opis szlaku: Kocierz Rychwałdzki – Zamczysko – Siodło Gibasowe – Leskowiec – Rzyki Jagódki

Beskid Mały / Kocierz Rychwałdzki – Zamczysko – Siodło Gibasowe – Leskowiec – Rzyki Jagódki / strona 2/3

Podążając dalej ścieżka łagodnie opadając, przeprowadzając przez polanę zakręci wpierw łagodnie w prawo, potem w lewo ponownie wprowadzając w las. Chwilę potem rozpoczniemy następne podejście, tym razem nieco dłuższe i bardziej intensywne prowadzące na szczyt Kucówki. Podchodząc po kilku minutach szlak wyprowadzi nas na krawędź otwartego na prawo lasu, niedługo potem mijając po lewej kapliczkę na drzewie dotrzemy do śródleśnych rozstai gdzie od naszej w prawo odbija inna leśna droga. My nadal podążamy prosto, kontynuując podejście pod masyw Kucówki 833 m n.p.m. który jest całkowicie zalesiony i stosunkowo słabo wyodrębniony.

zdjęcia od góry, od lewej: widziana z polany za kulminacją bezimiennego szczytu Babia Góra / ruszając w dalszą wędrówkę mijamy polanę, zakręcając za szlakiem w lewo w kierunku lasu…

Mijając szczyt ścieżka zakręcając w lewo ponownie zacznie opadać w dół, niedługo potem doprowadzając do śródleśnego siodła, otwartego na prawo na niewielką polanę. Za siodłem ścieżka zakręcając w prawo, przez cały czas jednak trzymając się grzbietu pasma ponownie wyrwie w górę, tym razem jednak będzie to krótkie podejście, po pokonaniu którego miniemy kolejna polanę, z drewnianymi ławami i stołem po prawej.

Po minięciu polany, szlak prowadząc lasem ponownie zacznie się wznosić, niedługo potem mijając po lewej kapliczkę na drzewie dotrzemy do śródleśnych rozstai gdzie od naszej w prawo odbija inna leśna droga. My nadal podążamy prosto, kontynuując podejście pod masyw Kucówki 833 m n.p.m (zdjęcie po prawej na górze).

Niedługo potem podążając lasem, pokonawszy lekkie podejście dotrzemy na słabo wyodrębniony, w całości zalesiony szczyt Czarnych Działów 795 m n.p.m., gdzie natrafimy na choinkę szlaków. W miejscu tym w prawo odbija ścieżka prowadząca do Jaskini w Czarnych Działach, oraz rozpoczyna się krótki czarny szlak sprowadzający w godzinę do szosy obok osiedla Pod Borem, a w dalszym przebiegu do wsi Ślemień.

Mijając szczyt Kucówki 833 m n.p.m ścieżka opadając doprowadzi do śródleśnego siodła, z niewielką polaną, po drodze miniemy kolejne skrzyżowanie leśnych traktów, oraz tablicę wytyczającą granicę obszary chronionego Natura 2000 Beskid Mały, dalej miniemy bezimienny grób znajdujący się tuż przy szlaku, by niedługo potem dotrzeć do kolejnej niewielkiej polany z drewnianymi ławami i stołem po prawej.

Podobnie jak miało to miejsce w przypadku skałek Zamczysko, tak i tu zachęcam do odwiedzin skałek w Czarnych Działach. Odbijając w prawo ze szlaku podążamy za ścieżką prowadzącą przez młodnik ostro opadając w dół, tu uwaga – w okresie zaleganie pokrywy śnieżnej, lub błota, podczas deszczu, jej pokonanie możne być bardzo utrudnione i niebezpieczne. Łatwo tu o poślizgnięcie i niekontrolowany zjazd po stoku. Zachowując uwagę podążamy w dół lasem bukowym, właściwie od razu po lewej dostrzegając wysoki skalny mur odsłonięty w miejscu osuwiska ziemi z kulminacji masywu. Całość rozciąga się w dół na odcinku i szerokości kilkuset metrów, z dominującym wspomnianym murem z piaskowców istebniańskich.

Minąwszy polanę rozpoczniemy krótkie podejście pod w pełni zalesiony szczyt Czarnych Działów. Natrafimy tam na choinkę szlaków, skąd w prawo odbija ścieżka prowadząca do Jaskini w Czarnych Działach które z pewnością warto odwiedzić. Odbijając w prawo ze szlaku podążamy za ścieżką prowadzącą przez młodnik ostro opadając w dół, tu uwaga – w okresie zaleganie pokrywy śnieżnej, lub błota, podczas deszczu, jej pokonanie możne być bardzo utrudnione i niebezpieczne. Po strawersowaniu kilkudziesięciu metrów zbocza po lewej dostrzeżemy charakterystyczny skalny mur…

