opis szlaku: Jaworzynka Trzycatek – Trójstyk granic – Malé Šance – osiedle Zakikula – Stefanka – Siwoniowski – Za Kykulou – Zwardoń

Sebastian77

strona 1/4

Trasa:

Jaworzynka Trzycatek / pętla autobusowa – Trójstyk granic PL / CZ / SK – Trojmedzie hraníc (Trójstyk granic ) SK / PL / CZ – Čierne na-Valach (punkt widokowy) – Malé Šance (punkt widokowy) – Čierne Čadečka 450 m n.p.m. / granica Polski – rozstaje szlaków Kotelnica / Jaworzynka – Czadeczka rozstaje szlaków – Parkovisko, altánok – osiedle Zakikula – Szyroki Wierch (zbocza szczytu) 702 m n.p.m. – Stefanka 722 m n.p.m. – Siwoniowski 798 m n.p.m. – rozstaje szlaków pod Trojakami 811 m n.p.m. – rozstaje szlaków Za Kykulou 801 m n.p.m. – Pod Kykulou 771 m n.p.m. – Przełęcz Przysłop 701 m n.p.m. – Przełęcz Zwardońska – Zwardoń / dworzec PKP

szlaki:

kraj: Polska / Słowacja

pasmo:

  • Międzygórze Jabłonkowsko-Koniakowskie
  • Beskid Żywiecki

czasy przejść:

  • Jaworzynka Trzycatek / pętla autobusowa – Trójstyk granic PL / CZ / SK: 15 minut / szlak:
  • Trójstyk granic PL / CZ / SK – Trojmedzie hraníc (Trójstyk granic ) SK / PL / CZ – Čierne na-Valach (punkt widokowy) – Malé Šance (punkt widokowy) – Čierne Čadečka / granica Polski – rozstaje szlaków Kotelnica / Jaworzynka – Czadeczka rozstaje szlaków: 1 godzina / szlak:
  • Jaworzynka – Czadeczka rozstaje szlaków – osiedle Zakikula – Szyroki Wierch (zbocza szczytu): ~ 1 godziny 20 minut / szlak: brak / → do słupka granicznego 192/2 
  • Szyroki Wierch (zbocza szczytu) – Stefanka – Siwoniowski – rozstaje szlaków pod Trojakami– rozstaje szlaków Za Kykulou: ~ 1 godzina / szlak:  /
  • rozstaje szlaków Za Kykulou – Pod Kykulou – Przełęcz Przysłop: ~ 45 minut / szlak:
  • Przełęcz Przysłop – Przełęcz Zwardońska – Zwardoń / dworzec PKP: ~ 55 minut / szlak: /

łączny czas przejścia trasy:

  • ~ 5 godziny 15 minut / dla średniej prędkości marszu (wliczając przerwy) 2,8 km / h

dystanse:

  • Jaworzynka Trzycatek / pętla autobusowa – Trójstyk granic PL / CZ / SK: 1,2 km
  • Trójstyk granic PL / CZ / SK – Trojmedzie hraníc (Trójstyk granic ) SK / PL / CZ – Čierne na-Valach (punkt widokowy) – Malé Šance (punkt widokowy) – Čierne Čadečka / granica Polski – rozstaje szlaków Kotelnica / Jaworzynka – Czadeczka rozstaje szlaków: ~ 2,8 km
  • Jaworzynka – Czadeczka rozstaje szlaków – osiedle Zakikula – Szyroki Wierch (zbocza szczytu): ~ 3,3 km
  • Szyroki Wierch (zbocza szczytu) – Stefanka – Siwoniowski – rozstaje szlaków pod Trojakami– rozstaje szlaków Za Kykulou: ~ 4,2 km
  • rozstaje szlaków Za Kykulou – Pod Kykulou – Przełęcz Przysłop: ~ 1,6 km
  • Przełęcz Przysłop 701 m n.p.m. – Przełęcz Zwardońska – Zwardoń / dworzec PKP: ~ 2,7 km

.

  • łączny dystans:15,8 ~16,5 km*

.

