Kasprowy Wierch – Kondracka Kopa – Giewont – Polana Kalatówki

Sebastian77

Polskie Tatry Zachodnie / Kuźnice – Nosalowa Przełęcz – Nosal – Kuźnice

Trasa:

Kuźnice – Dolna stacja kolejki na Kasprowy Wierch (wyjazd kolejką na Kasprowy) – stacja przesiadkowa kolejki na Myślenickich Turniach – Kasprowy Wierch 1987m n.p.m – Goryczkowa Przełęcz nas Zakosy – Pośredni Wierch Goryczkowy 1913m n.p.m – Goryczkowa Przełęcz Świńska 1801m n.p.m – Goryczkowa Czuba 1913m n.p.m – Suche Czuby (Wysoka 1870m n.p.m / Pośrednia 1850m n.p.m / Małe 1840m n.p.m) –  Gładka Przełęcz 1801m n.p.m – Suchy Wierch Kondracki 1890m n.p.M – Przełęcz pod Kopą Kondracką 1863m n.p.m – Kondracka Kopa 2005m n.p.m – Wielkie Szerokie – Małe Szerokie – Przełęcz Kondracka 1863m n.p.m – Przełęcz Kondracka Wyżnia – Giewont 1894m n.p.m – Kondracka Przełęcz Wyżnia – Przełęcz Kondracka – Dolina Małego Szerokiego – Polana Kondratowa 1333m n.p.m – Schronisko PTTK na Kondratowej Hali – Dolina Bystrej – Polana Kalatówki – Hotel Górski na Kalatówach – Kuźnice

.

Szlaki:

Kraj: Polska 

pasmo: Polskie Tatry Zachodnie

Cel:

  • Kondracka Kopa 2005m n.p.m
  • Giewont 1894m n.p.m

Czasy przejść:

  • Kuźnice – Dolna stacja kolejki na Kasprowy Wierch (wyjazd kolejką na Kasprowy) – stacja przesiadkowa kolejki na Myślenickich Turniach – Kasprowy Wierch: 15 minut (średni czas wyjazdu kolejka)
    Kasprowy Wierch – Goryczkowa Przełęcz nas Zakosy – Pośredni Wierch Goryczkowy – Goryczkowa Przełęcz Świńska – Goryczkowa Czuba – Suche Czuby – Gładka Przełęcz – Suchy Wierch Kondracki – Przełęcz pod Kopą Kondracką: 1 godzina 40 minut  / szlak:
  • Przełęcz pod Kopą Kondracką – Kondracka Kopa: 20 minut / szlak:
  • Kondracka Kopa –  Wielkie Szerokie – Małe Szerokie – Przełęcz Kondracka: 35 minut / szlak:
  • Przełęcz Kondracka –  Przełęcz Kondracka Wyżnia – Giewont: 40 minut / szlak:
  • Giewont –  Kondracka Przełęcz Wyżnia – Przełęcz Kondracka: 25 minut / szlak:
  • Przełęcz Kondracka –  Dolina Małego Szerokiego – Polana Kondratowa – Schronisko PTTK na Kondratowej Hali: 50 minut / szlak:
  • Schronisko PTTK na Kondratowej Hali – Dolina Bystrej – Polana Kalatówki – Hotel Górski na Kalatówach: 40 minut / szlak:
  • Hotel Górski na Kalatówach – Kuźnice: 30 minut / szlak:

Łączny czas przejścia trasy:

  • 5 godzin 35 minut + około 20 minut na wjazd kolejka na Kasprowy Wierch

Start:

  • parking w Kuźnicach (rejon dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch)

Meta:

  • parking w Kuźnicach (rejon dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch)

.

Opis i charakterystyka trasy:

