artykuł: „FUJIFILM X-T20 i obiektyw FUJINON XF 18-55mm f/2,8-4 R LM OIS – nowa jakość fotografii…” strona 4/20
- MENU ARTYKUŁU:
- część I – FUJIFILM X-T20
- Zawartość opakowania…
- Budowa, ergonomia i materiały…
- Budowa body FUJIFILM T-X20 – podsumowanie
- wady i zalety
- Menu i wybrane tryby pracy aparatu
- Menu i wybrane tryby pracy aparatu / c.d.
- Tryb Q
- Matryca – jej budowa i system czyszczenia…
- Zapis RAW i problemy z dekodowaniem w Elements…
- Matryca – szumy…
- Dynamika tonalna – darki i light-y…
- Szybkość, procesor obrazu i zdjęcia seryjne…
- Balans bieli
- Wi-Fi, zdalna kontrola migawki, geotagowanie…
- Zasilanie
- Akcesoria i zmiana funkcjonalności aparatu…
- Testy terenowe i przykładowe zdjęcia…
- FUJIFILM X-T20 wady i zalety – podsumowanie…
- FUJIFILM T-X20 ważniejsze dane techniczne
- Linki
- Opracowania podobne / powiązane
- Do pobrania (instrukcja obsługi PDF)
- część II – załączony obiektyw XF 18-55mm f/2,8-4 R LM OIS
- Tytułem wstępu
- Ogólna budowa i właściwości…
- Optyka, geometria i ostrość obrazu
- Zdjęcia pod słońce, aberracja i rozmycie…
- Kąty widzenia, maksymalne powiększenie…
- Stabilizacja i autofokus…
- Podsumowanie…
- Zalety / wady
- Dane techniczne obiektywu FUJINON XF 18-55mm f/2,8-4 R LM OIS
- Linki
- Opracowania podobne / powiązane
- Do pobrania (instrukcja obsługi PDF)
karta druga:
- AF+MF – bardzo ciekawa opcja pracy autofokusu, pozwala ona na połączenie trybu automatycznego ostrzenia z manualnym. Należy pamiętać że działa ona w trybie AF-S (pojedynczym), wówczas trzymając migawkę spuszczoną do połowy, aparat dobiera ostrość na wybranym przez nas obszarze, mamy jednak możliwość ręcznej korekcji pierścieniem ostrości, podczas tej czynności o ile włączyliśmy wcześniej podgląd ostrości obraz zostanie powiększony dla danego obszaru.
- MF ASSIST – niezwykle ważna funkcja pracy z manualnym trybem ostrzenia pierścieniem ostrości. Mamy tu trzy główne opcje do wyboru:
- STANDARDOWE – podstawowy tryb działania w którym aparat powiększa globalnie wycinek ostrzonego zdjęcia, bez dalszych zmian ułatwiających dobranie ostrości.
- CYFROWY PODZIAŁ ZDJĘCIA – bardziej rozbudowany tryb wsparcia ręcznego ostrzenia, gdzie aparat nie tylko powiększa dany wycinek obrazu, ale umożliwia wybór zmiany podświetlenia tego rejonu:
- JEDNOKOLOROWY – w trybie tym aparat wyświetla monochromatyczny obraz podzielonego cyfrowo kadru, ułatwia to ostrzenie w przypadku bardzo kolorowych elementów
- KOLOROWY – podświetlenia cyfrowo podzielonego kadru w pełnym kolorze
- ZAZNACZ GŁĘBIE OSTROŚCI – absolutnie niezbędna funkcja dla precyzyjnej pracy z manualnym trybem autofokusu, po jej wybraniu aparat podświetla krawędzi ostrzonego obszaru w zadanym kolorze i poziomie głębi, mamy tu do wyboru:
- BIAŁY WYSOKI
- BIAŁY NISKI
- CZERWONY WYSOKI
- CZERWONY NISKI
- NIEBIESKI WYSOKI
- NIEBIESKI NISKI
- PODGLĄD OSTROŚCI – ściśle powiązana funkcja z powyższą, jest to nic innego niż funkcja Focus Peaking, pozwalająca na włączenie podglądu ostrości podczas ostrzenia w trybie manualnym autofokusu, nie trzeba tu oczywiście chyba nikogo przekonywać o jej bardzo dużej przydatności. Aparat po włączeniu tej funkcji w chwili poruszenie pierścieniem ostrości sam wykona powiększenie obszaru ostrzenia, a następnie wygasi go w chwili wciśnięcia spustu migawki do połowy, można też korzystać z tej funkcji w bardziej klasyczny sposób, wciskając tylne pokrętło.
