strona 3/4
Trzymamy się przez cały czas głównego przebiegu drogi, nie zbaczając w żadne jej dojazdowe odnogi do posesji. Kierujemy się na widoczną w górze kulminację masywu. Tuż poniżej dostrzeżemy po lewej dwa, po prawej jeden prywatny budynek. Z całą pewnością warto też podchodzą oglądać się wstecz. W raz z nabieraniem wysokości coraz rozleglejsze panoramy obejmą po lewej na pierwszym planie estakadę mostu Valy – Čierne pri Čadci, w kotlinie za nim zabudowania miejscowości Čierne, bardziej po w lewo ponad tą ostatnią szczyty Beskidu Żywieckiego, natomiast w linii rzeczowej miejscowości, oraz w prawo aż po Durajawski Groń szczyty Międzygórza Jabłonkowsko – Koniakowskiego, nieco głębiej Beskidu Śląsko-Morawskiego.
Pokonując kolejne metry intensywnego podejścia pod osiedle Kikula, trzymamy się cały czas głównej drogi, nie zbaczamy w żadną z odnóg prowadzących do domów. Naszym celem jest widoczna w górze (zdjęcie na górze po lewej) kulminacja szczyty. Nabierając wysokości warto oglądać się wstecz na piękne, rozległe panoramy…
Blisko kulminacji, na wprost zobaczymy stary drewniany dom, w tym miejscu zakręcamy za drogą w prawo, trawersując grzbiet masywu. Chwilę potem trakt wznosząc się wprowadzi nas w rzadki i niski las, po lewej mijając kolejne gospodarstwo. Ważna uwaga – wybierając trasę, nawigując, nawet jeśli gdzieś na tym etapie popełnimy błąd, najważniejsza zasada tu i przez całą dalszą część trasy to ta aby trzymać się możliwie blisko przebiegu granicy państwa.
…blisko kulminacji, na wprost zobaczymy stary drewniany dom, w tym miejscu zakręcamy za drogą w prawo, trawersując grzbiet masywu.
Minąwszy gospodarstwo, mając przez cały czas ścianę lasu po prawej stronie, wciąż kontynuując podejście docieramy do przełomu grzbietu, gdzie trakt opada łagodnym łukiem na rozległą halę. Ściele się ona na opadających w dół ku dolinie Krężelki zboczu Szyrokiego Wierchu. W dole, w centrum hali, zobaczmy zabudowanie gospodarcze osiedla Zakikula. Schodzimy w dół za polną drogą, wkrótce natrafiając znów na słupki graniczne. Przez cały czas trzymamy się rzeczowej drogi, po lewej mają zabudowania osiedla, po prawej ścianę lasu. Minąwszy najniższy punkt hali, trakt zacznie się wspinać w górę. Warto tu oglądnąć się wstecz, panorama stąd zaiste potrafi zachwycić, a w takim zakresie i kierunku nie będzie już potem dostępna. Na wprost wciąż będziemy mogli zobaczyć grzbiet Durajawskiego Gronia, nieco po prawej Wawrzaczów Groń, dalej w prawo Dragonowski Groń, aż po sanatorium NFZ na Przełęczy Kubalonce (Wojewódzkie Centrum Pediatrii „Kubalonka” w Istebnej). Wciąż obracając się w prawo w kierunku naszego marszu, zobaczymy jeszcze charakterystyczny kopulasty kształt Ochodzitej.
