Wielka Racza – Przegibek – Rycerzowa

Sebastian77

Beskid Żywiecki / Rycerka Górna Kolonia – Wielka Racza – Przegibek – Rycerzowa Wielka – Ujsoły

Trasa:

Rycerka Górna Kolonia 672 m n.p.m. – Wielka Racza 1236 m n.p.m. / Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy 1230 m n.p.m. – Hala Mała Racza – Przełęcz pod Orłem 1048 m n.p.m. – Przełęcz Śrubita 994 m n.p.m. – Hala Śrubita – Kikula 1105 m n.p.m. – Przełęcz Przegibek 990 m n.p.m. / Schronisko PTTK na Przegibku 1000 m n.p.m. – Majcherowa 1105 m n.p.m. – Rycerzowa Wielka 1226 m n.p.m.– Przełęcz Halna 1147 m n.p.m.– Hala Rycerzowa  1117 m n.p.m. / Bacówka PTTK na Rycerzowej – Przełęcz Kotarz 975 m n.p.m. – Kotarz 1108 m n.p.m. – Muńcuł (Muńcoł) 1165 m n.p.m. – Hala Szczytkówka – Ujsoły

  • Dzień I:
    • Rycerka Górna Kolonia 672 m n.p.m. – Wielka Racza 1236 m n.p.m. / Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy (nocleg)
  • Dzień II:
    • Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy – Przełęcz pod Orłem 1048 m n.p.m. – Jaworzyna 1173 m n.p.m. – Kikula 1105 m n.p.m. – Przełęcz Przegibek 990 m n.p.m. – Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek 1000 m n.p.m. – Przełęcz Przegibek 990 m n.p.m. – Majcherowa 1105 – Rycerzowa Wielka 1226 m n.p.m. – Bacówka PTTK na Hali Rycerzowej 1117 m n.p.m. (nocleg)
  • Dzień III:
    • Bacówka PTTK na Hali Rycerzowej 1117 m n.p.m. – Przełęcz Kotarz 975 m n.p.m. – Kotarz 1108 m n.p.m. – Rezerwat Muńczoł – Muńcuł 1165 m n.p.m. – Ujsoły PKS

Szlaki:

kraj: Polska

pasmo: Beskid Żywiecki

Cel:

  • Wielka Racza
  • Przełęcz Przegibek
  • Rycerzowa Wielka 

Czasy przejść:

  • Dzień I:
    • Rycerka Górna Kolonia (końcowy przystanek PKS) – Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy –  czas przejścia: 2 godziny / szlaki: /
  • Dzień II:
    • Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy – Przełęcz pod Orłem – Jaworzyna – Kikula – Przełęcz Przegibek – Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek – Przełęcz Przegibek – Majcherowa – Rycerzowa Wielka – Bacówka PTTK na Hali Rycerzowej – czas przejścia: 4 godziny 40 minut / szlaki:  /   /
  • Dzień III:
    • Bacówka PTTK na Hali Rycerzowej – Przełęcz Kotarz – Kotarz – Muńcuł – Ujsoły PKS – 2 godziny 50 minut / szlaki: /

Łączny czas przejścia trasy:

  • 9 godzin 30 minut

Start:

  • Rycerka Górna Kolonia / pętla autobusowa

Meta:

  • Ujsoły centrum

Opis i charakterystyka trasy:

Jeden z najpiękniejszych szlaków w tej części Beskidu Żywieckiego. Szlak wiodący wzdłuż granicy państwowej, obfitujący w tak charakterystyczne dla tegoż pasma, rozległe hale, łąki i polany. Wreszcie szlak pozwalający odwiedzić dwa najwyższe szczyty worka Raczańskiego – Wielką Raczę 1236 m n.p.m. (najwyższy szczyt Beskidów Kysuckich ), oraz drugą pod względem wysokości Rycerzową Wielką – 1226 m n.p.m. Szlak ze wszech miar wart odwiedzenia i choć momentami potrafi on dobrze dać w kość, poprzez długie, ostre podejścia, każdą naszą wylaną kroplę potu po stokroć wynagrodzą nam widoki jakie nam on zapewni. 