- SPRZĘŻENIE AN O OBSZARU OSTROŚCI – funkcja pomiaru odległości od ostrzonego punktu, wyrażana na skali widocznej na ekranie LCD, działa po włączeniu autofokusu w tryb S, oraz pojedynczego punkt ostrości (fotometria).
- USTAWIENIE STAŁEGO AF – pozwala na wybór pomiędzy trybem pomiaru przez autofokus, czy ma on być dokonany za pomocą jednokrotnego pomiaru AF-S, czy ciągłego AF-C gdy przycisk AF-L jest wciśnięty w trybie ręcznego ostrzenia.
- SKALA GŁĘBI OSTROŚCI – tu przyznam miałem nieco rozterek odnośnie przełożenia działania funkcji na zarejestrowany kadr. Według instrukcji opcja umożliwia lepsze dopasowanie pola ostrości w zależności od przewidywanego wykorzystania wtórnego zdjęcia, tudzież czy będzie ono wyłącznie odbitką cyfrową, czy też będzie klasycznie wydrukowane na papierze. W praktyce jednak trudno zazwyczaj ocenić na etapie wykonywania zdjęcia czy będziemy go drukować, czy też nie, wydaje się więc że korzystniej jest zdecydować się opcję cyfrową. W trybie tym mamy do wyboru:
- PODSTAWA PIKSELI
- PODSTAWA FORMATU FILMU
- PRIORYTET ZWOLNIENIA / OSTROŚCI – w trybie tym możemy dokonać wyboru pomiędzy priorytetem pracy migawki dla autofokusu w trybie S i C. W opcje tej możemy dokonać indywidualnego wyboru dla AF-S, oraz AF-C, mamy tu do wyboru:
- ZWOLNIJ – w trybie tym migawka ma wyższy od ostrości (autofokusu) priorytet, pozwala to na wykonanie zdjęcia nawet gdy autofokus nie ustawił ostrości
- OSTROŚĆ – priorytet należy do autofokusu, w trybie tym wykonanie zdjęcia będzie możliwe wyłącznie po dobraniu przez aparat ostrości (gdy ramka/punkt ostrości podświetli się na zielono)
- TRYB EKRANU DOTYKOWEGO – aparat FUJIFILM X-T20 podobnie jak jego większy brat X-T2 i nowsze ich wersje X-T3 i X-T30 zostały wyposażone w dotykowe ekrany LCD, pomimo budzącej wątpliwości u bardziej zaawansowanych fotografów przydatności tej funkcji, istnieją sytuacje w których może ona się przydać, a już z pewnością warto ją poznać. Ekran LCD może tu pracować w trzech wybranych trybach:
- FOTOGRAFOWANIE PO DOTKNIĘCIU/ SHOT – w trybie tym dotknięcie w wybranym miejscu ekranu spowoduje ustawienie w nim punktu ostrości i jednoczesne wykonanie zdjęcia.
- AF – tryb umożliwiający błyskawiczną zmianę punktu ostrości dla AF-S, natomiast w trybie AF-C aparat będzie dobierał ostrość dla wskazanego punktu/obiektu śledzenia. Powtórne stuknięcie w ikonkę zmiany trybu pracy ekranu blokuje strefę ostrości (AF OFF).
- AREA / STREFA – pozwala na zmianę punktu ostrości dla zoomu, przy czym wskazujemy tu wyłącznie obszar ostrzenia, sama ostrość zostanie dobrana dopiero po wciśnięciu migawki do połowy.