Wśród skałek, okapów skalnych i głazów znajdują się wejście do kilku jaskiń i schronów:

  • Jaskinia Czarne Działy I – długość 55 m, deniwelacja 7 m. Składa się z trzech części.
  • Jaskinia Czarne Działy II – długość 54 m, deniwelacja 10 m. Otwór wejściowy wąski, niepozorny, w postaci studni.
  • Jaskinia Czarne Działy III – długość 64 m, deniwelacja 9 m. Składa się z dwóch części. Dno zawalone rumoszem, otwór wejściowy o kształcie trójkąta.
  • Schronisko Czarne Działy IV – prosta szczelina o długości 3 m, otwór wejściowy niepozorny.
  • Dziura pod Bukiem – ma otwór wejściowy przy pniu buka i długość 11 m. Jest łatwa do zwiedzania.
  • Jaskinia Lodowa w Czarnych Działach – 20 m długości, deniwelacja 4 m.
  • schron Duży Okap w Czarnych Działach
  • schron Mały Okap w Czarnych Działach

Jaskinie te znane były miejscowej ludności, w literaturze fachowej brak jednak było o nich wzmianki, do czasów zbadania ich i opisania przez speleologów z klubu w Bielsku Białej w latach 70. XX wieku. Największe z tych jaskiń (Jaskinia w Czarnych Działach I i Jaskinia w Czarnych Działach II) od 1993 r. są chronione prawnie jako pomniki przyrody. Pozwolę sobie jednak tu również przestrzec przed samodzielną głęboką eksploracją rzeczowych jaskiń. Jak większość jaskini w paśmie Beskidu Śląskiego, Żywieckiego i Małego są to jaskinie szczelinowe i osuwiskowe, wymagające posiadania odpowiedniego doświadczenia i przygotowania.

(na podstawie www.pl.wikipedia.org)

Wśród skałek, okapów skalnych i głazów w Czarnych Działach znajdują się również wejście do kilku jaskiń i schronów, ich eksploracja może wymaga jednak stosowanego doświadczenia.

Ruszając w dalszą trasę powracamy tą samą ścieżką na zielony szlak, zakręcając w prawo w kierunku Gibasówki. Szlak opadając w dół wyprowadzi nas na otwartą w lewą stronę przesiekę prowadząc w kierunku widocznego na wprost masywu. Ścieżka wznosząc się strawersuje jego zbocza lewą stroną prowadząc przez wysoki las świerkowy. Tu zakręcając w prawo po kilku minutach wyprowadzi nas na krawędzi rozległej polny, oraz krzyżówki dróg gospodarczych. Roztacza się stamtąd piękna panorama, na wprost na Beskid i Potrójną, spoglądając zaś w prawo dostrzeżemy polanę ponad Gibasowym Siodełm, na zboczach masywu Wielki Gibasów Groń. Pomiędzy drzewami widać tam będzie kapliczkę, którą wkrótce będziemy mijać.

Ruszając w dalszą trasę powracamy tą samą ścieżką na zielony szlak, zakręcając w prawo w kierunku Gibasówki. Szlak prowadząc w dół po kilku minutach opuści las prowadzącego jego krawędzią w stronę kolejnego wzniesienia, któe jednak minie, trawersując jego zbocza lewą stronę. Niedługo potem dotrzemy do malowniczej polany skąd roztacza panorama, na wprost na Beskid i Potrójną, spoglądając zaś w prawo dostrzeżemy polanę ponad Gibasowym Siodełm, na zboczach masywu Wielki Gibasów Groń. Pomiędzy drzewami widać tam będzie kapliczkę, którą wkrótce będziemy mijać (zdjęcie na dole po prawej).

Zakręcamy za znakami w prawo, podążając skrajem hali by wkrótce mijając naturalną bramę z okazałych drzew rosnących tuż przy drodze, dostrzec w oddali dach Chatki na Gibasów Groniu, znajdującą się na Siodle Gibasowym 810 m n.p.m.. Chatka czynna jest obecnie przez cały rok, obiekt zajmuje piękną starą drewnianą chałupę. Obiekt oferuje wędrowcom dwie sale z 20 miejscami noclegowymi, oprócz tego do dyspozycji gości jest jadalnia, oraz piec kuchenny. Jest również miejsce do mycia, przy czym brak tu bieżącej wody, należy ją nanieść ze studni, do chatki doprowadzono prąd. Toaleta znajduje się na zewnątrz.

Mijając stare drzewo i świerki tworzące zieloną bramę, podążając za traktem docieramy do Chatki na Gibasów Groniu, znajdującą się na Siodle Gibasowym 810 m n.p.m..