Dzień I:

Rycerka Górna Kolonia 672 m n.p.m. – Wielka Racza 1236 m n.p.m. / Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy (nocleg) – 2 godziny / szlaki:  

Trasę rozpoczynamy od dotarcia do pętli autobusowej w Rycerce Górnej Koloni. W miejscu tym kończą swoje kursy PKS, jest to najdalsze miejsce w jakie można dotrzeć w tym rejonie za pomocą publicznych środków transportu. Osoby zmotoryzowane mogą dostać się nieco wyżej, w rejon położonego kilometr wyżej parkingu na leśnej polanie. Zważając jednak na długość szlaku, oraz miejsce jego końca byłoby to rozwiązanie bardzo niepraktyczne, dlatego wskazane jest jednak skorzystanie z środków transportu publicznego.

zdjęcia od lewej: Start – pętla autobusowa w Rycerce / Górnej Kolonia  Widok na szczyt Kołyska

Z pętli autobusowej zmierzamy w kierunku widocznego mostku na strumieniu. Chwilę potem wchodzimy pomiędzy rozrzucone po obu stronach drogi prywatne gospodarstwa. Szlak kieruje nas w stronę wąskiej kotliny, której stoki w większości są zalesione. Po kilkunastu minutach docieramy w rejon wspomnianego parkingu. Tuż powyżej niego, po prawej stronie szosy, która przechodzi tutaj w drogę szutrową, zobaczymy biegnącą wzdłuż stoku kotliny, ostro wznosząca się w górę, drogę leśną. Jest to właśnie początek naszego żółtego szlaku na Wielką Raczę.

Szlak od początku narzuca nam ostre wymagania, co jest naturalną konsekwencją dużej różnicy wysokości pomiędzy szczytem docelowym, a stosunkowo krótkim odcinkiem jaki go od niego nas dzieli. Szlak będzie w większości prowadził rzadkim lasem świerkowym, stopniowo przechodzącym w las mieszany. Po około 45 minutach dotrzemy w rejon widokowej przesieki, otwierającej widok na szczyt Kołyska (1115 m n.p.m.), oraz Jaworzynę (1173 m n.p.m.). W dalszej części swego przebiegu szlak wciąż mozolnie nabierając wysokości będzie nas prowadził głównie lasem.

Po około godzinie i 45 minutach docieramy w bezpośredni rejon kopuły szczytowej Wielkiej Raczy. Zmieni się też otaczająca nas szata roślina, skarłowaciałe świerki będą mieszać się lasem liściastym. Szlak lawirując pomiędzy zaroślami, wyprowadzi nas wąską ścieżką na ostatnie ostre podejście, po pokonaniu którego staniemy u samych drzwi Schroniska PTTK na Wielkiej Raczy.

zdjęcia od lewej: Ostatnie podejście przed Schroniskiem PTTK na Wielkiej Raczy / Widok z Wielkiej Raczy na Beskid Żywiecki

Budynek schroniska jest niezwykle malowniczo położony, kilkanaście metrów poniżej właściwego szczytu Wielkiej Raczy (1230 m n.p.m.) . Obiekt oferuje noclegi w pokojach: 4, 6, 7, 8, 9, 10, 12 osobowych. W okresie letnim należy się jednak liczyć ze znacznym oblężeniem obiektu, w związku z czym jeśli zależy nam na miejscu w pokoju, wskazana jest wcześniejsza rezerwacja telefoniczna. W przypadku wyczerpania miejsc w pokojach, obiekt oferuję  zwyczajową „glebę”. W schronisku znajduje się również oferujący znakomite potrawy bufet, przechowalnia bagażu, oraz świetlica. Na wyróżnienie zasługuje również fakt że personel schroniska wydaje nieograniczone ilości wrzątku – nieodpłatnie.

zdjęcia od lewej: Przed Schroniskiem PTTK na Wielkiej Raczy / Plato szczytowe Wielkiej Raczy – w dole po lewej dach schroniska

Mijając schronisko, wchodzimy po kamiennych płytach na trawiasty, w pełni odkryty, przez co wyjątkowo malowniczy, właściwy szczyt Wielkiej Raczy (1236 m n.p.m.). Znajduję się tam wysokości kilku metrów, drewniana platforma widokowa. Roztacza się z niej wyjątkowa okazała panorama, głównie na szczyty Słowackiego Beskidu Kikuckiego, pasmo Worka Raczańskiego, dalsze szczyty Beskidu Żywieckiego, oraz charakterystyczne poszarpane zęby Małej Fatry. W pobliżu granicy państwowej, po stronie słowackiej, znajduję się kilkumetrowy krzyż, ustawiony i poświęcony w maju 2010 roku. Poniżej Wielkiej Raczy, po słowackiej stronie znajduję się duży kompleks narciarski.