- WYŁĄCZONY – ekran dotykowy wyłączony
Aparat wyposażono w bardzo dobrej jakości trzy calowy dotykowy ekran, może on pracować w czterech trybach: SHOT, AF, AREA, OFF, o jego aktualnym stanie informuje ikonka na prawej górnej krawędzi, jej dotknięcie umożliwia zmianę tego trybu / model T-20 od pierwszych zdjęć zachwycił mnie imponującym zakresem dynamiki tonalnej, głębia barw i elastycznością matrycy – tu kolejne przykłady wykonane tym aparatem z obiektywem FUJIFILM Fujinon XF 18-55 mm f/2.8-4 OIS, w środku kaskady potoku Białka w Dolinie Bystrej, po prawej rejon Krzywej (zielona dzielnica miasta Bielska-Białej).
Kolejną z kart głównych menu jest ta oznaczona ikonką aparatu, jak zapewne łatwo się domyślimy służy ona przede wszystkim konfiguracji trybów pracy samego aparatu w zakresie funkcjonalności body, również tu mamy do wyboru dwa karty podmenu, prowadzące do dalszych trybów.
karta pierwsza:
- PROGRAMY:
Tu właśnie zaczyna się opisana już częściowo kłopotliwa dla nowych (i nie tylko) użytkowników aparatów FUJIFILM rewolucja. Marka zdecydowała się w przypadku T-X20 na powiązaną z obecnością dodatkowych pokręteł na korpusie, zmianę w metodzie wyboru programu pracy aparatu, tudzież P, S, A, M. Kłopot w tym że to co było proste zostało niepotrzebnie skomplikowane.
Jak już wiemy body T-X20 nie posiada klasycznego kółka zmiany programu aparatu, zmiana trybu pracy wymaga wykonania trzech czynności, przełączenia lewego kółka z programami w tryb „S” (Single photo) pozwala dopiero na dalszy wybór, za pomocą prawego pokrętła czasu otwarcia migawki i o ile taki posiada przełącznika funkcji doboru przysłony na obiektywie. W zależności od zadanej kombinacji mamy tu do wyboru:
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na A – skutkuje ustawieniem programu P (tryb półautomatyczny, umożliwiający korektę wartości EV i w ograniczonym zakresie czasu otwarcia migawki – do 4 sekund)
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na T + przełącznik ustawienia przysłony na obiektywie w trybie manualnym – skutkuje ustawieniem programu M (w pełni manualny tryb umożliwiający zmianę wartości przysłony i czasu otwarcia migawki)
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na A – przełącznik ustawienia przysłony na obiektywie w trybie ręcznym – skutkuje ustawiam programu A (program z priorytetem wartości przysłony wybieranej manualnie, do której aparat dobiera sam wartość otwarcia migawki)
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na T – przełącznik ustawienia przysłony na obiektywie w trybie automatycznym – skutkuje ustawiam programu S (program z priorytetem wartości czasu otwarcia migawki wybieranego manualnie, do której aparat dobiera sam wartość przysłony)
W przypadku obiektywów pozbawionych przełącznika wartości przysłony zmianę jej wartości wykonujemy za pomocą przedniego kółka nastaw, natomiast tylnego czasu otwarcia migawki. Stosując tu kombinację nastaw uzyskamy:
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na A – skutkuje ustawiam programu A (program z priorytetem wartości przysłony wybieranej manualnie, do której aparat dobiera sam wartość otwarcia migawki)
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na T – pozostając w trybie M przesuwamy przednie pokrętło do skrajnej wartości przysłony, aparat przechodzi wówczas w tryb preselekcji wartości czasu otwarcia migawki, automatycznie dobierać przysłonę – S
- lewe pokrętło programowe ustawione na S + prawe pokrętło czasów otwarcia migawki na A – oraz pokrętło wyboru przesłony przesunięte poza jej skrajną wartość skutkuje przejściem aparatu w tryb P
Powyższe fakty są chyba najdobitniejszym dowodem jak można skomplikować prostą funkcję, tudzież zmianę trybu pracy aparatu. Nie wiem czym kierowali się tu projektanci, wydaje się że poniekąd chcieli oni zmusić użytkownika do korzystania z obiektywów z wyższej półki marki FUJIFILM XF, posiadających dedykowany przełącznik wartości przysłony, zaniedbując posiadaczy podstawowych szkieł z serii XC. Wystarczyło tu przecież dodanie / zmiana działania któregoś z pokręteł, dodając klasyczne kółko zmian trybu P, S, A, M. Tego typu praktyk marki obronić się nie da i uważam je za naganne.