Mijając drewniany dom, zakręciwszy w prawo trakt wznosząc się wprowadzi nas w rzadki i niski las, po lewej mijając kolejne gospodarstwo. Niedługo potem mając przez cały czas ścianę lasu po prawej stronie, wciąż kontynuując podejście docieramy do przełomu grzbietu, gdzie trakt opada łagodnym łukiem na rozległą halę. Ściele się ona na opadających w dół ku dolinie Krężelki zboczu Szyrokiego Wierchu. W dole, w centrum hali, zobaczmy zabudowanie gospodarcze osiedla Zakikula. Z miejsca tego będzie też znakomicie widoczny przebieg naszej dalszej marszruty (zdjęcie po prawej na dole), trzymając się krawędzi lasu schodzimy do centrum hali…
Ruszając dalej docieramy do miejsca gdzie polny trakt odbija w lewo w dół. Uwaga! To właśnie w tym miejscu go opuszczamy, zakręcając w górę w stronę lasu za wąską ścieżką. W nawigacji pomogą nam tu słupki graniczne, ułożone znacznie gęściej, jeden z drugim. Trzymając się ich podążamy wzdłuż linii granicznej, tuż przy krawędzi lasu. Kilkadziesiąt metrów dalej, po przejściu łąki, mijając słupek graniczny nr 197, kierując się ich przebiegiem odbijamy w prawo w las. Chwilę potem podążamy już leśną, wąską, przecinka graniczną, tu miniemy słupek nr 196, tuż za nim ścieżka zacznie intensywnie opadać w dół, prowadząc gęstym mieszanym, w większości niskim, lasem.
Minąwszy najniższy punkt hali, trakt zacznie się wspinać w górę. Warto tu oglądnąć się wstecz, panorama stąd zaiste potrafi zachwycić, a w takim zakresie i kierunku nie będzie już potem dostępna. Na wprost wciąż będziemy mogli zobaczyć grzbiet Durajawskiego Gronia, nieco po prawej Wawrzaczów Groń, dalej w prawo Dragonowski Groń, aż po sanatorium NFZ na Przełęczy Kubalonce (Wojewódzkie Centrum Pediatrii „Kubalonka” w Istebnej – zdjęcie w środku po lewej). Wciąż obracając się w prawo w kierunku naszego marszu, zobaczymy jeszcze charakterystyczny kopulasty kształt Ochodzitej. Chwilę potem polna droga odbija w lewo, w tym właśnie miejscu ją opuszczamy zakręcając w prawo, w stronę lasu, za słupkami granicznymi (zdjęcie na dole po prawej).
Po kilku minutach docieramy do słupka nr 196/11 gdzie ścieżka graniczna ostro spada w dół kilkumetrową skarpą do dna koryta potoku. Uwaga – pokonując takie zejścia / podejścia należy zachować wzmożoną uwagę, szczególnie po deszczu, czy zimą, ich pokonanie może być trudne. Przekraczamy potok i znów, tyle że odwrotnie, zaczynamy wspinaczkę po skarpie. Pokonawszy ją, ścieżka prowadzi wciąż intensywnie w górę w kierunku słabo wyodrębnionej kulminacji gdzie natrafiamy na słupek graniczny nr 196/8. Chwilę potem ścieżka zaczyna znów opadać (słupek nr 196/5) i cała historia się powtarza, mamy więc ostre zejście w dół, aż do kilkumetrowej skarpy, kolejny niewielki potok, podejście i kolejna kulminacja kończąca się przy słupku granicznym nr 196/1. Oba minięte potoki, których zasobność jest zależna od aktualnych warunków pogodowych, spływają po zboczach Szyrokiego Wierchu do dna doliny, zasilając potok Krężelka od imienia którego nazwano i samą dolinę.
…kilkadziesiąt metrów dalej po przejściu łąki, mijając słupek graniczny nr 197, kierując się ich przebiegiem odbijamy w prawo w las. Chwilę potem podążamy już leśną, wąską, przecinka graniczną, tu miniemy słupek nr 196, tuż za nim ścieżka zacznie intensywnie opadać w dół, prowadząc gęstym mieszanym, w większości niskim, lasem.
Pokonując ostatnie metry podejścia, tuż za słupkiem 196/1 odbijamy w prawo, trafiając na rozległą polanę. Będzie to już szczyt Szyrokiego Wierchu 702 m n.p.m.. Z polany rozpościerają się piękne widoki na Słowackie pasmo Jaworskie, szczyty takie jak Tri Kopce, Lieskova, oraz charakterystyczny szczyt Lešten z nadajnikami GSM, bardziej po lewej szczyty Beskidu Żywieckiego, a bliżej grzbietu który przemierzamy, częściowo wylesiony szczyt Kikuli, jeden z naszych ostatnich celów.