Panorama z platformy widokowej na Szczycie Wielkiej Raczy (w kierunku Beskidu Żywieckiego, oraz Małej Fatry)

Na szczycie Wielkiej Raczy, po Słowackiej stronie znajduję się ustawiony w tym miejscu w maju 2010 roku pamiątkowy krzyż

Dzień II:

Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy – Przełęcz pod Orłem 1048 m n.p.m. – Jaworzyna 1173 m n.p.m. – Kikula 1105 m n.p.m. – Przełęcz Przegibek 990 m n.p.m. – Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek 1000 m n.p.m. – Przełęcz Przegibek 990 m n.p.m. – Majcherowa 1105 – Rycerzowa Wielka 1226 m n.p.m. – Bacówka PTTK na Hali Rycerzowej 1117 m n.p.m. (nocleg) – 4 godziny 40 minut / szlaki: /  / 

Wyruszając ze schroniska przechodzimy przez drewnianą bramę, kierując się na czerwony szlak. Szlak będzie nas wiódł wzdłuż granicy państwowej, łagodnie sprowadzając w kierunku Hali Małej Raczej. Wchodząc na obrzeże hali otworzy się przed nami niezwykle malowniczy, urzekający widok na pasmo Worka Raczańskiego, oraz Małą Fatrę. Widoki takie, wraz z przepastnymi, ukwieconymi, polanami i halami, będą czymś charakterystycznym dla dalszej części tego szlaku.

zdjęcia od lewej: Zachód słońca nad szczytem Wielkiej Raczy / Start na czerwony szlak ze schroniska na Wielkiej Raczy

Mijając halę wchodzimy w rzadki, poprzecinany polanami las. Szlak na tym odcinku nadal sprowadza  łagodnie w dół. Jednak już kilka minut potem szlak rozpocznie podejście pod szczyt Orzeł (1120 m n.p.m.).  Tuż przed samym szczytem ścieżka omija samą kulminację szczytu, trawersując masyw otwartym, widokowym terenem z lewej strony. Po pokonaniu szczytu, szlak wprowadzając nas z powrotem w świerkowy las, z domieszką drzew liściastych sprowadza nas dość ostro w dół, na w pełni zalesione, słabo wyodrębnione siodło – Przełęcz Śrubita (994 m n.p.m.) – gdzie znajduję się jedno z kilku dostępnych na tym szlaku „zielonych” przejść granicznych.

zdjęcia od lewej: Hala Małej Raczy / Hala Śrubita

W miejscu tym zasadniczo na dłuższy czas rozchodzą się dotychczas się przeplatające szlaki, nasz polski czerwony i słowacki niebieski. Szlaki ponownie spotkają się na dłużej po około półtorej godzinie na kolejnym przejściu granicznym – „Przegibek”. Polski szlak odbija w lewo, w większości trawersując mijane szczyty, prowadząc ich zboczami, polanami, oraz halami. Słowacki szlak natomiast prowadzi wzdłuż granicy państwowej, przebiegającej na tym odcinku głównie poprzez szczyty. Chętni mogą więc poruszać się dalej słowackim szlakiem, lub pozostać przy polskim czerwonym. Wybierając szlak słowacki należy się liczyć z większa ilością, bardziej meczących podejść, oraz problematycznym oznakowaniem, które często po prostu nie istnieje.

