artykuł – Znaki i tablice informacyjne w turystyce górskiej

artykuł: „Znaki i tablice informacyjne w turystyce górskiej” strona 5/5

część VI / Znaki, tablice, gdzie szukać…

W ostatniej części kilka słów o samym ulokowaniu wyżej wymienionych znaków. Generalnie znaki zamieszczane są na dobrze widocznych z rejonu ścieżki drzewach, na wysokości wzroku osoby dorosłej, w zakresie od 1.5 do 2m. Są to jednak wyłącznie okólniki i dotyczącą terenów zalesionych. W praktyce zdarzy się że znaki są malowane na drzewach w miejscach to umożliwiających, tudzież w zależności od grubości pnia, oraz jego ukształtowania, mogą być one na różnej wysokości.

W terenach pozbawionych lasów stosuje się innego typu znakowanie, jest to znakowanie gruntowe i wykorzystujące naturalne formacje skalne, oraz znaki malowane na sztucznie rozmieszczanych tyczkach. Znaki terenowe możemy spotkać dosłownie pod naszymi stopami, na wystających głazach, korzeniach kosodrzewiny.

Wadą tego typu znaków jest fakt iż w okresie zalegania pokrywy śnieżnej są one nie widoczne dla turysty, z tego względu jeśli dotyczy to szlaku czynnego w okresie zimy stosuje się zazwyczaj znakowanie za pomocą tyczek, rozlokowanych wzdłuż szlaków. Tyczki umieszczane są nie na całej jego długości, ale w terenach w pełni otwartych, o mało oczywistym przebiegu ścieżki szlaku. W warunkach beskidzkich mają one również za zadanie ułatwić orientację w ternach otwartych podczas zamglenia.

Tablice informacyjne każdego typu umieszczane są na podobnych zasadach, wykorzystuje się więc do tego celu naturalne miejsca, jak pnie drzew, jak i równie często wkopywane w grunt drewniane pniaki, rzadko betonowe słupy. Zamiesza się je w ważniejszych punktach jak: szczyty, rozwidlenia, początek i koniec szlaku.

część VII / Kolory szlaków…

Nader często można spotkać się z błędnym poglądem iż kolor szlaków odpowiada stopniowi jego trudności…nic bardziej mylnego, kolor danego szlaku nie ma żadnego związku ze stopniem jego trudności. Ma on wyłącznie znaczenie informacyjne i nawigacyjne.

Stosuje się natomiast podział pod względem typów szlaków i ich oznaczeń kolorystycznych. I tak główne szlaki dla danego pasma, regionu, są zazwyczaj wytyczane za pomocą czerwonego oznakowania – przykłady:

  • Główny Szlak Beskidzki
  • Główny Szlak Sudecki
  • Główny Szlak Świętokrzyski
  • Szlak Orlich Gniazd na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Kolorem niebieskim wyznacza się szlaki pokonujące duże odległości – dalekobieżne. Szlak turystyczny żółty często stosuje się na krótkich szlakach łącznikowych, szlak turystyczny zielony oznacza szlak doprowadzający do charakterystycznych miejsc, szlak turystyczny czarny kolor czarny wyznacza krótki szlak dojściowy.

Pamiętać jednak należy że są to wyłącznie okólniki! I nie wolno tylko na podstawie samego koloru szlaku, bez umiejscawiania danego szlaku na mapie, oceniać jego typu – gdyż nie możliwe jest bezwzględne trzymanie się takich zasad ze względu na skończona ilość kombinacji kolorów, a dużej ilości szlaków w danym terenie. W praktyce oznacza to że kolor ma przede wszystkim znaczenie nawigacyjne – nie określa typy szlaku, a już w ogóle jego stopnia trudności, stąd zawsze należy szlak porównać z mapą.

Używane kolory w oznakowaniu tras górskich są to barwy:

  • żółty
  • czerwony
  • niebieski
  • zielony
  • czarny

część VIII / Słowo na zakończenie…

Mam nadzieję że udało mi się przybliżyć Wam temat typów znakowania szlaków górskich, oraz ścieżek przyrodniczo-dydaktycznych, z całą pewnością nie wyczerpuje to w pełni tego tematu, szczególnie że wciąż trwa proces ujednolicania systemu znakowania, powstają nowe typy tablic, inne są likwidowane, ale główne typy znaków nawigacyjnych pozostają stałe i ich znajomość pozwoli Wam łatwo i bezpiecznie poruszać się po znakowanych szlakach górskich.

Pamiętajmy również o tym że osoby znakujące ścieżki poświęcają tej pracy mnóstwo wysiłku i czasu, oraz że wyznakowanie szlaku nie jest tanie, dlatego dla własnego bezpieczeństwa, oraz z szacunku dla ich pracy nie niszczmy znaków, ani nie zabierajmy tablic informacyjnych. Jeśli zaś natrafimy na uszkodzone oznakowanie, tablicę, warto ten fakt zgłosić do właściwego oddziału PTTK, lub jego głównej siedziby.

.

Linki:

.

Przydatne:

.


artykuł: „Znaki i tablice informacyjne w turystyce górskiej” strona 5/5

tekst i opracowanie: Sebastian Nikiel

publikacja pierwotna: maj 2015 / aktualizacja: 07.03.2018

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org