Beskid Śląski / Olszówka Dolna – Kozia Górka (Stefanka) – Kołowrót – Klimczok – Szyndzielnia – Wapienica

Trasa:

Olszówka Dolna / Cygański Las – Stefanka (Kozia Górka) – Stefanka (Kozia Górka) 686m n.p.m  – siodło pod Stefanką (węzeł szlaków) – Przełęcz Kozia (Sipa) 608m n.p.m – Kołowrót 778m n.p.m – Przełęcz Kołowrót 775m n.p.m – Przełęcz Kowiorek (Siodło pod Klimczokiem) 1035m n.p.m – Schronisko PTTK pod Klimczokiem 1052m n.p.m – Przełęcz Kowiorek (Siodło pod Klimczokiem) 1035m n.p.m – Klimczok 1117m n.p.m – Szyndzielnia 1026m n.p.m – Jezioro Wielka Łąka w Dolinie Wapienicy – Wapienica

Szlaki:

Kraj: Polska 

Pasmo: Beskid Śląski

Cel:

• Kozia Górka (Stefanka) 686m n.p.m.
  
• Klimczok 1117m n.p.m.
  
• Szyndzielnia 1028m n.p.m.
  

Czasy przejść:

• Olszówka Dolna / Cygański Las – Schronisko na Stefance (Koziej Górce) – 1 godzina 15 minut / szlak:
• Schronisko na Stefance (Koziej Górce) – Stefanka – Siodło pod Stefanką – 20 minut / szlak:
• Siodło pod Stefanką – Przełęcz Kozia (Sipa) – Kołowrót – Przełęcz Kołowrót – 55 minut / szlak:
  
• Przełęcz Kołowrót – Przełęcz Kowiorek (Siodło pod Klimczokiem) – Schronisko PTTK pod Klimczokiem – 1 godzina 10 minut / szlak:
• Schronisko PTTK pod Klimczokiem – Przełęcz Kowiorek (Siodło pod Klimczokiem) – Klimczok – 25 minut / szlak:
• Klimczok – Szyndzielnia – 20 minut / szlak:
• Szyndzielnia – Jezioro Wielka Łąka w dolinie Wapienicy – Wapienica przystanek MZK –  50 minut / szlak:

Łączny czas przejścia trasy:

• 6 godzin 10 minut
  

Start:

• końcowy przystanek linii miejskiej (miasta Bielska – Białej) nr.1 w Olszówce Dolnej

Meta:

• pętla autobusowa linii miejskiej nr.16 w Wapienicy
  

Opis i charakterystyka trasy:

Wędrówkę zaczynamy od dotarcia w rejon końcowej pętli autobusowej, linii miejskich Bialska – Białej, w Olszówce Dolnej. Z dworca PKP jadzie tam autobus numer: 1, kursujący w godzinach szczytu co kilkanaście minut. W rejon ten może dotrzeć również własnym samochodem, jednak biorąc pod uwagę że trasę będziemy kończyć w zupełnie innym miejscu, byłoby to rozwiązanie mało praktyczne.

Tuż obok pętli autobusowej znajduje się wejście do parku miejskiego, noszącego nazwę „Cygański Las” (w latach PRL – Las Ludowy). Natrafimy tam na choinkę szlaków. Wybieramy szlak zielony na Kozią Górkę (Stefankę). Można tam również dotrzeć szlakiem żółtym, jednak w praktyce szlak ten wyprowadzi nas wprost na Przełęcz Kozią, pomijając schronisko na Stefance, oraz jest nieco dłuższy. Początkowo, przez około 30 minut będziemy podążać, szutrową ścieżką parkową, walnie odziewaną przez mieszkańców Bielska – Białej, gdyż prowadzi ona między innymi do popularnych, miejskich terenów rekreacyjnych – Błoni, gdzie w lecie odbywa się mnóstwo imprez rozrywkowych.