  • Suma podejść:~ 600 m**
  • Suma zejść: 550m**
  • Najwyższy punkt: 811 m n.p.m.** (rozstaje pod Trojakami)
  • Punktów według regulaminu GOT PTTK: 18**

start:

  • Jaworzynka Trzycatek / pętla autobusowa

meta:

  • Zwardoń / dworzec kolejowy

.

uwagi:
symbol określający odcinki trasy gdzie poruszamy się bez znakowanej ścieżki, nawigując za pomocą GPS-a, lub poruszając się wzdłuż wycinki granicznej

* całkowity dystans zależy jest od kilku czynników, tego czy i jak długo będziemy poruszać się wzdłuż przecinki granicznej, oraz czy odwiedzimy punkt widokowy Trojaki

** dane na podstawie www.mapa-turystyczna.pl

trasa turystyczna „Ścieżka Trzech Harnasi”

.

Dojazd i powrót…

Nasz wypad zaczynamy od dotarcia w rejon wsi Jaworzynki – Trzycatek. Ze względu na fakt że naszą trasę zaczynamy i kończymy po dwóch stronach pasma górskiego, w punktach oddalonych od siebie o kilkanaście kilometrów, wskazane jest skorzystanie usług z transportu publicznego. Chyba że w gronie rodzinnym, lub znajomych, posiadamy ofiarną osobę która zawiezie nas na punkt startu, w takim przypadku można podjechać aż pod sam Trójstyk granic państwa, tuż za Jaworzynką – Trzycatek, natomiast odebrać musiałby nas ktoś w rejonie dworca kolejowego w Zwardoniu. W każdym innym przypadku pozostaje nam jednak transport publiczny. Tu zapewne w głowach wielu czytelników pojawia się spory znak zapytania – ale jaki… w istocie nie głupie jest to pytanie, gdyż kursujące jeszcze dwie dekady temu regularne połączenia w rejon Wisły, czy to PKP czy PKS, dawno temu w dużym stopniu zostały zlikwidowane. Na szczęście tam gdzie pojawia się podobna nisza, równie szybko pojawiają się prywatni przedsiębiorcy. Tak i tu do dyspozycji mamy kilku przewoźników, uzupełnionych o skromne połączenia kolejowe.

Takie piękne miejsca czekają Was na trasie tu opisywanej, po lewej polana nieopodal kulminacji Siwoniowskiego Wierchu, po prawej panorama z polany na rozstajach szlaków „Za Kykulou”…

Bez względu na to z jakiej miejscowości wyruszamy na trasę, pierwszym punktem do jakiego musimy się dostać jest dworzec autobusowy w Wiśle Centrum. Dodajmy tu że nazwa dworzec używana jest tu raczej na wyrost, faktycznie jest to zwykły, wcale nie największy, plac manewrowy, tuż obok budynku dworca kolejowego. Wybierając się w rzeczowym kierunku z miasta Bielska-Białej, do dyspozycji mamy tu kilka wariantów połączenia (stan na chwilę pisania tekstu to jest 02.10.2022r) – w tym dwa bezpośrednie autobusowe. Realizują je tacy przewoźnicy jak Wispol i Lajkonik BUS. Oba odjeżdżają w godzinach porannych z górnej płyty dworca autobusowego w Bielsku-Białej. Autobusy firmy Wispol wyrusza z Bielska, natomiast Lajkonik BUS jest to autobus przyspieszony – przelotowy z Krakowa. Kurs obu prowadzi przez Skoczów, oraz Ustroń. Jeśli więc chcielibyśmy wsiąść w Skoczowie również jest to możliwe. Tu przechodzimy do kolejnego wariantu połączeń – z przesiadkami.

…każdy wypad zaczyna się od podróży, która jest integralną częścią nowej przygody – tu po lewej na płycie dworca Komunikacji Beskidzkiej (dawny PKS Bielsko-Biała), w oczekiwaniu na autobus do Wisły prywatnego przewoźnika Wispol / Opisana w tym tekście trasa będzie prowadzić w dużej części nieznakowanymi ścieżkami, wzdłuż granicy państwowej Polsko – Słowackiej, tu słupki granicznej w rejonie Szyrokiego Wierchu

Jeśli z jakiegoś względu na udało nam się załapać na autobus z Bielska-Białej, lub po prostu bardziej odpowiada nam dworzec w Skoczowie, to świetnie! Tak się bowiem składa że stamtąd kursują w stronę Wisły znacznie częstsze połączenia, realizowane przez jeszcze jednego przewoźnika, firmę DAS 2. Natomiast do samego Skoczowa z Bielska-Białej kursują liczniejsze, niż wspominane bezpośrednie do Wisły, prywatne busy. Uwaga – niektóre z nie odjeżdżają z górnej płyty dworca autobusowego (dawniej PKS), lecz z przystanku MZK przed dworcem przy ulicy Warszawskiej. Ostatnią opcją są koleje. Wszystkie kursy z Bielska-Białej, są to niestety połączenia z przesiadką, na dziś od kilku lat wciąż realizowane za pomocą wynajętych autobusów, co jest skutkiem niekończącego się remontu torów do Wisły Głębce.