Markanie zapomniała również o trybach w pełni automatycznych i tematycznych. Dostęp do nich uzyskujemy przez przełączenie lewego pokrętła na pojedyncze zdjęcie „S”, oraz przełączając dźwignię pod pokrętłem zmiany czasu otwarcia migawki na AUTO, wówczas po wejściu do menu PROGRAMY otrzymujemy dostęp do:
SR+ / ZAAWANSOWANA AUTOMATYKA – aparat sam dobierze najwłaściwszą wartość ekspozycji / program:
- PORTRET
- WYGŁADZANIE
- KRAJOBRAZ
- SPORT
- NOC
- NOC STATYW
- FAJERWERKI
- ZACHÓD SŁOŃCA
- ŚNIEG
- PLAŻA
- POD WODĄ
- PRZYJĘCIE
- KWIAT
- TEKST
Prócz powyższej metody wyboru jednego z dostępnych programów tematycznych mamy możliwość skorzystania z dwóch trybów automatycznych dostępnych na lewym pokrętle: Adv.1 / Adv.2, których tryb pracy dopasowujemy przez funkcję w menu USTAWIENIA DRIVE (patrz niżej).
- USTAWIENIA DRIVE – w trybie tym mamy możliwość zmiany przypisanych parametrów pracy migawki / programu dla takich funkcji jak: Adv.1 / Adv.2, BKT1 i BKT2, oraz szybkości serii CH i CL. W każdym z nich możemy zmienić takie wartości jak:
.
- Adv.1 / Adv.2:
- aparat zabawkowy, miniatura, kolor pop, wysoka tonacja, niska tonacja, dynamiczny ton, obraz miękki, częściowy kolor / czerwony, częściowy kolor / pomarańczowy, częściowy kolor / żółty, częściowy kolor / zielony, częściowy kolor / niebieski, częściowy kolor / fioletowy
- BKT1 i BKT2:
- BKT Z AE – seria trzech zdjęć z korektą wartości ekspozycji w wybranym zakresie: od 1/3 do 3 EV w skoku co 1/3 EV
- ISO BKT – seria trzech zdjęć wykonanych z zadaną zmianą wartości ISO, w zakresie od 1/3 do 1
- BKT Z SYMULACJĄ FILMU – seria trzech zdjęć wykonanych ze zmianą typu zastosowanego filtra kolorystycznego filmu, możemy tu wybrać dowolnie spośród wszystkich dostępnych, przyporządkowując dany filtr dla każdej z trzech klatek: PROVIA / STANDARD, VELVIA / WYR., ASTIA / MAŁY, CLASSIC CHROME, ACROS, JEDNOKOLOROWE, SEPIA
- BAT Z BALANSEM BIELI – aparat wykona serię trzech fotografii z zmianą dla każdej z nich typu balansu bieli w zakresie przesunięcia od 1 do 3
- BKT Z DYNAMICZNĄ ZMIANĄ ZAKRESU – aparat wykona serię trzech fotografii z zmianą dla każdej z nich typu balansu bieli w zakresie przesunięcia od 1 do 3
- seria CH (wysokiej prędkości) – od 8 do 14 klatek na sekundę
- seria CL(niskiej prędkości) – od 3 do 5 klatek na sekundę
.
- SAMOWYZWALACZ – aparat X-T20 udostępnia dwa tryby pracy samowyzwalacza 2 i 10 sekund. Szkoda że marka konsekwentnie nie rozszerza pod tym względem możliwości body aparatu.
.
- ZDJĘCIA W ODSTĘPACH CZASU – przyznam że obecność tej opcji pracy aparatu niezwykle mnie ucieszyła, brak było mi jej w poprzedniku, co zmuszało mnie do korzystania z zewnętrznych interwałometrów. W body T-X20 mamy do dyspozycji tą funkcję na pokładzie, umożliwiającą dopasowanie parametrów rejestracji pod kątem czasu i ilości zdjęć, oraz startu programu:
- odstępy czasu minimum 1 sekunda / maksymalnie 24 godziny
- minimum 1 zdjęcie maksymalnie 999 lub nieskończoność (do wyczerpania akumulatora, lub zapełnienia karty pamięci)
- ustawienie startu / opóźnienia rejestracji zdjęć w zakresie od 0 do 24 godzin / podczas dokonywania wyboru w dolnej części ekranu aparat określi na podstawie zadanego czasu opóźnienia godzinę startu. Uwaga – aby ta ostatnia funkcja mogła działać prawidłowo aparat musi mieć poprawnie ustawiony czas zegara wewnętrznego. W trybie interwałometru nie można korzystać z czasów otwarcia migawki dłuższych od 30 sekund (BULB).