Po około 15 minutach od wyruszenia z przystanku i minięciu kortów tenisowych, ścieżka rozwidla się, szlak żółty skręca w prawo, zielony prowadzi prosto, w kierunku widocznego po lewej boiska szkolnego. Przez cały czas poruszać będziemy się przez las mieszany, z przewagą drzew liściastych. Po minięciu boiska, ścieżka zakręca, opadając w dół, przeprowadzając nas przez drewniany mostek, nad niewielkim potokiem. Tuż za mostkiem ścieżka zakręca w prawo, powoli się wznosząc. Kilka minut później wyprowadza nas z lasu na asfaltową drogę w rejonie hotelu Błonie. Podążając za asfaltem po około 150 metrach dochodzimy do miejsca gdzie podążając za szlakiem skręcamy w prawo, wchodząc ponownie w las.

zdjęcia od lewej: „Cygański Las” w Olszówce dolnej, rejon startu na trasę / podczas przejścia z Olszówki na Stefankę, podążać będziemy szeroką, szutrową leśną drogą / …autor tuż przed schroniskiem na Koziej Górce (Stefance)

Szlak zmierza w kierunku widocznego po lewej, nieczynnego już toru saneczkowego. W dalszym przebiegu szlak będzie niezmiennie przeplatał się z torem. Można również zejść ze szlaku i od samego dołu podążać, ziemno – betonową rynną toru, aż do jego końca, gdyż tor kończy się w bezpośrednim sąsiedztwie Stefanki i szlaku na nią.

Podejście torem, lub szlakiem, od samego początku będzie nieustannie, momentami dość intensywnie, piąć się do góry. Szlak w całości jest zarośnięty, wiodąc przez las mieszany, z przewagą buków. Pokonanie tego odcinka powinno nam zająć około 25 – 35 minut. Po tym czasie szlak wyprowadzi nas z powrotem na szutrową drogę dojazdową do schroniska, którego zarys będzie widoczny na wprost pomiędzy wysokimi świerkami. Pozostało nam przejście krótkiego, kilkudziesięciu metrowego odcinka szlaku. Droga łagodnie prowadząc do góry, zakręci w prawo, gdzie przez drewnianą bramę wyprowadzi nas przed budynek schroniska na Stefance (Koziej Górce) 686 m n.p.m. można tutaj odpocząć i się posilić.

Schronisko na Stefance (Koziej Górce) i autor w jego wnętrzu…

Ze Stefaniki udajemy się w kierunku przeciwnym do tego z którego przyszliśmy wybierając niebieski szlak, który sprowadzi nas w kilkanaście minut na Kozią Przełęcz (611 m n.p.m.) gdzie skręcając w lewo kierujemy się na żółty szlak wiodący na przełęcz Kołowrót, nasz kolejny cel. Szlak na tym odcinku poza krótkim łagodnym podejściem, przez cały czas będzie wiódł nas w dół, głównie lasem bukowym i olchowym.

Po lewej: Schronisko na Stefance (Koziej Górce) – oglądając się wstecz z niebieskiego szlaku na szczyt Stefanki widoczny na zdjęciu po prawej, oddalony od schroniska o kilka minut marszu

Po około 40 minutach licząc od Koziej Przełęczy i pokonaniu mało wybitnego i wyróżniającego się szczytu Kołowrót (788 m n.p.m.) powinniśmy dotrzeć na leśne siodło Kołowrót 755 m n.p.m. Siodło, jest zalesione z trzech stron. W kierunku południowo-zachodnim otwiera się przesieką  na stok Szyndzielni i panoramę Bielska – Białej. W miejscu tym znajduję się węzeł szlaków, z Bystrej dołącza szlak zielony, którym będziemy podążać dalej, natomiast żółty szlak którym poruszaliśmy się dotychczas zmierza wprost na Szyndzielnię.

zdjęcia od lewej: autor na szczycie Koziej Górki w tle pasmo Magury / widok na Beskid Mały i Bielsko-Białą, podczas zejścia z Koziej Górki…

Z siodła, idąc za zielonymi znakami zmierzamy do schroniska PTTK pod Klimczokiem. Szlak będzie trawersował przez cały czas zbocza, wpierw Szyndzielni, potem Klimczoka, prowadząc nas płajem, szeroką wygodną ścieżką.

Opuszczając Kozią Górkę zmierzamy w dół w kierunku śródleśnego siodła z węzłem szlaków za niebieskimi znakami, tam (zdjęcie pośrodku i z prawej) zakręcamy w lewo na żółty szlak w stronę Kołowrotu (tabliczka wskazuje Szyndzielnię).