Dotarłszy na dworzec autobusowy w Wiśle, czy jeśli korzystaliśmy z kolei, tuż obok niego (wówczas przechodzimy na jego płytę), tuż przy wiacie przystanku znajdziemy interesujący nas rozkład jazdy wymienianego już przewoźnika – DAS 2. Jest to linia z Cieszyna, przez Goleszów i Ustroń, do Jaworzynki – Trzycatek. Warto tu dodać że linia ta kursuje od szóstej rano aż do dwudziestej drugiej, średnio co godzinę. Wsiadając kupujemy bilet na Trzycatek, nie musimy się tu obawiać o przegapienie właściwego przystanku, gdyż to ostatni przystanek na trasie tej linii.

Z Bielska-Białej autobusowe połączenia bezpośrednie do Wisły realizują przewoźnicy Wispol, oraz Lajkonik, tu w drodze autokarem tego ostatniego przewoźnika. Po prawej płyta dworca autobusowego w Wiśle. Znajduje się ona tuż przy stacji PKP widocznej w tle (biały budynek z czerwonym dachem).

Jak już wspomniałem meta naszego wypadu znajduje się w Zwardoniu. W tym przypadku najpewniejszy i najłatwiejszy sposób, odwrotnie niż miało to miejsce w przypadku dojazdu do Wisły, zapewniają nam koleje. Pociągi relacji Zwardoń – Katowice kursują kilkanaście razy dziennie, choć ostatni kurs odjeżdża w zależności od dnia tygodnia w przedziale pomiędzy 19:20, a 19:58 – warto to mieć na uwadze planując czasy przejścia trasy, aby nie nocować na dworcu kolejowym w Zwardoniu…

Z dworca autobusowego w Wiśle kursują regularne połączenia do Jaworzynki – Trzycatek realizowane przez prywatnego przewoźnika DAS II, tu po lewej aktualny w chwili gdy sam ruszałem na szlak rozkład jazdy tej linii, po prawej pętla końcowa w Jaworzynce – Trzycatek, to właśnie tu zaczynamy marsz…

Opis szlaku – czyli ruszamy w drogę…

Wysiadając na pętli autobusowej w Jaworzynce – Trzycatek, tuż obok wiaty przystankowej, przy wąskiej szosie, na słupie energetycznym, natrafiamy na drogowskazy ze szlakami. Prócz interesującego nas szlaku żółtego znajdziemy tam również szlak zielony prowadzący na Przełęcz Rupienka, skąd możemy ruszyć dalej w kierunku Zwardonia, lub odwrotnie Baraniej Góry przez Przełęcz Koniakowską. Wróćmy jednak do szlaku żółtego. Ten jeśli skręcilibyśmy w prawo, prowadzi przez Jaworzynkę aż na Stożek Wielki, natomiast w lewo w interesującym nas kierunku – ku naszemu pierwszemu celowi – Trójstykowi granic państwowych. Zgodnie z drogowskazem zakręcamy więc w lewo, podążając wspomnianą już wąską szosą, prowadzącą początkowo w górę, wśród budynków jednorodzinnych. Według rzeczowego drogowskazu przed nami do pokonania tylko 15 minutowy odcinek.