Wycieczkę rozpoczynamy od dotarcia do Kuźnic. Tutaj istotna uwaga, na ternie Kuźnic obowiązuje zakaz wjazdu samochodów prywatnych, w związku z czym jeśli poruszamy się własnym pojazdem, musimy go pozostawić na parkingu przed Kuźnicami – najbliższy z nich znajduję się tuż obok ronda pod Krokwią, oddalonego o niecałe 2 km od Kuźnic. Odcinek ten możemy pokonać pieszo, dojeżdżającymi tam prywatnymi BUS-ami, lub autobusami miejskimi (przystanek poniżej ronda). Na miejscu kierujemy się do charakterystycznego budynku dolnej stacji kolejki linowej na Kasprowy Wierch. Następnie kupujemy bilet na szczyt Kasprowego Wierchu, tylko w jedną stronę (szlak sprowadzi nas pieszo). Należy tutaj pamiętać koniecznie o sprawdzeniu aktualnego rozjazdu kursów kolejki na stronie PKL ze względu na różne godziny kursowania wagoników w okresach letnich i zimowo – jesiennym, oraz ze względu na coroczny przegląd konserwacyjny. W szczycie sezony, zarówno zimowego, jak i letniego musimy liczyć się z długim ogonkiem do kasy, w związku z czym wskazane jest dotarcie w rejon Kuźnic co najmniej na 30 minut przed otwarciem kas.

Istnieję również wariant pieszy dotarcia na szczyt Kasprowego Wierchu, jeśli się na niego zdecydujemy musimy do ogólnego czasu wycieczki doliczyć około 3 godzin 30 minut na pokonanie zielonego szlaku z Kuźnic na Kasprowy. Szlak ten został opisany w marszrucie Orlej Perci, dostępny jest <<tutaj>>.

zdjęcia od lewej: Archiwalne już zdjęcie z wnętrza starego typu wagoników kolejki na Kasprowy Wierch (widoczna górna stacja na samym Kasprowym) / Stacja przesiadkowa kolejki na Kasprowy na Myślenickich Turniach / Budynek Obserwatorium IMGW na Kasprowym Wierchu

Po dotarciu na Kasprowy Wierch i opuszczeniu budynku górnej stacji kolejki linowej, udajemy się wzdłuż ścieżki obok budynku obserwatorium w kierunku szczytu Kasprowego (po prawej stronie idąc w kierunku od kolejki). Ścieżka wznosząc się zakręca w prawo, omijając budynek Obserwatorium Metrologicznego IMGW i po kilku minutach wyprowadza nas na właściwy skalny wierzchołek Kasprowego Wierchu 1987 m n.p.m. Przed nami otworzy się niezwykła panorama o kącie 360 stopni. Stojąc zwróceni twarzą w kierunku północnym (Zakopanego) po naszej prawej stronie zobaczymy niezwykłą panoramę Tatr Wysokich, w tym doskonale widoczną wijącą się ścieżkę na Świnicę, a dalej kolejne ze szczytów Orlej Perci. Nieco przed nimi w dole ujrzymy Kościelec zasłaniający częściowo Orlą, oraz kocioł Doliny Gąsienicowej. Po lewej widok ukaże nam panoramę Tatr Zachodnich, w tym z doskonale widoczną, biegnącą głównie wzdłuż grani, ścieżka czerwonego szlaku, kierunku naszej dalszej wycieczki. Nieco bardziej w kierunku płótnowano – zachodnim dostrzeżemy charakterystyczny widok na masyw Długiego Giewontu. W dole w dolinie Bystrej (nadal po lewej) zobaczymy polanę Kalatówki, wraz z Hotelem Górskim. Odwracając się o 180 stopni, w przeciwnym kierunku zobaczymy znaczną część Słowackich Tatr Wysokich i Zachodnich, z dominującym, charakterystycznym masywem Krywania.

zdjęcie od lewej: Widok z Kasprowego Wierchu na Tatry Zachodnie, widoczny przebieg czerwonego szlaku aż Kondracką Kopę / Goryczkowa Czuba

Ze szczytu Kasprowego, schodzimy ścieżką w kierunku południowo – zachodnim, kierując się na widoczny nieopodal węzeł szlaków. Wybieramy szlak czerwony w kierunku Kondrackiej Kopy. Odtąd przez następne dwie godziny będziemy to nim właśnie podążać.

Szlak w większości będzie nas wiódł wzdłuż grani, z kilkoma wyjątkami, gdy opuszcza ją trawersując niektóre ze szczytów. Czyni go to wyjątkowo malowniczym, otwierając przed nami nieustannie nam towarzyszącą panoramę na grzebień Tatr Zachodnich, z widocznym najwyższym z ich szczytów Bystrą (po Słowackiej stronie). Po około 40 minutach i minięciu wcześniej Goryczkowej Przełęczy nad Zakosy (1816 m n.p.m.) dotrzemy w rejon pierwszego z kilku szczytów – Pośredniego Wierchu Goryczkowego (1874 m n.p.m.). Szlak jednak omija go od przełęczy przeprowadzając nas na lewą Słowacką stronę grzbietu, trawersując sam szczyt jego trawiastymi zboczami, prowadzi nad krawędzią Doliny Cichej Liptowskiej.