…po kilku minutach docieramy do słupka nr 196/11 gdzie ścieżka graniczna ostro spada w dół kilkumetrową skarpą do dna koryta potoku. Uwaga – pokonując takie zejścia / podejścia należy zachować wzmożoną uwagę, szczególnie po deszczu, czy zimą, ich pokonanie może być trudne. Przekraczamy potok i znów, tyle że odwrotnie, zaczynamy wspinaczkę po skarpie. Pokonawszy ją, ścieżka prowadzi wciąż intensywnie w górę w kierunku słabo wyodrębnionej kulminacji gdzie natrafiamy na słupek graniczny nr 196/8.
…chwilę potem ścieżka zaczyna znów opadać (słupek nr 196/5) i cała historia się powtarza, mamy więc ostre zejście w dół, aż do kilkumetrowej skarpy, kolejny niewielki potok, podejście i kolejna kulminacja kończąca się przy słupku granicznym nr 196/1. Oba minięte potoki, których zasobność jest zależna od aktualnych warunków pogodowych, spływają po zboczach Szyrokiego Wierchu do dna doliny, zasilając potok Krężelka od imienia którego nazwano i samą dolinę.
Ruszając w dalszą drogę nie wracamy chwilowo do ścieżki granicznej. Wkrótce potem przejdzie ona w leśną drogę gospodarczą do której od lewej, z Polskiej strony, dołącza inna. To właśnie w tym miejscu natrafiamy na znaki „Ścieżki Trzech Harnasi”. Czym ona jest? Cóż, nie będę się tu wymądrzał że w chwili gdy ruszałem na tą trasę miałem o niej jakiekolwiek pojęcie. Dopiero gdy natrafiłem na dość nietypowo wyglądające, zapadające w pamięć, znaki w rejonie Szyrokiego Wierchu, przypomniałem sobie że przecież już raz się z nimi spotkałem – na parkingu, przy drewnianej altance Jaworzynka – Czadeczka / rozstaje szlaków – Parkovisko altánok.
…pokonując ostatnie metry podejścia, tuż za słupkiem 196/1 odbijamy w prawo, trafiając na rozległą polanę. Będzie to już szczyt Szyrokiego Wierchu 702 m n.p.m.. Z polany rozpościerają się piękne widoki na Słowackie pasmo Jaworskie, szczyty takie jak Tri Kopce, Lieskova, oraz charakterystyczny szczyt Lešten z nadajnikami GSM, bardziej po lewej szczyty Beskidu Żywieckiego, a bliżej grzbietu który przemierzamy, częściowo wylesiony szczyt Kikuli, jeden z naszych ostatnich celów.
Zaciekawiło mnie to na tyle aby przedłużyć przerwę i poszukać szerszych informacji na temat jej przebiegu. Okazuje się że ścieżka ta w sporej części pokrywa się z planowanym dalszym przebiegiem opisanej tu marszruty, w związku z czym możemy właśnie trzymając się jej podążyć dalej. Sama „Ścieżka Trzech Harnasi” zaczyna się na Trójstyku granic w Jaworzynce, prowadząc przez Parkovisko altánok, Dolinę Krężelka, Szyroki Wierch, Stefankę, Siwoniowski, Trojaki, Zwardoń, Beskidek, Rachowiec, Milówkę Zabawa, do Rajczy. Dokładny jej przebieg możecie poznać na poświęconej jej stronie – www.sciezkatrzechharnasi.pl.
…ruszając w dalszą drogę nie wracamy na razie do ścieżki granicznej. Wkrótce potem przejdzie ona w leśną drogę gospodarczą do której od lewej, z Polskiej strony, dołącza inna. To właśnie w tym miejscu natrafiamy na znaki „Ścieżki Trzech Harnasi”. Trasa ta w sporej części pokrywa się z planowanym dalszym przebiegiem opisanej tu marszruty, w związku z czym możemy właśnie trzymając się jej podążyć dalej. / bonusem poruszania się nieznakowanymi ścieżkami, tudzież przecinką graniczną bardzo duże ilości grzybów wyrastających wprost na przecince.