Początkowo czeka nas łagodne, ale dość długie podejście. Następnie szlak wypoziomuje się, by po chwili zacząć opadać. W przeważającej większości szlak wiódł będzie przez tereny w pełni zalesione, jednak momentami natrafimy na przesieki, otwierające przed nami widok na położoną w kotlinie gminę Bystrą, oraz na masyw Klimczoka.

zdjęcia od lewej: podążając za żółtymi znakami z Przełęczy Sipa (inaczej Przełęcz Kozia) podążać będziemy przez cały czas lasem mieszanym z przewagą drzew liściastych / …po drodze zdobędziemy szczyt Kołowrót 791m n.p.m

zdjęcia od lewej: w latach 2014 – 2016 szlak na tym odcinku został mocno przebudowany, przecina się on kilka razy z nowymi drogami leśnymi, warto w takich miejscach zachować wzmożoną czujność / …na  schodząc z szczytu Kołowrót po kilku minutach zobaczymy nasz kolejny cel Przełęcz Kołowrót 770m n.p.m.

Widoczne w dole siodło Przełęczy Kołowrót 770m n.p.m, oraz autor na nim…

Po około godzinie i 15 minutach, szlak rozszerzy się, łącząc z wiodąca z Bystrej drogą dojazdową do schroniska. Po prawej stronie, na stoku, zobaczymy niewielki, kamienny, zrujnowany budynek, a pod nim źródło. Będzie to rodło rzeki Białki, mającej tutaj swój początek. Wypływ szczególnie efektownie prezentuje się podczas wiosennych roztopów, oraz po dłuższych ulewach, gdy jest on zasilony większą ilości wody. Kamienny budynek, stanowi część instalacji ujęcia wody pitnej dla schroniska.

zdjęcia od lewej: Przełęcz Kołowrót 770m n.p.m. widziana z drugiej strony – z zielonego szlaku jakim podążać będziemy w stronę Przełęczy Kowiorek pod Klimczokiem / węzeł szlaków na Przełęczy Kołowrót 770m n.p.m.

Po przejściu kolejnych kilkunastu metrów znajdziemy się na bardzo zniszczonym północno-wschodnim stoku Klimczoka, gdzie w wyniku szkód po kornikowych, oraz trwających tam prac wrębowych, zniknął prawie w całości pierwotny las. Pozostawił on po sobie dużą polane, która otwiera przed nami piękną panoramę na gminę Bystra, dalej Bielsko-Białą, po lewej Stefankę, Szyndzielnię, oraz Kołowrót, po prawej pobliski szczyt Magury, oraz odleglejszy szczyt Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym.

Podążając za zielonymi znakami w stronę Przełęczy Kowiorek (Siodła pod Klimczokiem) mienimy rodła rzeki Białki, dawniej, szczególnie po deszczach i zimie, z efektowną kaskadą, niestety obsunięcie ziemi w latach 2008 – 2012 doprowadziło do przebudowy tego miejsca i likwidacji naturalnego wyglądu źródła / po prawej rzeka białka tuż poniżej swych rodeł, stan na marzec 2017 roku.

Tutaj uwaga! Powyżej źródeł szlak opuszcza drogę szutrową i odbija wąską ścieżką w prawo, ostro pnąc się do góry. Na tym odcinku będziemy poruszać się wśród powalonych drzew, lub ich martwych ostańców, przecinając polanę wzdłuż, zmierzając na widoczną w górze Przełęcz Siodło, oraz budynek trafo. Po dotarciu do Przełęczy Siodło znajdziemy się w bezpośrednim sąsiedztwie schroniska na Klimczoku, którego budynek zobaczymy po lewej stronie. Po prawej stronie wznosić się będzie masyw szczytowy Klimczoka, z charakterystycznym nadajnikiem na szczycie. Dotarcie do schroniska z Przełęczy nie zajmie nam więcej niż kilka minut, warto tam zaglądnąć i odpocząć przed dalszą wędrówką.

Po lewej przełęcz Kowiorek (Siodło pod Klimczokiem) 1040m n.p.m. widziane spod schroniska PTTK pod Klimczokiem, na zdjęciu po prawej

Ze schroniska ruszamy kierując się za czerwonymi znakami z powrotem na Przełęcz Siodło, a dalej na wprost, na szczyt Klimczoka. Pokonanie tego podejścia powinno nam zająć nie więcej niż 20 minut. Na szczycie Klimczoka (1117 m n.p.m.) znajduje się kilka drewnianych ławek i stół, gdzie warto na chwilę przysiąść, ze względu na niezwykle piękną, panoramę. W pogodne dni można dostrzec odległe szczyty Beskidu Żywieckiego, bliższe Beskidu Śląskiego, oraz Beskidu Małego. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych w odległej perspektywie widać niezwykłą panoramę Tatr.