Tuż po minięciu szczytu ścieżka ponownie powróci na grań, przeprowadzając nas tym razem na prawą (polską) stronę, wzdłuż zboczy Doliny Świnskiej. Na wprost przed nami pojawią skalne szczyty Goryczkowej Czuby, oraz Suchych Czub. W miejscu tym dotrzemy na kolejną z przełęczy – Przełęcz Goryczkową Świńską (1801 m n.p.m.). Ruszając z przełęczy ścieżka zaczyna wspinać się intensywnie pod skalisty wierzchołek Goryczkowej Czuby. Mniej więcej w połowie podejścia, szlak omijając zniszczony przez osuwiska fragment grani, przeprowadza nas trawersem w lewo. W miejscu tym czeka nas przekroczenie trochę eksponowanym fragmentem szlaku, kilku skalnych żeberek. Miejsce to nie odznacza się jednak specjalnymi trudnościami technicznymi, jednak w złych warunkach pogodowych, a szczególnie w zimie, może ono być niebezpieczne.

zdjęcia od lewej: widok na polanę Kalatówki z kolejki na Kasparowy Wiech / Suche Czuby Kondrackie

Chwilę potem szlak lekko opadając sprowadzi nas na kolejną, niewielka skalną przełączkę – Wysokie Wrótka. Przed nami wyrosną kolejne skalne wierzchołki, będą to już Suche Czuby. Szlak omija je przeprowadzając nas na południową (Słowacką) stronę grani, wracając do głównej linii grzbietowej w rejonie tak zwanego Gładkiego Przechodu (1801 m n.p.m.). Czeka nas teraz mozolne podejście pod kolejny z wyłaniających się przed nami szczytów – Suchy Wierch Kondracki (1890 m n.p.m.), jednak i tu szlak omija sam wierzchołek, przeprowadzając nas jego zboczami, po jego prawej (północnej) stronie. Z miejsca tego otwiera się przed nami piękny widok na masyw Giewontu, oraz na już bliski, nasz następny cel – Kondracką Kopę. Chwilę potem docieramy na trawiastą, poprzecinaną skałkami Przełęcz pod Kondracką Kopą (1863 m n.p.m.), dotarcie do tego miejsca powinno nam zając około 1 godziny 40 minut. Z przełęczy w prawo odbija zielono znakowany szlak, stwarzający możliwość skrócenia trasy, w razie takiej konieczności. Prowadzi on wzdłuż Długiego Żlebu, a następnie przez Koryciska do Doliny Kondrackiej i znajdującego się tam schroniska.

Podążając nadal za czerwonymi znakami czeka nas dość intensywne podejście pod masyw Kondrackiej Kopy. Dotarcie na jej wierzchołek powinno nam zająć z przełęczy około 20 – 30 minut. Szczyt wznoszący się na wysokość 2005 m n.p.m. jest jedynym przekraczającym granicę 2000 metrów na naszej trasie, oraz należy do pierwszego z zaliczanych (od zachodniej strony) do pasma Czerwonych Wierchów (Kondracka Kopa, Małołączniak, Krzesanica, Ciemniak). Jego zbocza w przeważającej części są zarośnięte i poza kilkoma wyjątkami, dość łagodnie opadają w kierunku trzech dużych tatrzańskich dolin: Doliny Rozpadła (po Słowackiej południowej stronie), Doliny Kondratowej, oraz Doliny Małej Łąki. Tworzy on poprzez dwa ramiona połączenia z masywem: Małołączniaka, oraz Giewontu. W tym miejscu mała uwaga. W złych warunkach pogodowych, oraz w zimie, turyści którzy zgubili szlak, lub z innych powodów go opuścili, zdarza się że próbują skuszeni łagodnymi zboczami Kondrackiej Kopy, schodzić nimi w kierunku dolin na własną rękę, to szalenie niebezpieczne posunięcie i było już przyczyną wielu wypadków w tym rejonie, gdyż początkowo łagodne zbocza kończą się nagle urwiskami skalnymi o kilkunastu, a nawet kilkuset metrowym spadku. Dlatego pod żadnym pozorem nie należy opuszczać znakowanej trasy, a w przypadku jego zagubienia, trzymać się głównej linii grzbietowej.

