POEZJA 2006

motto na początek…

„Żyjemy w cywilizacji huku, który tak dalece zintegrował się z nami
że przestaliśmy go zauważać. Niewielu z nas pamięta już czym jest
a jeszcze mniej potrafi w ciszy wsłuchać się i odnaleźć siebie.”

Sebastian Nikiel




„Tatrom”

I gdybym

to dziś miał stanąć

przed tobą Panie

To błagam

uczyń mnie

Tatrzańską turnia olbrzymią

lub choć jej kamieniem małym

By stać dumny

nieulękniony

wiatru czy burzy

być nieba

wieczystym filarem

Lub uczyń mnie

orłem silnym

szybującym wysoko

pośród jej skał

skrzydłem zawadzając

o błękit przestworzy marzeń

Lub Limbą Asnyka

Uczyń mnie Panie

  Ciszą

    Dumą

Szmerem strumyków

Pieśnią wiatru

Uczyń mnie Panie

  wspomnieniem

    myślą

      Uczyń

tym wszystkim co kochałem…

Sebastian Nikiel

29.09.2006


„Empiryzmowi”

Zamknięci

w czarnej bańce

naszego wszechświata

Biegamy

za swoim

ogonem

Nie umiejąc

wznieść się

poza granice

empirycznego poznania

Sebastian Nikiel

11.01.2006


Otoczony

marzeniem

które jawą się stało

Wzlatuję

wysoko sercem

ku Tobie Panie

Wdzięczny za Twe dary

za nogi silne

które mnie tu wyniosły

za oczy bystre

dzięki którym mogę

podziwiać te hale kwieciste

za skórę wrażliwą

o której lico wsparł się wiatr

szeptem niosący wieści

Zasłyszane pośród pienińskich skał

Sebastian Nikiel

Wspomnienia z Palenicy

18.05.2006


„Jesienne marzenie”

I coraz krótsze są dni

coraz ciemniejsze poranki

I coraz częściej

ponure deszczem niebo

wylewa swą skargę na mój parapet

Świat otulony białą mgłą

wstrzymał oddech przywdziewając

szare Listopadowe barwy

Już czas

by letnie odeszły marzenia

by zapadły w spokojny sen

Powrócą gdy nadejdzie wiosna

a wraz z nią

nowe plany i marzenia

Sebastian Nikiel

02.09.2006


„Tym którzy nie powrócili…”

Gdzieś w marzeniu

zamknięta myśl

Wspomnienie

tamtej chwili

Gdy w katedrze kamiennych

gotyku strzelistych baszt

Skruszony

surowym majestatem

wieczną architekturą

idealnie sprawiedliwego serca

Ukląkłem

    i zapłakałem

a oni byli tam wszyscy

ci którzy kochali góry za życia

i którzy złączyli się z nimi

ślubami wiecznymi śmierci

Sebastian Nikiel

19.10.2006


I znowu cisza

I znowu pustka

marzenia zamknięte

w kapsule minionej chwili

wystrzelono poza granicę pamięci

Już zaczęto odliczanie

już nie wróci to co pogrzebane

Sebastian Nikiel

08.08.2006

 


CC – Attribution Non-Commercialm Share Alike by Sebastian Nikiel

Wszystkie wiersze mojego autorstwa, jak i udostępnione sentencje można pobierać i rozpowszechniać bez żadnych opłat, w formie nieprzetworzonej i z zastrzeżeniem autorstwa.