Szczyt Klimczoka 1117m n.p.m.

Malownicze panoramy ze szczytu Klimczoka 1117m n.p.m.

Z Klimczoka, nadal podążając za czerwonymi znakami kierujemy się na Szyndzielnię. Szlak wprowadzając nas w las mieszany z przewagą świerków, dość ostro sprowadza w dół. Chwilę potem łagodnieje i szeroką ścieżką prowadzi nas na polanę gdzie nasz szlak krzyżuje się z zaczynającym się tutaj łącznikowym szlakiem czarnym. My podążamy nadal w dół, za łagodnie opadającą drogą w kierunku kolejnego rozwidlenia. W miejscu tym natrafimy na choinkę szlaków. Szlak zakręca w prawo sporządzając do schroniska PTTK na Szyndzielni, po czy zataczając koło wychodzi ponownie na stok szczytowy Szyndzielni.

zdjęcia od lewej: po drodze z Klimczoka na Szyndzielnię miniemy efektowny punkt widokowy z panoramą na pasmo Wielkiej Czantorii, Soszowa i Stożka / Schronisko PTTK na Szyndzielni

Jeśli nie mamy potrzeby odwiedzenia schroniska, można skrócić ten odcinek, pomijając obiekt, idąc za szeroką gruntową drogą dalej na wprost. Po drodze miniemy charakterystyczny zbiornik ujęcia wody dla schroniska, a chwilę później zobaczymy budynek trafo po prawej stronie, tuż przy drodze. Będzie to już szczyt Szyndzielni. Pomijając schronisko skrócimy ten odcinek o kilkanaście minut. Dodatkową zaletą jest to że wyjdziemy wprost na szczycie Szyndzielni (1026 m n.p.m.) gdzie otwiera się przed nami bardzo obszerna panorama na Bielsko – Biała i ościenne gminy.

zdjęcia od lewej: autor na szczycie Szyndzielni 1028m n.p.m. / w 2015 roku tuż obok górnej stacji kolejki gondolowej na Szyndzielnię, wybudowano 18 metrową wieżę widokową, jeśli dysponujemy chwilą czasu warto ją odwiedzić, wieża jest otwarta w godzinach pracy kolejki, bilety do niej można zakupić w kasie do kolejki –  tu autor na szczycie wieży

Panorama z wieży widokowej na Szyndzielni – zdjęcia od lewej: na pierwszym planie Kołowrót, dalej Stefanka, w dole gmina Bystra, Wilkowice, miasto Bielsko-Biała, dalej Beskid Mały / widok na pasmo Magury, za nim Kotlina Żywiecka, oraz Beskid Żywiecki i Tatry

Podążając w dół, wzdłuż znajdującego się stoku Szyndzielni, krótkiego wyciągu orczykowego, wkrótce ponownie łączymy się z szlakiem który opuściliśmy. Kilkadziesiąt metrów dalej droga rozwidla się, na wprost prowadzi ona do pobliskiej górnej stacji gondolowej kolejki linowej na Szyndzielnię, a my podążając za czerwonymi znakami skręcamy w lewo.

zdjęcia od lewej: zejścia z Szyndzielni prowadzi początkowo szeroką szutrową drogą dojazdową do schroniska / kilkanaście minut po opuszczeniu Szyndzielni nasz żółty szlak odbija w lewo, odtąd podążać będziemy w dół lasem mieszanym, z przewagą starych drzew liściastych, w stronę Doliny Wielkiej Łąki w Wapienicy.

Szlak będzie nas wiódł szeroką drogą dojazdową do schroniska. Po pokonaniu kilkuset metrów, dotrzemy do zakrętu drogi gdzie czerwony szlak podąży nadal za drogą w prawo, my natomiast skręcamy w las, w lewo, za zaczynającym się tutaj żółtym szlakiem. Szlak ten sprowadzi nas do sztucznego jeziora Wielka Łąka w dolinie Wapienicy.

zdjęcia od lewej: podążając za żółtymi znakami do Doliny Wapienicy w przesiekach pomiędzy drzewami otworzą się przed nami piękne widoki na Beskid Śląski, miasto Bielsko-Białą i okoliczne gminy / autor w drodze do Doliny Wapienicy / …pod koniec zejścia z Szyndzielni do Doliny Wapienicy szlak będzie kluczył pomiędzy drzewami, warto zachować tu wzmożoną uwagę