FOTOMETRIA – matryca apartu FUJIFILM X-T20 wyposażona została w 256-strefowy pomiar TTL, umożliwiając nam wybór spośród kilku typów pomiarów wartości natężenia światła:
- MULTI – z pewnością najbardziej uniwersalny typ pomiaru wartości natężenia światła, gdzie aparat posługuje się wszystkimi czujnikami detekcji fotometrii w matrycy aby dobrać najlepszą uśrednioną wartość ekspozycji.
- WAŻONY ŚRODEK (centralnie ważony) – również w tym przypadku aparat dokonuje pomiaru za pomocą wszystkich czujników, jednak nadając największe znacznie pomiarowi z centrum kadru. W przypadku omawianego T-X20 warto z pewnością dodać że aparat umożliwia niezwykle przydatną opcję zmiany punktu pomiaru, co otwiera przed nami zupełnie nowe możliwości kreatywnej pracy. Aby uzyskać dostęp do tej opcji trzeba w menu przejść karty AF MF i wybrać kolejno: SPRZĘŻENIE AN I OBSZARU OSTROŚCI (SPRZĘŻ. AN I OBSZ.OSTR.) → włączyć / FOTOMETRIA – wybrać PUNKTOWA / następnie wybrać typ wybrać typ pracy autofokusu PUNKTOWY. Po wykonaniu tych funkcji aparat będzie dokonywał pomiaru natężenia światła we wskazanym przez nas punkcie / punktach w zależności od wybranej wielkości ramki ostrości.
- PUNKTOWEJ – aparat dokonuje pomiaru natężenia światła za pomocą czujników w centrum kadru.
- ŚREDNIO WAŻONEJ – uśredniona wartość pomiaru natężenia światła na podstawie informacji zebranej ze wszystkich czujników.
- TYP MIGAWKI – mamy do wyboru:
- MS MIGAWKA MECHANICZNA
- ES MIGAWKA ELEKTRONICZNA
- MS+ES MECHANICZNA + ELEKTRONICZNA – aparat sam wybiera typ migawki na podstawie analizy fotografowanej kompozycji
Jedną z istotniejszych zmian konstrukcyjnych w aparatach jaka miała miejsce w ciągu ostatnich lat było wprowadzenie migawki elektronicznej. Migawka ta ma olbrzymią zaletę nad klasyczną mechaniczną, przede wszystkim jako pozbawiona ruchomych elementów mechanicznych nie ulega więc zużyciu, również z tego samego powodu może ona pracować znacznie szybciej niż migawka mechaniczna. Ta ostatnia w przypadku omawianego body X-T20 oferuje minimalny czas otwarcia na poziomie 1 / 4000 sekundy, natomiast migawka elektroniczna do… 1 / 32 000 sekundy! Przewaga jest więc tak oczywista że aż dziw iż tego typu migawka nie wyparła w sposób totalny migawki klasycznej.
Tu właśnie kryje się haczyk, pomimo że dziś już dalece doskonalsza, migawka elektroniczna nie jest wolna od wad. Wynika ona ze zdolności do szybkości zgromadzenia / zapisu i obróbki danych przez procesory graficzne, oraz metodę zbierania tych informacji. Zjawiskiem uwidaczniającym ten problem jest rolling shutter, czyli efekt smużenia, błędnego zapisu ruchu na zdjęciach. Można przyjąć że im szybciej porusza się obiekt tym błąd może być większy.