Jeśli wybraliśmy polski szlak, tuz po minięciu przejścia Śrubita, szlak wyprowadzi nas na kolejną malowniczą halę (hala Śrubita). Otworzy ona przed nami szczegółowy widok na trasę którą już przebyliśmy, oraz na szczyt Wielkiej Raczy, wraz ze schroniskiem. Dalej nieco się wznosząc szlak ponownie wprowadzi nas w las mieszany. Po kilkunastu minutach ścieżka zacznie odbijać w lewo, trawersując zbocza szczytu Bugaj (1140 m n.p.m.) i zahaczając o rezerwat Śrubita. Następnie szlak ponownie odbije w prawo zbliżając się do słowackiego niebieskiego, oraz przebiegu granicy państwowej. Przez kilkanaście kolejnych minut będziemy mozolnie wspinać się, poruszając się w otwartym terenie. Będzie to niezbyt ostre, ale dość długie podejście pod Jaworzynę (1173 m n.p.m.), której jednak sam szczyt szlak omija. Rejon szczytu jest w pełni zalesiony i słabo wyodrębniony.

zdjęcia od lewej: Przejście graniczne „Przegibek” / Na krawędzi przełęczy Przegibek

Mijając Jaworzynę rozpoczynamy krótkie, acz ostre zejście na zalesione siodło, z którego czeka nas kolejne, krótkie podejście pod szczyt Kikula (1105 m n.p.m.), jest to jedyny szczyt na tym odcinku przez który przeprowadza bezpośrednio nasz szlak, na chwilę spotykając się ze słowackim szlakiem niebieskim. Tuż za szczytem szlak ponownie gwałtownie opada, sprowadzając na w pełni zalesioną, niewielką przełęcz, na której natrafimy na opisane wcześniej przejście graniczne „Przegibek”. Jeśli wybraliśmy szlak słowacki, właśnie w tym miejscu powrócimy na nasz polski czerwony. Jeżeli zamierzamy odwiedzić Schronisko PTTK na Przegibku, na dalszą część wycieczki musimy wybrać szlak polski, w przeciwnym razie można nadal podążać szlakiem słowackim (niebieskim) aż do osiągnięcia samej Rycerzowej Wielkiej.

zdjęcia od lewej: Tablice informacyjno – edukacyjne w rejonie przejścia granicznego „Przegibek” / Zabudowania gospodarcza na Przełęczy Przegibek

Nasz polski czerwony szlak, odbija z przełęczy w lewo, prowadząc łagodnie lasem w dół. Znajdziemy się już blisko przełęczy Przegibek. Dotarcie na nią nie powinno nam zająć więcej niż 15 minut. Zbliżając się do przełęczy, czerwony szlak odbija w prawo, rozpoczynając długie i wyczerpujące podejście pod Majcherową (1105 m n.p.m.). Warto jednak przed dalszą drogą zboczyć z czerwonego szlaku i udać się za czarnymi znakami na krótki odpoczynek do Schroniska PTTK na Przegibku. Dotarcie do niego powinno nam zająć około 10 – 15 minut.

Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek

Opuszczając las wchodzimy na rozległą, otwartą, dobrze wyodrębnioną w terenie Przełęcz Przegibek (990 m n.p.m.). Przełęcz jest w pewnym stopniu zagospodarowana, natrafimy na niej na ładnie wkomponowane w otoczenie drewniane chałupy w których można również latem znaleźć nocleg. Przełęcz jest niezwykle malownicza. Otwiera przed nami szeroką panoramę na Worek Raczański, z dominującą Wielka Raczą, oraz naszym kolejnym najbliższym celem, wspomnianą Majcherową.

Schronisko PTTK na przełęczy Przegibek znajduję się na wysokości 1000 m n.p.m. co oznacza że idąc do niego musimy pokonać niewielką deniwelację terenu. W zadbanym schronisku można smacznie zjeść i odpocząć przed dalszą drogą. Chętni dysponujący zapasem czasu, oraz sił mogą pozostawiając ciężkie plecaki w schronisku, na lekko podejść na pobliski, widokowy szczyt Będoszka Wielka (1144 m n.p.m.), z charakterystycznym, pamiątkowym krzyżem na szczycie. Droga w obie strony nie powinna nam zająć więcej niż godzinę.