Pętla autobusowa w Jaworzynce – Trzycatek, na górze po prawej rozkład jazdy prywatnego przewoźnika DAS II realizującego połączenia do i z Jaworzynki – Trzycatek. Tuż obok wiaty przystankowej, przy krawędzi wąskiej szosy, na słupie energetycznym zobaczymy tabliczki z szlakami. Na interesuje tu szlak żółty, prowadzący na Trójstyk granic – zakręcamy w lewo, podążając w górę, wzdłuż rzeczowej szosy…

Szosa wznosząc się odsłoni po chwili, pomiędzy budynkami, po prawej stronie piękne, malownicze panoramy. Niedługo potem dotrzemy do kulminacji podejścia, po pokonaniu którego szosa łagodnym łukiem zacznie zakręcam w prawo. Po lewej i na wprost napawać będziemy się mogli kolejnymi rozległymi panorami. Warto tu zwrócić uwagę na widoczną w oddali estakadę na słowackiej autostradzie D3, oraz częściowo wylesiony masyw tuż po obok. Mijając Trójstyk, to właśnie wzdłuż tej drogi początkowo będziemy podążać, a wspomniany masyw to Pahorok, oraz dalej nieco po lewej, Szyroki Wierch – część pasma granicznego wzdłuż którego będziemy zmierzać do Zwardonia.

Szosa wznosząc się odsłoni po chwili, pomiędzy budynkami, po prawej stronie malownicze panoramy…

Tuż za zakrętem wąska nitka szosy zacznie intensywniej opadać. Z miejsca tego w dole, po lewej stronie, dostrzeżemy nieco chaotyczną infrastrukturę, będzie to już nasz pierwszy cel – Trójstyk granic państwowych. Chwilę potem, wciąż za szosą zmierzając w dół, miniemy po lewej stronie pamiątkowy krzyż, za nim pod krawędzią lasu, dostrzeżemy niewielką kapliczkę z ołtarzem polowym. Dalej natrafimy na znajdujący się w chwili pisania tekstu w budowie, obiekt usługowy. Kilkadziesiąt metrów niżej opuszczamy szosę przechodząc na prowadzący w lewo, w dół, chodnik, który sprowadza nas do miejsca gdzie stykają się granice trzech państw, tudzież: Polski, Czech i Słowacji.

…niedługo potem dotrzemy do kulminacji podejścia, po pokonaniu którego szosa łagodnym łukiem zacznie zakręcam w prawo. Po lewej i na wprost napawać będziemy się mogli kolejnymi rozległymi panorami – na zdjęciu po prawej na górze widać w części centralnej estakadę Słowackiej autostrady D3, wkrótce będziemy podążać w jej pobliżu. Minąwszy zakręt w prawo, szosa, a wraz z nią nasz żółty szlak, zacznie opadać w dół. Wkrótce po lewej stronie pamiątkowy krzyż, za nim pod krawędzią lasu, dostrzeżemy niewielką kapliczkę z ołtarzem polowym, mijając ją w dole, po lewej zobaczymy już infrastrukturę Trójstyk granic.

O każdej z nich informuje granitowy obelisk i tak po prawej (będąc zwróceni w stronę potoku) znajduje się granica z Czechami, przed nami natomiast, za mostkiem, Słowacji. W „części” czeskiej wybudowano drewnianą altanę z paleniskiem, powyżej na stoku zobaczymy również drewniany budynek niewielkiej restauracji (nieczynnej podczas mojej tam wizyty), z kolei na polskiej stronie, również postawiono podobną drewnianą altanę, acz pozbawioną miejsca na palenisko, plac zabaw dla dzieci i siłownię. Wokół rozmieszczono jeszcze kilka kamieni pamiątkowych i tablic, opisujących znaczenie i historię tego miejsca. Wśród nich natrafiamy na tablicę położną tuż przed młodym drzewkiem „Jawor 400-lecia”. Drzewo to i tablica upamiętniają przypadającą na 2021 rok czterechsetną rocznicę wpisania pierwszych osadników Jaworzynki do Urbarza Cieszyńskiego.

Trójstyk granic państwowych: Polski, Czech i Słowacji – na każdym z nich wzniesiono granitowy obelisk z godłem danego państwa, tu po lewej autor przed Polskim obeliskiem, po prawej widok w tym samym kierunku z mostku przeprowadzającego przez potok graniczny na Słowację…

zdjęcie w środku – „Jawor 400-lecia”. Młode drzewko i tablica upamiętniają przypadającą na 2021 rok czterechsetną rocznicę wpisania pierwszych osadników Jaworzynki do Urbarza Cieszyńskiego, po prawej widok na Trójstyk granic z żółtego szlaku – od lewej wzniesione po naszej stronie, plac zabaw, siłownia, oraz drewniana altana, po prawej budynek niewielkiej restauracji po stronie Czeskiej.