Na szczycie przechodzimy na zaczynający się tutaj żółty szlak, który sprowadzi nas z niego wzdłuż upłazu Wielkie Szerokie, a potem Małe Szerokie, szutrowo – skalną ścieżką na rozległe, doskonale widoczne podczas schodzenie, siodło Kondrackiej Przełęczy (1725 m n.p.m.). Zejście na nie powinno nam zająć nie więcej niż 35 minut. Na siodle trafimy na kolejny węzeł szlaków. Żółto znakowano ścieżka którą teraz podążaliśmy odbija w lewo, do Doliny Małej Łąki, my natomiast docelowo zmierzamy w prawo do Kondrackiej Doliny, za niebieskim szlakiem, jednak wcześniej zachęcam ze względu na jego bliskość na odwiedzenie wznoszącego się przed nami szczytu Giewontu.

Jego zdobycie, oraz powrót z powrotem na Kondracką Przełęcz nie powinien nam teoretycznie zająć więcej niż około godziny i 10 minut. Teoretycznie gdyż w rejonie tym musimy liczyć się z walną ilością innych podążających z obu wcześniej wymienionych dolin właśnie na szczyt Giewontu turystów. W miesiącach letnich częstokroć dochodzi tutaj do powstania prawdziwego ludzkiego wężyka, ciągnącego się od połowy podejścia ze strony doliny Kondrackiej aż do Giewontu. Jeśli jednak szczęśliwi uda nam się trafić na w miarę pusty szlak, lub dysponujemy rezerwą czasową, gorąco zachęcam do zdobycia szczytu Giewontu, co będzie pięknym dopełnieniem tego szlaku, a sam widok z niego dostarczy nam niezapomnianych wspomnień.

zdjęcia od lewej:  Widok z Wyżniej Kondrackiej Przełęczy w kierunku Przełęczy Kondrackiej i Kopy Kondrackiej (widać zejście ze szczytu) / Kondracka Kopa, oraz w tle przebieg czerwonego szlaku aż po Pośredni Goryczkowy Wierch

Za niebieskimi znakami schodzimy z Kondrackiej Przełęczy w kierunku Kondrackiej Doliny. Jest to już koniec podejść na naszym szlaku. Czeka nas teraz już jedynie zejście dwoma dolinami tatrzańskimi: Doliną Kondracką i Doliną Bystrej przez polanę Kalatówki, do Kuźnic.

zdjęcia od lewej: Zejście z siodła Przełęczy Kondrackiej, rejon Kondrackiej Hali / Kondracka Hala i budynek schroniska PTTK / Autor z Żoną przed schroniskiem PTTK na hali Kondratowej

Z przełęczy szlak będzie początkowo dość gwałtownie, potem coraz łagodniej opadał, trawiastymi zboczami krótkiej Dolinki Małego Szerokiego. Po kilku minutach od opuszczenia siodła pojawi się kosodrzewina, po około 30 minutach szlak dotrze do granicy świerkowego lasu, wzdłuż którego granicy będzie nas prowadził aż do Schroniska na Kondratowej Hali. Dotarcie do niego powinno nam zająć około 50 minut (1335 m n.p.m.). w drewnianym budynku, niedawno zmodernizowanego schroniska warto na chwilę odpocząć, gdyż z ławek przed nim się znajdujących będziemy mieli okazję podziwiać piękną panoramę na Kondracką Kopę, Goryczkowe Czuby, aż po Kasprowy Wierch, a więc na całość szlaku który dotychczas przebyliśmy.