Wróćmy jednak już to naszej wyprawy. Przez najbliższy czas podążamy za traktem prowadzącym przy lub po samej granicy. Trakt lekko się wznosząc przeprowadzi nas przez rzadki las na lewą stronę (polską) granicy, wyprowadzając na kolejną, już jednak znacznie mniejszą polanę. Po jej minięciu ścieżka zakręci w prawo, znów przecinając granicę, prowadząc przez chwilę lasem, by po kilku minutach dotrzeć do następnej polany, po czym cała charakterystyka się powtórzy. Trakt lawirując wzdłuż grzbietu przeprowadzi nas przez las, następnie otwartą na prawo polanę, by rozpocząć, prowadzące głównie lasem, podejście pod słabo wyodrębniony szczyt Stefanki.
Tu pewna uwaga, zbliżając się do kulminacji, wciąż podążając za traktem, nie trzymając się samej przecinki granicznej, dotrzemy do śródleśnego skrzyżowania. Od lewej w górę odchodzi inna droga, prowadząca w stronę właściwego przebiegu granicy międzypaństwowej. Warto chwilkę poświęcić i podejść około 50 metrów w górę do krawędzi lasu. Będzie to szczyt Stefanki 722 m n.p.m., roztacza się stamtąd piękny widok w znanym już nam zakresie, od Kubalonki po Ochodzitą. Nacieszywszy oczy widokami wracamy w dół i zakręcamy za traktem w lewo, trzymając się osi grzbietu.
…podążamy za traktem prowadzącym przy lub po samej granicy. Trakt lekko się wznosząc przeprowadzi nas przez rzadki las na lewą stronę (polską) granicy, wyprowadzając na kolejną, już jednak znacznie mniejszą polanę. Po jej minięciu ścieżka zakręci w prawo, znów przecinając granicę, prowadząc przez chwilę lasem, by po kilku minutach dotrzeć do następnej polany, po czym cała charakterystyka się powtórzy. Trakt lawirując wzdłuż grzbietu przeprowadzi nas przez las, następnie otwartą na prawo polanę, by rozpocząć, prowadzące głównie lasem, podejście pod słabo wyodrębniony szczyt Stefanki.
Przed nami około półtorej kilometrowy odcinek gdzie trakt będzie to prowadził lewą, to prawą stroną granicy, cały czas trzymając się jednak blisko jej przebiegu. Po drodze miniemy kilka polan, z których niektóre będą oferowały rozległe i piękne widoki. Trakt prócz kilku odcinków prowadzących poziomo lub lekko w dół, w większości będzie się wznosił. Pokonawszy około 1150 metrów droga zacznie intensywniej się piąć się w górę, by po kilkunastu minutach marszu dotrzeć do szczytu Siwoniowski 798 m n.p.m.. Jest on w dużej części zalesiony, jedynie na prawo, tuż poniżej kulminacji otwiera się polana z pięknem widokiem na zbocza Kikuli, a w tle masyw Sołowego Wierchu.
…zbliżając się do kulminacji Stefanki, wciąż podążając za traktem, dotrzemy do śródleśnego skrzyżowania. Od lewej w górę odchodzi inna droga, prowadząca w stronę właściwego przebiegu granicy międzypaństwowej. Warto chwilkę poświęcić i podejść około 50 metrów w górę do krawędzi lasu. Będzie to szczyt Stefanki 722 m n.p.m., roztacza się stamtąd piękny widok w znanym już nam zakresie, od Kubalonki po Ochodzitą. Nacieszywszy oczy widokami wracamy w dół i zakręcamy za traktem w lewo, podążając lasem i trzymając się rejonu grzbietu.