W moim odczuciu istniejąca tu zabudowa robi jednak wrażenie nie przemyślanej, chaotycznej i nieco bezcelowej. Trudno mi sobie wyobrazić żeby ktoś przyjechał z daleka w to miejsca, po to aby… poćwiczyć na siłowni. Służy ona więc zapewne raczej okolicznym mieszkańcom i dobrze, zapomniano jakby jednak o licznie przybywających tu turystach. Brak tu przemyślanej, co ważne wspólnej, wizji na zagospodarowanie. Dla mnie miejsce to jednak ma wymiar bardzo symboliczny, o znaczeniu historycznym i z tego punktu widzenia z całą pewnością warto je odwiedzić. Będziemy mogli się też potem pochwalić że byliśmy aż w trzech krajach w ciągu kilku chwil. Dla zmotoryzowanych przydatną będzie zapewne informacja, że tuż przy szosie którą tu dotarliśmy, na wysokości Trójstyku, już po Czeskiej stronie granicy, znajduje się niewielki darmowy parking.

Ze względu na lokalizację, tudzież w znacznym obniżeniu terenu, również widoki są tu mocno ograniczone. Jedyne na jakie możemy liczyć znajdują się po stronie Czeskiej i mniej Słowackiej. W tym ostatnim przypadku na pierwszym planie zobaczymy zbocza masywu Kozové vŕšky, natomiast bardziej na wprost w Czechach zabudowania wsi Baryny na bezimiennym masywie, bardziej po prawej Komorovsky Grúň.

Widoki z Trójstyku granic są mocno ograniczone ze względu na jego położenie w obniżeniu terenu, najobszerniejsze znajdziemy spoglądając w stronę Czeską…

Ruszając w dalszą drogę udajemy się przez mostek na potoku za Słowacką granicę. Po jego pokonaniu natrafimy na podobnie zorganizowane miejsce odpoczynku, z kolejnym – tym razem oczywiście słowackim, granitowym monolitem granicznym. Tuż obok niego, na drzewie zobaczymy interesujący nas – słowacki, niebieski szlak. Włączamy się w wąską asfaltową szosę zakręcając w prawo, rozpoczynając średnio intensywne podejście. Chwilkę potem po lewej mijamy drewnianą kapliczkę. Trakt wkrótce wprowadza w początkowo niski młodnikowy mieszany las, z przewagą świerków. Szosa zakręci wpierw w lewo, potem w prawo. Na wysokości zakrętu, nad potokiem przez który prowadzi droga, zobaczymy kolejną, tym razem murowaną kapliczkę.

Ruszając w dalszą wędrówkę przechodzimy przez mostek na potokiem na stronę Słowacką, gdzie zobaczymy prócz obelisku kilka tablic informacyjnych, altankę z paleniskiem, drugą tylko z ławkami i stołem, oraz interesujący nas niebieski szlak. Mając za plecami mostek, zakręcamy w prawo, podążając za wąską szosą w górę. Wkrótce miniemy zlokalizowaną po lewej stronie drogi niewielką drewnianą, na kamiennej podmurówce, kapliczkę. Na dole pośrodku widok wstecz na Trójstyk z Słowackiego niebieskiego szlaku. Po prawej na dole – podążając za szosą zakręcamy wpierw w lewo, potem w prawo, przechodząc niewielki mostek, oraz wchodząc w wysoki świerkowy las…

Tuż za nią szosa, zakręcając jak wspomniałem w prawo, wyrwie ostro w górę, tu już prowadząc wśród wysokich świerków. Pokonawszy krótkie, choć dość intensywne podejście, docieramy do bramki ograniczającej dostęp do rzeczowej szosy. Tuż za nim zobaczymy kilkumetrowy nasyp, biegnie nim widziana w drodze z Jaworzynki – Trzycatek do Trójstyku, autostrada D3. Na wprost szlabanu, u podnóża skarpy, natrafimy na słowacką tablicę informacyjną. Wzdłuż nasypu – oraz linii drogi prowadzi wąska asfaltowa szosa. Tu uwaga! W miejscu tym zakręcamy w lewo, kierując się za szosą w stronę punktu widokowego Malé Šance oddalonego o 1,3 kilometra. Informacja o tym widnieje również na rzeczowej tablicy, choć trudno ją wypatrzeć na pierwszy rzut oka. Jeśli bowiem zakręcilibyśmy w prawo szlak doprowadziłby nas do stacji kolejowej Čierne pri Čadci zastávka.

