpierw wykutymi w skale stopniami, następnie drewnianymi ubezpieczonymi barierkami. Obecnie nie ma możliwości wejścia na szczyt Zamkowej Góry, a jedynie na położony około 100 metrów niżej niewielki drewniany taras widokowy, skąd można podziwiać widoczną część ruin zamku. Widoki jednak są tu mocno ograniczone przez gęsty las. Dawniej szlak prowadził wykonaną przez pustelnika, który miał tu swą pustelnię (zwaną Pustelnia Pienińska) przed I wojną światową, ścieżką aż na sam szczyt Zamkowej Góry, do ruin warowni. Warownia zbudowana została tu przez Bolesława Wstydliwego po najeździe Tatarów w 1241 roku, była ona prezentem dla jego małżonki Kingi. Z miejscem tym wiąże się też piękna legenda związana z ucieczką kilku zakonnic i królowej Kingi do tego właśnie zamku, ratując się przed hordami Tatarów. Obok zamku na eksponowanych zboczach znajdują się tzw. Ogródki Kingi, miejsce występowania wyjątkowo cennych okazów roślinności naskalnej.
Góra Zamkowa, autor zdjęć Jerzy Opioła
Z Zamkowej Góry, szlak zataczając pętle sprowadza nas w dół prowadząc głównie szczytowymi partiami masywu. W większości będziemy poruszać się lasem, jednak będą i miejsca gdy szlak wyprowadzi nas na krawędź ściany lasu, z której można będzie pomiędzy drzewami dostrzec po prawej stornie pionowo wznoszące się nad przełomem Dunajca wapienne turnie Sokolicy – naszego kolejnego celu.
Stopniowo ścieżka szlaku sprowadzi nas w łagodniejszy teren, pojawią się polany i niewielkie hale. Po około 30 minutach od wyjścia z Zamkowej Góry, dotrzemy do mijanego w drodze na Trzy Korony miejsca, gdzie nasz szlak niebieski połączy się żółtym. Przez kilka najbliższych minut będziemy podążać razem z nim w kierunku Wymiarek. Następnie omijając Bajków Groń trafimy na rozwidlenie szlaków, gdzie zakręcamy w prawo za szlakiem niebieskim, opuszczając szlak żółty.
Czeka nas teraz 40 minutowy odcinek szlaku prowadzący na przemian przez hale, polany, i las, stopniowo wznosząc się do góry. Po drodze będziemy kolejno mijać szczyty Białe Skały 749 m n.p.m. – Ociemny Wierch 740 m n.p.m. W rejonie tego ostatniego, pojawią się wapienne skałki. Tuż po zejściu z Ociemnego nasz szlak połączy się na krótki moment z szlakiem zielonym, który jednak szybko odbije w lewo. Połączy się on z naszym niebieskim ponownie po minięciu szczytu Czerteż 774 m n.p.m., który w przeciwieństwie do naszego prowadzącego głównie partiami szczytowymi, zielony trawersuje. Przez krótką chwilę ponownie oba szlaki będą prowadzić razem, po wyjściu na kolejny szczyt Czertezik (z piękną panorama widokową) 772 m n.p.m. zielony szlak się skończy. My nadal podążają za niebieskimi znakami, schodzimy w dół na przełącz Sosnów (650 m n.p.m.). Tu zaczyna się również, odchodzący w lewo, kolejny zielony szlak, prowadzący do Krościenka. Dotarcie do tego miejsca z Ociemnego Wierchu powinno nam zająć około 35 minut.
zdjęcia od lewej: widok na Trzy Korony od strony Sromowców – autor zdjęcia: Mira440 / Widok na Sokolicę – autor zdjęcia: Jerzy Opioła
Przed nami teraz ostatnie 15 minutowe podejście pod małe siodełko przed szczytem Sokolicy. Najczęściej w tym miejscu natrafimy również na strażników PPN, którzy pobierają opłatę za wstęp na Sokolicę. Tu przydatna uwaga – nie wyrzucajmy po zejściu z Trzech Koron zakupionych wówczas biletów, bowiem opłata za wstęp na Sokolicę pobierana jest jedynie od osób które wcześniej nie zakupiły biletu wstępu. Działa to w obie strony – osoby które wpierw odwiedziły Sokolicę, a następnie wybrały się tego samego dnia na Trzy Korony nie muszą już tam płacić za wstęp. Decydująca jest tutaj data zakupu biletu, który ma ważność jednego dnia.
reliktowa Sosna na szczycie Sokolicy – autor zdjęcia po lewej: Mariusz Rzepkowski
Samo wejście na szczyt nie powinno nam zając więcej niż 10 – 15 minut. Wiedzie ono ostro wznoszącą się ścieżką, prowadzącą pod koniec po skałkach aż do miejsca gdzie wychodzi na grań i odbija w lewo. Dalej przez ostatnie kilkanaście metrów prowadzi w pełni ubezpieczoną metalowymi barierkami ścieżką po skałach, aż na najwyższy punkt grani – Sokolicę 747 m n.p.m. I znów otwiera się przed nami niezwykły, eksponowany widok.