Chatka oferuje proste i podstawowe wygody, za to serdeczną – prawdziwie górską atmosferę pozbawioną komercyjnego nalotu obecnego w nowych obiektach, osobiście właśnie tego typu obiekty preferuję. Z pewnością bardzo ważnym atutem jestem lokalizacja obiektu. Położona na rozległej otwartej polanie zapewnia obszerne widoki zarówno na południową, jak i północną stronę. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, najczęściej zimą, sprzed chatki można podziwiać nie tylko panoramę Pasma Pewelskiego, czy Beskidu Żywieckiego, ale też Tatr.

Wędrując dalej mijając chatkę dotrzemy do choinki szlaków na starym rozłożystszym drzewie. Natrafimy tam prócz informacji o miejscu w którym się znajdujemy, tudzież Siodła Gibasowego 810 m n.p.m., na drogowskazy w tym wytyczający dalszą marszrutę naszego zielonego szlaku. Dotarcie do tego miejsca powinno nam zgodnie z mapą, od chwili opuszczenia Zamczyska, zając około 1 godziny 45 minut, w praktyce jednak jest to wartość wyłącznie orientacyjna, nie biorąca pod uwagę czasu spędzonego wśród skałek w Czarnych Działach. Warto więc o tym pamiętać planując własną marszrutę, aby zapewnić sobie odpowiednio większa rezerwę czasu na jego przejście wraz z eksploracją tych ostatnich. Sam wraz z licznymi przerwami na fotografowanie, czy odwiedziny skałek pokonałem ten odcinek w około 2 godzin 50 minut.

Wędrując dalej mijając chatkę dotrzemy do choinki szlaków na starym rozłożystszym drzewie. Natrafimy tam prócz informacji o miejscu w którym się znajdujemy, tudzież Siodła Gibasowego 810 m n.p.m., niedługo potem zakręcamy za zielonymi znakami w lewo, tuż przed kolejną starą chałupą, przechodząc na malowniczą polaną z zabytkową kapliczką na szczycie. Pomimo że szlak zasadniczo prowadzi dołem polany, trawersując zbocze, warto z pewnością podejść do kapliczki, tym bardziej że roztacza się stamtąd piękna panorama…

Mijając drogowskazy szlak prowadząc gruntową drogą dojazdową, sprowadzi nas w kierunku kolejnej starej chaty, gdzie zakręci w lewo wyprowadzając na rozległą piękną polanę. Na jej szczycie, w górze po prawej stronie dostrzeżemy pomiędzy drzewami zabytkową kapliczkę z wymurowaną z kamieni z rzeźbą Chrystusa upadającego pod Krzyżem. Warto dodać że kapliczka prawie do końca pierwszej dekady XX wieku była mocno zaniedbana, stopniowo popadając w rujne. Na licu kamiennej ściany nałożony był zmurszały tynk. Dopiero w tym czasie staraniem wielu ludzi związanych z górami, w szczególności którym bliski jest Beskid Mały, kapliczka została gruntownie wyremontowana. Właśnie wówczas ponownie skuto uszkodzone tynki, odsłaniając piękne lico kamiennych ścian.

Szlak omija samą kapliczkę prowadząc dołem polany, można jednak do niej podejść, ścieżką wiodącą jej krawędzią. Rozpoczynając dalszy marsz w kierunku Wielkiego Gibasów Gronia, powracamy na jej właściwy przebieg wkrótce po przekroczeniu polany wchodząc w mieszany las początkowo z przewagą drzew liściastych. Ścieżka zakręcając lekko w prawo będzie opadać wprowadzając w wysoki las bukowo – świerkowy. Niedługo potem za znów wznoszącym się szlakiem dotrzemy do śródleśnego skrzyżowania. Tam odbijamy w prawo, w górę, o czym poinformuje strzałka na drzewie. W miejscu tym rozpoczynamy mozolne podejście pod masyw Wielkiego Gibasów Gronia, przed nami do zdobycia około 40 metrów wysokości w pionie.

Rozpoczynając dalszy marsz w kierunku Wielkiego Gibasów Gronia, powracamy na szlak (o ile odwiedziliśmy kapliczkę) wchodząc w mieszany las. Ścieżka zakręcając lekko w prawo będzie opadać wprowadzając w wysoki las bukowo – świerkowy. Niedługo potem za znów wznoszącym się szlakiem dotrzemy do śródleśnego skrzyżowania. Tam odbijamy w prawo, w górę, o czym poinformuje strzałka na drzewie. W miejscu tym rozpoczynamy mozolne podejście pod masyw Wielkiego Gibasów Gronia, przed nami do zdobycia około 40 metrów wysokości w pionie. Wędrując warto dostrzegać piękno nie tylko rozległych górskich panoram, ale również to mniej oczywiste, w skali makro, jak tu na dole po prawej kwitnący po zimie mech…