We współczesnych migawkach elektronicznych problem ten częściowo udało się już rozwiązać, ale wciąż w określonych sytuacjach fotograficznych może się pojawiać. To z tego właśnie powodu w chwili obecnej migawka jest dublowana, a sama elektroniczna wciąż nie zdominowała rynku, co jednak nie zmienia faktu że to do niej właśnie należy przyszłość i bardzo mnie raduje że dostrzega to marka FUJIFILM implementując ją w swoich body. W przypadku fotografii statycznych obiektów, w studiu, czy pracy w terenie z raczej stabilnymi elementami kompozycji z powodzeniem można właśnie z niej korzystać, oszczędzając migawkę mechaniczną. Tu duże brawa dla marki.
Pozwolę sobie tu jeszcze na pewną uwagę, zaobserwowaną w toku pracy w terenie, gdy miałem nadzieję że ustawienie typu migawki w tryb automatycznego przełączania pomiędzy elektroniczną a mechaniczną, (tryb MS+ES) oszczędzi tą ostatnią w sytuacjach zdjęciowych gdy będzie to możliwe. Bynajmniej… pomimo całego dnia pracy w terenie, fotografując głównie statyczne pejzaże i to ze statywu, ani razu nie usłyszałem aby body wykorzystało (inny dźwięk migawki) migawkę elektroniczną. Wydaje się więc wskazane zachowanie tu dużego dystansu co do skuteczności tej opcji.
Body T-X20 wyposażono w przyszłościową migawkę elektroniczną, obecnie jednak nie są one wolne od wad, bardzo słabo radzą sobie z rejestracją ruchu, pojawia się zjawisko smużenia, tak zwany rolling shutter, tu fotografia obracającego się wirnika wentylatora po lewej wykonana za pomocą migawki elektronicznej, po prawej mechanicznej.
Warto tu jeszcze pamiętać że migawka elektroniczna jako taka jest bezgłośna, generowany sztucznie dźwięk (który możemy wybrać spośród kilku typów) można wyłączyć, przełączając aparat w tryb dyskretny. W trybie pracy migawki elektronicznej nie działa lampa błyskowa, a dostępne wartości ISO są ograniczone wybranym czasem otwarcia migawki:
- 1/32000 sekundy – ISO 200 – 12800
TRYB STABILIZACJI OBRAZU – warto pamiętać że funkcja ta może działać wyłącznie w tandemie z obiektywami wyposażonymi w optyczną stabilizację, gdyż zwyczajowo same aparaty marki FUJIFILM nie posiadają takowej, aparat oferuje trzy tryby pracy stabilizacji i ich dwa typy:
- ciągła stabilizacja / pojedyncza – stabilizacja włączona, mowa o stabilizacji optycznej, którą musi oferować sam obiektyw, w przypadku serii obiektów XF posiadają one dedykowany przełącznik działania stabilizacji na korpusie
- ◦ tylko zdjęcia / podwójna – stabilizacja działa gdy spust migawki jest spuszczony do połowy, w trybie tym działa stabilizacja zarówno optyczna jak i elektroniczna
- ◦ wyłączona – stabilizacja optyczna i elektroniczna jest wyłączona – znów w przypadku obiektywów z serii XF stabilizację wyłączamy za pomocą przełącznika na ich korpusie
CZUŁOŚĆ ISO:
Aparat oferuje doprawdy imponujący zakres czułości, od wartości ISO 100 do ISO 51 200. Pomimo iż wydaje się oczywistym że tak wielkie wartości ISO muszą (i prowadzą) do drastycznego pogorszenia jakości obrazu, trzeba też docenić postęp w tym zakresie. Granica która niedawno uznawana była za nieprzydatną jak ISO=3200, nie mówiąc już o ISO=6400, obecnie jak choćby w przypadku omawianego FUJIFILM X-T20 nie stanowi już specjalnego wyzwania pod kątem utrzymania wysokiej jakości zdjęcia. Kto wie, może więc w przyszłości to co dziś uznajemy tylko za gadżet, tudzież skrajnie wysokie wartości ISO okażą się w pełni funkcjonalnymi nastawami? Dobrze zostawmy już te rozważania, model oferuje kilka trybów pracy w zakresie wartości czułości ISO:
- AUTO1 – wartość czułości dobierana automatycznie w zakresie ISO do 800 / min. czas naświetlnia 1/60 sek.
- AUTO2 – wartość czułości dobierana automatycznie w zakresie ISO od 200 do 1600 / min. czas naświetlnia 1/60 sek.