Ze schroniska powracamy na czerwony szlak tą samą drogą, którą dotarliśmy do schroniska. Podążając za czerwonymi znakami, od razu czeka nas ostre i długie podejście pod wymieniony szczyt – Majcherowa (1105 m n.p.m.). Ścieżka będzie wiodła zasadniczo lasem, poza kilkoma niewielkimi przesiekami i polanami. Szlak będzie się przeplatał ze słowackim szlakiem niebieskim.

zdjęcia od lewej: Majcherowa / Ostatnie podejście pod szczyt Rycerzowej Wielkiej (widoczna szczytowa kulminacja)

Mijając zalesiony szczyt Majcherowej, szlak przez chwilę sprowadza nas w dół, by zaraz potem znów wyrwać do góry. Będzie to początek długiego, momentami wyczerpującego podejścia pod nasz główny w tym dniu cel – Rycerzową Wielką. Podejście prowadzi głównie lasem, otwierającym miejscami, poprzez przesieki rozległe widoki na słowackie szczyty Beskidu Kisuckiego. Na ostatnich metrach podejścia szlak mocno staje dęba. Po pokonaniu tego meczącego odcinka wchodzimy na w pełni zalesiony szczyt Rycerzowej Wielkiej (1226 m n.p.m.).

Rozpoczynając zejście ze szczytu w kierunku hali Rycerzowej, kilkadziesiąt metrów poniżej, szlak opuszcza las wprowadzając nas na otwarty teren, otwierający przed nami jeden z piękniejszych widoków na opisanej trasie. W dole na kładących się łagodnie zboczach Rycerzowej Wielkiej zobaczymy rozległą halę Rycerzową (1117 m n.p.m.) z charakterystycznym budynkiem bacówki – schroniska PTTK na Rycerzowej. Ponad nim, po przeciwnej stronie wznoszą się ponad przełęczą Halną (1147 m n.p.m.) łagodnie pnące się ku górze, w większości zalesione zbocza Małej Rycerzowej (1207 m n.p.m.). Patrząc w prawo, ponad bacówką, zobaczymy piękną, rozległą panoramę na Beskid Żywiecki, z dominującym Pilskiem.

Widok na Halę Rycerzową

Bacówka PTTK na Rycerzowej, jest miejscem naszego dzisiejszego noclegu. Schronisko oferuję około 33 miejsc noclegowych w pokojach: 2, 3, 4, 5, 9 i 10 – osobowych. Biorąc jednak pod uwagę jego popularność, oraz stosunkowo łatwy dostęp, szlakiem z Soblówki, należy liczyć się szczególnie w okresie letnim ze znaczną ilością turystów, oraz trudnością z otrzymaniem noclegu w pokoju. Dlatego jeżeli zależy nam na takowym, warto wcześniej zarezerwować telefonicznie łóżko. Jednak wszyscy mogą liczyć zawsze, w razie braku miejsca w pokojach, na nocleg na „glebie” (koszt w sierpniu 2011 – 15zł). Schronisko oferuję również zlokalizowane bezpośrednio w jego sąsiedztwie pole namiotowe. W obiekcie funkcjonuje bufet, serwujący smaczne posiłki. Obiekt należy do jednych z tych wyjątkowych, klimatycznych miejsc, w którym odnajdziemy prawdziwą górską atmosferę, oraz życzliwość gospodarzy. Odbywa się w nim również wiele imprez górskich.

Bacówka PTTK na Rycerzowej

W obiekcie nie ma stałego zasilania w energię elektryczną. Prąd pojawia się wieczorem po uruchomieniu agregatów prądotwórczych i wyłączany jest po godzinie 22.  