Początkowo dość ostro, potem nieco łagodniej będzie on nas prowadził w przeważającej większości w dół. Szlak ten jest opisany jako przyrodnicza ścieżka dydaktyczna w grupie Klimczoka. Wiódł będzie głównie poprzez las mieszany, z początkową przewagą świerków, a dalej, im bliżej dna doliny Wapienicy, tym bardziej zasiedlonego przez gatunki liściaste. W większości poruszać będziemy się przez teren w pełni zalesiony, z wyjątkami w postaci małych przesiek i polan. Ścieżka jest dobrze oznakowana, a jej pokonanie nie powinno nam zająć więcej niż 1 godziny 10 minut.

zdjęcia od lewej: widok z żółtego szlaku na przeciwległą stronę doliny Wapienicy – tu na szczyt Kopanego 690m n.p.m. po zboczach którego prowadzi niebieski szlak z Błatniej (Błotnego) / ostatni odcinek szlaku prowadzić będzie nas asfaltową drogą przez malownicza Dolinę Wapienicy

Końcowy etap szlaku, ponownie sprowadzający nas ostro w dół, wychodzi dość niespodziewanie z lasu, wyprowadzając nas tuż przy zaporze na rzeczce Wapieniczance, z której spiętrzenia powstał sztuczny zbiornik wody, o nazwie Wielką Łąka (od nazwy tego obszaru przed jego zalaniem). To już właściwie koniec górskiej części szlaku. Wychodząc z lasu, skręcamy w prawo, wchodząc na asfaltową ścieżkę parkową.

Widok na koronę zapory i fragment sztucznego zalewu Jezioro Wielka Łąka w Dolinie Wapienicy z drugiej strony doliny, widoczny jest również budek restauracji „Krzywa Chata” tuż przy zaporze, to właśnie powyżej niego wyjdziemy prowadzeni z Szyndzielni żółtymi znakami…

Tuż obok miejsca w którym włączyliśmy się w ścieżkę, poniżej korony tamy, znajduję się ciekawie położona karczma „Krzywa Chata” gdzie z tarasu można podziwiać widok na jezioro i piętrzące się ponad nim szczyty, w tym szczyt Klimczoka, Trzech Kopców, Stołowa, Błatniej, Kopanego, Przykrej i Palenicy.

Podążając w dół za parkową ścieżką i żółtymi znakami, mamy przed sobą już tylko do przejścia około trzydziestu minutowy spacer wzdłuż koryta Wapieniczanki do znajdującej się u wylotu parku, obok terenu campingu, pętli autobusowej, linii miejskich miasta Bielsko-Biała. Odjeżdża stąd autobus linii numer 16, którą można dostać się w rejon dworca PKS i PKP w centrum Bielsko-Biała.

Dolina Wapienicy – potok Wapieniczanka

Dostępność trasy:

Trasa łatwa, dostępna przez cały rok, choć w okresie zimowym należy się liczyć z utrudnieniami w poruszaniu, w rejonie zejścia z Szyndzielni do Wapienicy żółtym szlakiem. Podczas obfitych opadów śniegu lepiej  zrezygnować z tego wariantu i zejść za czerwonymi znakami na pętle autobusową MZK, linii numer 8 w Mikuszowicach Śląskich. Trasa o dość niskich trudnościach, możliwa do pokonania również przez osoby słabiej przygotowane fizycznie, co czyni ją atrakcyjną dla turystyki rodzinnej.

Ostrzeżenia:

W okresie zimowym, podczas obfitych opadów śniegu, niektóre fragmenty szlaku mogą być znacznie zasypane i nieprzetarte, należy wziąć to pod uwagę przy planowaniu wycieczki.

.

Przydatne linki:

• Rozkład każdy MZK Bielsko-Biała
• Strona kolejki gondolowej na Szyndzielnię
• Wieża widokowa na Szyndzielni
  
• Schronisko PTTK pod Klimczokiem
  
• Schronisko PTTK na Szyndzielni
• Grupa Beskidzka GOPR

Ważne telefony:

• GOPR numer alarmowy: 985 lub 601 100 300

.

---

opis szlaku: Olszówka Dolna – Kozia Górka (Stefanka) – Kołowrót – Klimczok – Szyndzielnia – Wapienica

publikacja: 03.06.2017 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org

---