Sokolica obrywa się niemal pionową na pierwszych 100 metrach skałą, (łącznie 320 metrową) w kierunku przełomu Dunajca. Charakterystycznym elementem pejzażu są tutaj karłowate reliktowe Sosny, z których jedna rosnąca na samej krawędzi urwiska, ma blisko 500 lat. To właśnie ona jest tak często powtarzającym się motywem we wszelkich fotografiach przedstawiających Sokolicę. Z jej szczytu możemy podziwiać również panoramę na Pieniny Środkowe, Małe Pieniny, Magurę Spiską, Tatry Bielskie i Tatry Wysokie.
Widok z Sokolicy na Dunajec
Ze szczytu schodzimy tą samą ścieżką aż po dotarciu do miejsca skąd zaczęliśmy podejście pod szczyt Sokolicy, skręcamy za niebieskim szlakiem w prawo, kierując się na Szczawnicę. Czeka nas teraz 45 minutowe zejście przez las. Początkowo zróżnicowane, szybko stanie się monotonne, jednostajnie ostro prowadzące w dół. W ostatnich kilkuset metrach prowadzące po ścieżce i stopniach ułożonych z drewnianych bali. Szlak wyprowadzi nas prawie nad sam brzeg Dunajca. Trafimy tam na oczekującego na turystów Flisaka z tratwą, który za niewielką opłatą przewozi turystów na drugi brzeg. Po przeciwnej stronie rzeki zobaczymy budynek pawilonu wystawowego PPN-u, oraz ciągnący się wzdłuż nurtu Dunajca deptak – tzw. drogę Pienińską. W tym miejscu, tą małą atrakcją kończy się zasadniczo nasz szlak. Kierując się deptakiem w kierunku Szczawnicy, dotrzemy po około 15 minutach spaceru do parkingu i przystanku prywatnych BUS-ów, którym możemy wrócić do Krośnianka.
Dostępność trasy:
Szlak dostępny w każdych warunkach, choć należy liczyć się z tym że w zimie, czy podczas złych warunków atmosferycznych, wejście na Trzy Korony będzie zamknięte, a samowolne wejście na Sokolicę wysoce ryzykowne. Szlak łatwy, choć posiadający kilka podejść, szczególnie pod Trzy Korony, które mogą osoby słabiej przygotowane fizycznie zmęczyć. Osoby takie powinny wówczas rozważyć podzielenie proponowanej trasy na dwa etapy, oddzielnie Trzy Korony, oddzielnie Sokolica.
Ostrzeżenia:
Należy unikać przebywania w rejonie szczytu Sokolicy, oraz platformy widokowej na Trzech Koronach podczas burzy. Wskazana jest również wzmożona ostrożność ze strony opiekunów dzieci, gdyż pomimo że jak i na Trzech Koronach, tak i Sokolicy rejon platformy i szczytu jest zabezpieczony metalowymi barierkami, dzieci mogą z łatwością prześliznąć się pod nimi. Nie należy przechodzić na Sokolicy na drugą stronę barierek, ze względu na własne bezpieczeństwo, oraz znajdujące się tam stanowiska rzadkich, będących pod ścisłą ochroną roślin.
Przydatne linki:
- Pieniński Park Narodowy
- Sokolica / Wikipedia
- Trzy Korony / Wikipedia
- Strona miasta Krościenka
- Strona miasta Szczawnica
- Góra Zamkowa / Wikipedia
Przydatne telefony:
- GOPR numer alarmowy – 985 lub 601 100 300
opis trasy: Krościenko – Trzy Korony – Góra Zamkowa – Sokolica
aktualizacja: 05.06.2017 / opracowanie: Sebastian Nikiel
W artykule wykorzystano fotografię pochodzące z zasobów Wikipedii. Udostępniane w ramach publicznej licencji o prawach autorskich GNU Free Documentation License wersja 1.2, lub nowsza. Dziękuję autorom za ich udostępnienie. Niniejszych zdjęcia, oraz zawarte w artykule materiały wolno rozpowszechniać, kopiować, oraz tworzyć dzieła pochodne, z wyłączeniem zastosowań komercyjnych, oraz zachowaniem informacji o autorze i ich pochodzeniu. Autorzy zdjęć: Selso / Kamil Gwóźdź / Jerzy Opioła / Mariusz Rzepkowski / Mira440
Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.
Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.
Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org