Dzień III:

Bacówka PTTK na Hali Rycerzowej 1117 m n.p.m. – Przełęcz Kotarz 975 m n.p.m. – Kotarz 1108 m n.p.m. – Rezerwat Muńczoł – Muńcuł 1165 m n.p.m. – Ujsoły PKS – 2 godziny 50 minut / szlaki: / 

Ruszając w dalszą drogę z bacówki na Rycerzowej, mamy do wyboru kilka wariantów szlaków. Jeśli jak w moim przypadku jest to nasz ostatni dzień wypadu, zachęcam do wybrania zielonego szlaku do Ujsoł. Szlak co prawda jest znacznie dłuższy od innych opcji, ale dzięki temu pozwala nam na dłuższy kontakt z urokliwym Beskidem Żywieckim, oraz prowadzi atrakcyjnym krajobrazowo terenem rezerwatu Muńcoł.

zdjęcia od lewej: Dzień III – śniadanko przed wymarszem z Bacówki na Rycerzowej / Pożegnanie z Małą Rycerzową

Zielony szlak nie prowadzi bezpośrednio spod bacówki, aby do niego dotrzeć mamy do wyboru dwa warianty: wejść na przełęcz Halną, dalej za czerwonymi znakami na Małą Rycerzową, na której się on zaczyna, lub zejść spod bacówki szlakiem żółtym (w kierunku Soblówki), łączącym się kilkanaście minut potem z zielonym tuż za masywem Małej Rycerzowej. Pierwszy wariant będzie nas kosztował nieco wysiłku podczas podejścia na Małą Rycerzową, drugi łatwiejszy wariant żółtym szlakiem, trawersuje jego zbocza. Jednak pierwszy wynagradza nam nasz wysiłek pięknymi widokami ze szczytu Małej Rycerzowej.

Po włączeniu się w szlak zielony i minięciu Małej Rycerzowej, szlak wprowadza nas w las. Po kilkunastu minutach czeka nas bardziej wymagające podejście pod zalesiony, słabo wyodrębniony szczyt Wiertalówka (1063 m n.p.m.). Po jego minięciu szlak stromo opada w dół, na w pełni zalesione siodło, będzie to przełęcz Kotarz (975 m n.p.m.).

Z przełęczy szlak ponownie ostro wyrywa do góry. Czekają nas teraz dwa, wyjątkowo długie i męczące podejścia, pierwsze pod szczyt Kotarza (1108 m n.p.m.), drugie pod Muńcuł (1165 m n.p.m.). Łączna deniwelacja poziomów wysokości, licząc od przełęczy Kotarz po Muńcuł wynosi 190 metrów. Oba podejścia płynnie przechodzą jedno w drugie. Bardzo łatwo mylnie zinterpretować zalesiony szczyt Kotarza za koniec naszego wysiłku – za szczyt Muńcuła.

 

zdjęcia od lewej: Zejście na Przełęcz Kotarz / Rezerwat „Muńcoł”

Gdy w końcu osiągniemy rejon szczytu Muńcuła, szlak wprowadza nas na obrzeże, rozległej, malowniczej hali  na Muńczole. Ścieżka trzymając się krawędzi świerkowego lasu, wprowadzi nas po chwili ponownie w las, gdzie czeka nas ostatnie kilkanaście metrów podejścia pod właściwy, zalesiony szczyt Muńcoła.

Ze szczytu szlak odbija w prawo ponownie wyprowadzając nas na halę. Warto w tym miejscy na chwilę usiąść i odpocząć, gdyż w pogodne dni roztacza się stąd malownicza, rozległa panorama, na Beskid Żywiecki, z dobrze widocznym, dominującym Pilskiem, Rysiankę, Lipowską, Kubiesówkę, oraz Krawców Wierch. Nieco po prawej zobaczymy poszarpane zęby Tatr.

zdjęcia od lewej: Zejście ze szczytu Muńcoła / Krawędź Hali na Muńczole

Schodząc wśród traw halą w dół, opuszczamy otwarty teren wchodząc w wysoki las świerkowy. Szlak łagodnie opadając wprowadzi nas w nieco niższy, las mieszany, z rosnącą przewagą drzew liściastych. Lawirując po około 25 minutach dotrzemy w rejon obrzeża, rozległej, częściowo zurbanizowanej hali Szczytkówka.

zdjęcia od lewej: Pożegnanie z panoramą na Beskid Żywiecki na Hali Muńcoł / W pobliżu hali Szczytkówka

Szlak trzymając się jej obrzeża, delikatnie się wznosząc wprowadzi nas przez zagajniki, na kolejną polanę, z której roztacza się niezwykły widok na Worek Raczański. Będzie to jedna z ostatnich okazji i ostatnia tak rozległa, na pożegnanie się ze szczytem Wielkiej Raczy, oraz wszystkich tych które przeszliśmy w drodze na Rycerzową. Tutaj też uwaga! W rejonie tym bardzo łatwo pomylić ścieżki ze względu na otwarty teren i brak oznakowania. Krzyżują się tutaj dwie ścieżki, jedna kierująca się na wprost w dół, w kierunku doliny, druga odbijająca w lewo, właśnie ta jest naszym zielonym szlakiem.