zdjęcia od góry: szosa zakręcając w prawo wyrwie ostro w górę prowadząc wśród wysokich świerków. Pokonawszy krótkie podejście, mijając bramkę, zakręcamy w lewo w górę, tam też tuż przy krawędzi szosy natrafimy na tablicę informacyjną, w jej dolnej lewej części można też dostrzec niewielką niebieską strzałkę wskazującą nasz kolejny cel – punkt widokowy Malé Šance. Pamiętajmy aby zawrócić w lewo, nie w prawo (zdjęcie na dole pośrodku) gdyż wówczas szlak doprowadziłby nas do stacji kolejowej Čierne pri Čadci zastávka – my zakręcamy w lewo, rozpoczynając kolejne podejście (zdjęcie po prawej na dole).

Pragnę również uczulić aby od chwili opuszczenia Trójstyku, aktywować GPS w swoim smartfonie, na bieżąco weryfikując nasze położenie. Najlepiej w tym celu posiadać zainstalowaną jedną z aplikacji obsługujących mapy turystyczne. Jedną z nich jest Mapa Turystyczna, gdzie na uproszczonej, za to w pełni darmowej mapie, możemy śledzić nasze położenie. Sam korzystam od wielu lat z aplikacji KaMap (<<recenzja>>), gdzie na wcześniej zakupionej i wgranej mapie danego terenu, tu Beskidu Śląskiego, mogę na bieżąco śledzić wiele istotnych parametrów trasy którą się poruszam. Nie jest to jednak obligatoryjny wybór, podobnych aplikacji jest wiele, w ostateczności również mapy Google będą pomocne, choć w tym ostatnim przypadku należy się liczyć z brakiem naniesionych wielu kluczowych dla nas punktów. Ponieważ na dalszym etapie wędrówki coraz częściej będziemy poruszać się nieznakowanymi ścieżkami i przecinką graniczną, GPS będzie tu bardzo pomocny. Pozwoli on nam w razie popełnienia błędu na bieżąco śledzić naszą pozycję i powrócić do właściwego przebiegu marszruty. Raz jeszcze uczulam więc – włączmy GPS i na bieżąco sprawdzajmy naszą pozycję w którejś z aplikacji z mapami.

Opuszczając opisane miejsce z tablicą informacyjną, zakręciwszy w lewo, rozpoczynamy, wciąż podążając wzdłuż szosy, kolejne dość intensywne podejście. Szosa trawersuje w tym miejscu masyw szczytu Valy 606 m n.p.m., którego grzbietem wiedzie droga D3. Po kilku minutach zrównamy się z wysokością tej ostatniej, odgrodzonej siatką od wąskiej szosy którą podążamy. Z chwilą gdy osiągniemy ten punkt otworzą się przed nami wspaniałe panoramy po prawej na Beskid Żywiecki, po lewej i na wprost na Beskid Śląski, nieco bardziej po prawej i w głębi krajobrazu słowackie pasmo Javorskie (Jaworskie).

.

POBIERZ OPIS (PDF)

opis szlaku: Jaworzynka Trzycatek – Trójstyk granic – Malé Šance – osiedle Zakikula – Stefanka – Siwoniowski – Za Kykulou – Zwardoń / strona 1/4

publikacja: 26.10.2022 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dołożył wszelkich starań aby przedstawiony opis był możliwie szczegółowy i poprawny, nie ponosi jednak odpowiedzialności za błędy nawigacyjne osób które zdecydują się na pokonanie rzeczowej trasy. Autor nie ponosi również odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające ze złego przygotowania do przebycia rzeczowej trasy, złych warunków pogodowych, oraz zmian w przebiegu ścieżek czy ich dostępności, jak i ewentualnych szkód powstałych podczas jej pokonywania. Decyzja o przejściu opisanej trasy jest decyzją indywidualną, która powinna być oparta o analizę własnych umiejętności i kondycji fizycznej.

Polecając aplikacje do obsługi map turystycznych autor nie bierze odpowiedzialności za ich poprawne działanie, ani ewentualne szkody wynikające z tegoż faktu, autor nie otrzymuje też gratyfikacji od żadnej z firm będących właścicielami wymienionych aplikacji, polecenie ich wynika wyłącznie z dobrej woli i dbałości o jak najlepsze opracowanie materiału zawartego w opisie.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org

Strony: 1 2 3 4