- AUTO3 – wartość czułości dobierana automatycznie w zakresie ISO do 3200 / min. czas naświetlnia 1/60 sek.
- MANUALNY ISO 12800 – 200
- H – 25 600-51 200 – dostępne wyłącznie dla migawki mechanicznej
- L – ISO100 – dostępne wyłącznie dla migawki mechanicznej
- AUTO – włączający się samoczynnie w chwili przełączania aparatu w tryb pełnej automatyki SR+, jak i programów tematycznych
karta druga:
USTAWIENIE ADAPTERA – aparat umożliwia podłączanie do bagnetu FUJI-X starszego typu bagnetu „M” poprzez adapter tej samej marki, oraz zmianę wartości ogniskowej obiektywu o ile nie dostarcza on takich informacji przez styki. Body umożliwia ustawienia i zapisanie sześciu różnych ogniskowych obiektywów, oraz przeprowadzenie manualnej korekty ich zniekształceń geometrii, w tym:
- zniekształceń beczkowatych / silne / średnie / słaba
- zniekształcenia poduszkowe / silne / średnie / słaba
- korekcja zniekształceń wyłączona
- korekcja cieniowania barw (korekcja winiety)
- korekcja oświetlenia peryferyjnego w zakresie od -5 do +5
.
KOMUNIKACJA BEZPRZEWODOWA – aparat udostępnia rozbudowane funkcje obsługi bezprzewodowej, wątek ten jednak ze względu na jego potencjał, szerzej zostanie omówiony w osobnej części poniżej, tu poprzestańmy na opisie wyłącznie oferowanych trybów pracy:
- przesyłanie i przeglądanie zdjęć
- bezprzewodowa obsługa migawki aparatu i głównych parametrów ekspozycji
Czwartą z kart głównych jest ta oznaczona ikonka błyskawicy i jak się domyślamy jest ona poświęcona trybom pracy lampy błyskowej. Aparat FUJIFILM X-T20 został wyposażony w chowaną, niewielką lampę błyskową o światłosile równej 7 dla wartości ISO200, z czasem synchronizacji 1/180 sekundy. Lampa oferuje kilka trybów pracy w tym:
- BŁYSK + USUWANIE EFEKTU CZERWONYCH OCZY
- BŁYSK
- USUWANIE EFEKTU CZERWONYCH OCZU
- WYŁĄCZONA
- TTL-TRYB BLOKADY – umożliwia blokadę zmiany wartości siły błysku lampy tak aby kolejne fotografie wykonane były z tą samą wartością, co pozwala uzyskiwać powtarzalne rezultaty w takim samym otoczeniu / oświetleniu sceny
USTAWIENIE LAMPY LED – funkcja umożliwiające włączenie (jeśli jest w nią wyposażona) diod LED w zewnętrznej kompatybilnej lampie błyskowej / wideo, lub wykorzystanie w celu doświetlenia sceny w tym celu diody AF aparatu, mamy tu do wyboru tryby pracy:
-
- odbijanie światła
- wspomaganie AF / pracuje dioda doświetlająca AF
- wspomaganie AF + odbijanie światła / pracuje zarówno dioda AF jak i lampa zewnętrzna lampa LED
.
- USTAWIENIA GŁÓWNE – aparat umożliwia sterowanie trzema grupami kompatybilnych lamp błyskowych.
- USTAWIENIA CH – pozwala na wybór kanału komunikacji pomiędzy lampami / a sterownikiem, mamy tu do wyboru cztery zakresy: CH1 – CH4
- Lampa FUJIFILM X-T20 posiada oczywiście kilka podstawowych automatycznych trybów pracy dostępnych w głównym menu lampy, oraz domyślanie w menu podręcznym (Q):
- automatyczny
- manualny (od pełnej mocy błysku do 1/64)
- synchronizacja z długimi czasami
- synchronizacja na tylną kurtynę
- tryb sterownika
- wyłączony błysk
.
artykuł: „FUJIFILM X-T20 i obiektyw FUJINON XF 18-55mm f/2,8-4 R LM OIS – nowa jakość fotografii…” strona 4 / 20
tekst, opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel 05.05.2019
CC – Attribution Noncommercial, share Alike by Sebastian Nikiel
Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org