Szlak omija jednak samą kulminację szczytu, trawersując go z lewej strony, odbijając w kierunku Przełęczy Pod Mladą Horą 846 m n.p.m.. Ścieżka początkowo lekko, potem nieco intensywniej opadając będzie wiodła niskim brzozowym i olchowym młodnikiem, w kilku miejscach udostępniając w przesiekach efektowne widoki w kierunku Potrójnej. Następnie wiodąc niskim lasem mieszanym, z rosnącą przewagą świekrów doprowadzi do śródleśnego siodła – Przełęczy Pod Mladą Horą 846 m n.p.m, gdzie natrafimy na kolejny węzeł szlaków. W miejscu tym do naszego zielonego dołączy szlak niebieski prowadzący tu ze Ślemienia. Według czasów podawanych na mapach dotarcie na przełęcz, od chwili opuszczenia rejonu Chatki na Gibasów Groniu, popularnie Gibasówki, powinno nam zająć około 45 minut.

Szlak omija kulminację Wielkiego Gibasów Gronia trawersując go z lewej strony, prowadząc lasem w kierunku Przełęczy Pod Mladą Horą 846 m n.p.m.

Tuż za przełęczą szlak dość intensywnie zacznie się wznosić, będzie to już podejście pod kulminację szczytu Mladej Hory 872 m n.p.m., biorąc pod uwagę wysokość przełęczy wynoszącą 846 m n.p.m. oznacza to że do pokonania mamy około 26 metrów deniwelacji pionowej. Nie jest to zbyt duża wartość, jednak skumulowana na stosunkowo krótkim odcinku podejścia, co determinuje jego dość intensywny charakter. Po kilkudziesięciu metrach ścieżka wyprowadzi nas na zamkniętą śródleśna polanę, w miejscu tym znajduje się granica Rezerwatu Madohora.

Tuż za przełęczą szlak dość intensywnie zacznie się wznosić, będzie to już podejście pod kulminację szczytu Mladej Hory 872 m n.p.m., po kilkudziesięciu metrach ścieżka wyprowadzi nas na zamkniętą śródleśna polanę, w miejscu tym znajduje się granica Rezerwatu Madohora. Niedługo po opuszczeniu polany i pokonaniu podejścia, dostrzeżemy w górze (zdjęcie na dole po prawej) polanę – będą to już Rozstaje Szlaków pod Mladą Horą…

Wędrując za trawersującą masyw ścieżką, wciąż mozolnie zdobywając kolejne metry wysokości, mijając szczyt Mladej Hory z lewej strony, po około 15 – 20 minutach dotrzemy do krawędzi lasu, docierając do Rozstai Szlaków pod Mladą Horą, inaczej Anulą na wysokości 910 m n.p.m., co oznacza że licząc od Chatki Gibasówki pokonaliśmy łącznie 100 metrów deniwelacji pionowej. Było to równocześnie ostatnie tak intensywne podejście na naszej trasie. W miejscu tym włączamy się w czerwony szlak którym będzie podążać podczas dalszej wędrówki. Szlak ten jest częścią Małopolskiego Szlaku Papieskiego.

Rozstaje Szlaków pod Mladą Horą, inaczej Anulą na wysokości 910 m n.p.m. – tu opuszczamy nasz zielony szlak, który jednak przez krótki czas będzie jeszcze nam towarzyszył, włączając się w szlak czerwony w kierunku Leskowca.


opis trasy:  Kocierz Rychwałdzki – Zamczysko – Siodło Gibasowe – Leskowiec – Rzyki Jagódki / strona 2/3

publikacja: 12.05.2020 / opracowanie i zdjęcia: Sebastian Nikiel

Informacja: autor dokłada wszelkich starań aby opis danej trasy był jak najbardziej wiarygodny i szczegółowy, przy czy nie ponosi odpowiedzialności za zmiany danych zawartych w opisie, to jest dostępności punktów gastronomiczny, kolejek, typu i jakości oznakowania szlaków oraz ich przebiegu i tym podobnych, jak i skutków złej oceny własnych umiejętności i przygotowania fizycznego, oraz zmian charakterystyki szlaku ze względu na panujące warunki pogodowe.

Informacje prawne: cytaty i informacje o opisywanych obiektach, lub miejscach, wykorzystano w opracowaniu zgodnie z art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako ograniczenie majątkowych praw autorskich na rzecz dozwolonego użytku, zgodnie z nowelizacją rzeczowej ustawy z 2015 roku, wyłącznie w celu prezentacji i szerszego omówienia poruszanych wątków, pozostających w związku z jego głównym tematem.

Prawa autorskie – można wykorzystywać nieodpłatnie wyłącznie w zastosowaniach niekomercyjnych, oraz z uznaniem i zachowaniem autorstwa, zgodnie z licencją Creative Common 3.0 – www.creativecommons.org / Copyright – can be obtained in a non-commercial manner and with the recognition and behavior made, in accordance with the license under the Creative Common 3.0 license – www.creativecommons.org