Ze schronisk podążamy nadal za niebieskimi znakami, w kierunku Polany Kalatówki. Szlak po kilku minutach od opuszczenia schroniska wprowadzi nas w reglowy las świerkowy i będzie nim wiódł aż do kolejnego rozwidlenia szlaku na obrzeżach wymienionej polany. Przejście tego odcinka powinno nam zając około 25 – 30 minut.

zdjęcia od lewej: Widok z Kondrackiej Hali /  Polana Kalatówki z widocznym budynkiem Hotelu Górskiego PTTK

Gdy dotrzemy do rozwidlenia szlaku, staniemy przed wyborem, niebieski szlak rozwidla się tutaj na dwie części, w lewo prowadząc wzdłuż Polany Kalatówki do znajdującego się na niej Hotelu Górskiego PTTK, podążając nadal prosto, wzdłuż granicy lasu, przeprowadzi on dalej z pominięciem polany w kierunku niedalekich już Kuźnic. Czas potrzebny na dotarcie do hotelu od rozwidlenia to około 10 minut, natomiast powrót około 15, warto więc jeśli nie pogania nas czas, odwiedzić hotel, tym bardziej że widok z przed budynku stwarza kolejną, ostatnią już na tym szlaku, okazję do podziwiania masywu Kasprowego, oraz częściowo trasy którą mamy już za sobą.

Mijając Polanę Kalatówki pozostaje nam do przejścia krótki, 15 minutowy, odcinek szlaku, prowadzący poprzez las, początkowo gruntową, potem brukowana drogą do Kuźnic. Szlak wyprowadzi nas z powrotem w rejonie dolnej stacji kolejki linowej na Kasprowy Wierch. Tutaj mała uwaga, warto zachować bilety z kolejki na Kasprowy, gdyż w ich cenie zawarta jest opłata za wejście na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego, a tuż przed meta szlaku miniemy kasy i punkt kontrolny TPN-u. Jeśli zostaniemy skontrolowani, właśnie bilet na kolejkę będzie nas uprawniał do wędrowania po ternie parku.

W ten sposób po około sześciu godzinach od rozpoczęcia naszej wędrówki (bez czasu jaki spędzimy w schroniskach, lecz z czasem potrzebnym na zdobycie szczytu Giewontu), zataczając pętle powrócimy na parking przed budynkiem dolnej stacji kolejki, do miejsca z którego rozpoczynaliśmy naszą wycieczkę.

zdjęcia od lewej: Autor z Żoną pod Giewontem / Autor z Żoną, na Polanie Kalatówki przed budynkiem Hotelu Górskiego (w tle Kasprowy Wierch)

Dostępność trasy:

Szlak jak wszystkie w polskich Tatrach dostępny jest dla ruchu turystycznego przez cały rok. Sam przebieg szlaku jest stosunkowo łatwy, poza krótkim odcinkiem w rejonie Suchych Czub, jednak posiada kilka podejść które mogą okazać się dla osób słabiej przygotowanych fizycznie dość męczące. Generalnie jednak jest on wskazany w sezonie letnim dla osób rozpoczynających swoją przygodę z Tatrami, oraz dla turystyki rodzinnej. Szlak wyjątkowo piękny, malowniczy i widokowy, który warto choć raz odwiedzić.

Ostrzeżenia:

Ze względu na przebieg szlaku, prowadzącego w większość w jego pierwszej części wzdłuż otwartego grzbietu, szlak jest pomimo pozornej łatwości dość wymagający zimą. Wymaga on dobrej orientacji w terenie, raków i czekana, oraz odpowiedniego zimowego doświadczenia. Również latem podczas załamań pogody, pogorszenia widoczności może być przyczyną zagubienia i niebezpieczeństw związanych z opuszczaniem znakowanej ścieżki.

Często zdarza się że turyści poszukując szybkiego zejścia, lub zagubionego szlaku, schodzą wzdłuż stoków, które początkowo łagodnie opadające do dolin, kończą się nagłymi skalnymi podcięciami i wielometrowymi urwiskami. Takie zapuszczenie się w teren bez odwrotu było już przyczyna wielu wypadków w tym rejonie. Dlatego szlak nie wskazany dla osób bez odpowiedniego wyposażenia i doświadczenia w trudnych warunkach pogodowych. W przypadku nagłych załamań pogody należy zawsze trzymać się znakowanej ścieżki, nie próbować skracać szlaku na własna rękę.

.

Przydatne linki:

.

Ważne telefony:

  • TOPR telefon alarmowy w górach: 985 lub +48 601 100 300

.

POBIERZ OPIS (PDF)

opis trasy:  Kuźnice – Kasprowy Wierch – Goryczkowa Czuba – Kondracka Kopa – Giewont – Hala Kondracka – Polana Kalatówki – Kuźnice

ilość stron: 1  /  aktualizacja: 25.05.2017 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org