Ruszając dalej trakt trzyma się blisko granicy, prowadząc stroną Słowacką. Niedługo potem wijąc się wśród drzew przetnie się jednak z granicą, przechodząc na stronę polską, by doprowadzić do rozwidlenia. Tu pomocne okażą się znaki „Ścieżki Trzech Harnasi” zakręcamy w lewo rozpoczynając kolejne, dość krótkie, podejście. Po pokonaniu jego kulminacji ścieżka prowadząc przez las zakręci w prawo, schodząc w dół, prowadząc nieco poniżej linii grzbietu. Po około 250 metrach dotrzemy do kolejnej krzyżówki. Tu natrafiłem na kolejny znak „Ścieżki Trzech Harnasi” który wskazywał… trzy kierunki marszu naraz. W lewo, w prawo i prosto – w tym ostatnim przypadku, o czym informowała stosowna tabliczka, prowadząc do punktu widokowego Trojaki.
Po minięciu słabo wyodrębnionego szczytu Stefanki, przed nami około półtorej kilometrowy odcinek gdzie trakt będzie to prowadził lewą, to prawą stroną granicy, cały czas trzymając się jednak blisko jej przebiegu. Po drodze miniemy kilka polan, z których niektóre będą oferowały rozległe i piękne widoki. Trakt prócz kilku odcinków prowadzących poziomo lub lekko w dół, w większości będzie się wznosił. Pokonawszy około 1150 metrów droga zacznie intensywniej się piąć się w górę, by po kilkunastu minutach marszu dotrzeć do szczytu Siwoniowski 798 m n.p.m.. Jest on w dużej części zalesiony, jedynie na prawo, tuż poniżej kulminacji otwiera się polana z pięknem widokiem na zbocza Kikuli, a w tle masyw Sołowego Wierchu. Mijając polanę na Siwoniowskim ścieżka opada ponownie w stronę lasu…
Jako że byłem w tym miejscu po raz pierwszy, nie będąc pewnym ile zajmie czasu opcja przejścia przez Trojaki opuściłem „Ścieżkę Trzech Harnasi” podążając nadal za traktem po stronie słowackiej. Uwaga – dokonując takiego jak ja wyboru, w tym właśnie miejscu opuszczamy główny grzbiet oddalając się od granicy. Trakt szybko wytracając wysokość zacznie opadać w dół, sprowadzając nas nieco głębiej na Słowacką stronę granicy. Naszym celem będzie dotarcie do węzła szlaków pod Kikulą. Po kilkudziesięciu metrach ścieżka złagodnieje, prowadząc przez ograniczoną z obu stron lasem polane, gdzie na jej krawędzi dostrzeżemy ambonę myśliwską. Tuż za nią trakt wyrwie w górę wprowadzając w las. Chwilę potem w górze zobaczymy krawędź lasu. Przekraczając ją wchodzimy na rozległą halę.
.
opis szlaku: Jaworzynka Trzycatek – Trójstyk granic – Malé Šance – osiedle Zakikula – Stefanka – Siwoniowski – Za Kykulou – Zwardoń / strona 3/4
publikacja: 26.10.2022 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel
Informacja: autor dołożył wszelkich starań aby przedstawiony opis był możliwie szczegółowy i poprawny, nie ponosi jednak odpowiedzialności za błędy nawigacyjne osób które zdecydują się na pokonanie rzeczowej trasy. Autor nie ponosi również odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające ze złego przygotowania do przebycia rzeczowej trasy, złych warunków pogodowych, oraz zmian w przebiegu ścieżek czy ich dostępności, jak i ewentualnych szkód powstałych podczas jej pokonywania. Decyzja o przejściu opisanej trasy jest decyzją indywidualną, która powinna być oparta o analizę własnych umiejętności i kondycji fizycznej.
Polecając aplikacje do obsługi map turystycznych autor nie bierze odpowiedzialności za ich poprawne działanie, ani ewentualne szkody wynikające z tegoż faktu, autor nie otrzymuje też gratyfikacji od żadnej z firm będących właścicielami wymienionych aplikacji, polecenie ich wynika wyłącznie z dobrej woli i dbałości o jak najlepsze opracowanie materiału zawartego w opisie.
Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.
Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org