Mijając to malownicze miejsce, rozpoczynamy długie, miejscami dość ostre i nużące zejście, prowadzące na metę naszego szlaku i całej wyprawy. Zejście prowadzi głównie otwartymi terenami, wśród niskich młodników i wysokich, bujnych traw. Wskazana jest tutaj wzmożona czujność ze względu na niezmiernie słabe oznakowanie. Sytuację ratuje nieco fakt że nasza ścieżka właściwie poza kilkoma wyjątkami nie krzyżuje się z innymi. Odcinek ten jest dość męczący ze względu na szybki spadek terenu, może  być też po deszczach śliski i niebezpieczny.

zdjęcia od lewej: Zejście do Ujsoł / Widok na Ujsoły – naszą metę

Po około 45 minutach od opuszczenia hali Szczytówka, szlak przeprowadzając nas przez niewielki lasek, wyprowadza nas tuż przy zabudowaniach. Następnie zakręcając w lewo, przeprowadza nas przez mostek, w kierunku szosy biegnącej dnem Doliny Danielki. Zakręcamy za znakami w prawo i poruszając się wzdłuż szosy wkrótce docieramy do mostu na rzece Wody Ujsolskie. Po przejściu mostu, dochodzimy do skrzyżowania i biegnącej tamtędy głównej szosy w Ujsołach. By dotrzeć na najbliższy przystanek PKS / BUS skręcamy w prawo. Przystanek znajduję się kilkadziesiąt metrów wyżej, w rejonie remizy i kościoła w centrum Ujsoł. Stamtąd stosunkowo łatwo możemy dostać się do Rajczy (PKP) i Żywca (PKP / PKS / BUS).

Panorama na Beskid Żywiecki wykonana podczas ostatniego fragmentu zejścia do Ujsoł

Dostępność trasy:

Piękny, malowniczy szlak, łatwo dostępny przez większość roku. Utrudnienia w jego pokonaniu mogą wystąpić jedynie w zimie, wówczas musimy liczyć się z tym że szlak może nie być w całości, lub wcale przetarty, co znacznie utrudni, lub wręcz uniemożliwi jego pokonanie. Wskazane wówczas jest używanie rakiet śnieżnych. Szlak bardzo dobrze oznakowany, łatwy i przyjazny w orientacji. Jednak ze względu na długość poszczególnych jego odcinków, oraz miejscami dużą różnicę deniwelacji wysokości, wskazane jest dobre przygotowanie kondycyjne.

Ostrzeżenia:

Szlak bez większych trudności technicznych, jedynie w kilku miejscach należy zachować wzmożoną uwagę ze względu na brak, lub mylne oznakowanie, dotyczy to jednak przede wszystkim ostatniego odcinka szlaku zielonego, prowadzącego do Ujsoł. Podczas silnego zamglenia mogą wystąpić trudności w orientacji w rejonie otwartych odcinków szlaku. Szlak można bezpiecznie pokonać w każdych warunkach pogodowych, z wyłączeniem zimy, która jak w przypadku większości szlaków górskich wymaga odpowiedniego przygotowania, umiejętności, oraz wyposażenia.

.

Przydatne linki:

.

Ważne telefony:

  • GOPR numer alarmowy – 985 lub 601 100 300
  • Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy: +48 516 187 556
  • Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek: 33 864 41 39 / +48 504 148 358
  • Bacówka PTTK na Rycerzowej: +48 606 436 036

.

POWRÓT DO STRONY KATEGORII
POBIERZ OPIS (PDF)

opis szlaku: Rycerka Górna Kolonia – Wielka Racza – Przegibek – Rycerzowa Wielka – Ujsoły

aktualizacja: 27.05.2017 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org